Aşkın yelelerinde sarkan rüzgar olsam da
Dudaklarının kenarındaki tebessüme dokunsam

Yürüdüğünde adımlarının ucunda oluşan minik bir gölge olsam
Parmak uçlarımla sessizce takip etsem seni

Yakalansam
Muzipçe gülümsesem sana

Bir yolcu olup da toz toprak içindeki kirpiklerimi
Saçlarındaki şelalenin ucunda yıkasam gizliden
Gizli dediğime bakma
Sen yakalasan ben bunu yaparken

Gülümsesen
Gülümsesek

Tebessümler yüzünde bir kuş olup da uçmasa
Seni içimdeki kafeste saklasam

Gözlerimdeki en güzel sır senin kanatlarında yazılı olsa
Ve sen durmadan içimde uçuşsan
Ben sana kelebek olup da ölmesem

Farkettim ki

Ben aşkın en çok
içimdeki sessiz uçuşlarını hissetmeyi özlemişim...