Bugün tüm kitapların içinde seni aradım
Sonuna kadar kokusunu içime çektiğim saçlarının izlerini taradım gözlerimle

Yazılmış hiçbir satır sana ait değildi sevgilim
Seni anlatan satırların hepsi sadece bu sevdalının dilinden süzüldü

Başka bir yerde tekrarı yoktu bu söylemlerimin

Bugün düşündüm ki
Seni görebilmek umuduyla yaşarken,
Seni unutturmak için gelen hayat nehrinin karşısında durmak
Zamanı da kanatıyordu saç diplerine kadar

Sen benim imkan içindeki imkansızlığımsın
İçinde mısraların durmadan sürgün yediği bu yorgun kalbe
esir olan yoldaşımsın

Açılmamış kalemimin ucunda bıçağımı gezdirdiğimde
Bir yol arıyor gibiydim

Parmakların saçlarımın uçurum yanına dokundu
Bu dalgalanış aşkın cesaretini canlandırıyordu
Tutukluk yaptı kalemimin gece tarafı

Tutulduğum adama tutundum işte
Dahası yoktu bu yaşadıklarımın
Öncesinde böylesi güzel düşmemişti dümeninden bu dertli kadın

Durağını kaçırmış bir karavanın içinde gibiyim
Yuvam bildiğim yüreğinde pencereni açık unutmuşsun

Ben sana giden yolların yolcusu olmaya ant içtim
Bu işin yemini büyüktü

Mısralarında yalınayak yürüdüm
Ve
Koşarak içtim aşk şarabını

Sarhoşken yolumu şaşırmamak çok zordu

Köşe başında senin sızmış aşkını bulup da kuyuya bırakmıştım
Demlenirse aşkı birlikte yudumlarız

Yüreklerimiz uyuşursa belki biz de uyanırız...