İstediğim öyle bir aşktı ki
Bu aşk kalemdeki ruhumu sarsın istedim tepeden tırnağa kadar
Tüm kurşunlarına kadar ele geçirsin yazdıklarımı

Yazılan her şiirin içinde yeni bir doğum olsun istedim
Düşük olmadan

Şiirin anne yanı gibi bir aşk istedim
Bir eli onu anlatan şiirlerin saçlarını okşasın durmadan

O incinmesin diye incinmiş
O konuşsun diye suskun kalmış
O ağlamasın diye ağlamış bir kadının bekleyişini anlatsın

Sende nasıl bir şey var bilmiyorum
Daha çok çekiliyor içimdeki var olduğunu düşündüğüm tüm duygularım

Bitemeyen bir yol gibi
Durmadan çekiyor bir ilham perisi bu kalbi kanatlarından
Uçmak istesen de uçamıyorsun
Kanatların tutulmuş bir kere bu girdaba

Gidişi de sesli olsun bir yerde gelişi de
Sessiz olan her şey çok yordu bu kalemin ruhunu

Yattığı yerde uykusuz kalmadan
Rüyasında dahi  yorgun düşüren  koşuşturmacalar içinde bırakılmadan

Saygısını yitirmeden bir şeylerin
Sevgisini yerlerde sürüklemeden

Yüreği aşka küstürmeden
Tek bir kelime bitirse ya da başlatsa bir şeyleri

Bu araf çizgisi artık bu kadar yormasa hissettiklerimizi

Benimle bitip yine benimle başlar mısın ?  dese bu kadın
Sorular içinde mı kalır dersin ?
Sormamalı mı bu soruyu ?

Pes etmek istemiyorum hayata karşı

Gücümdesin sevgilim
Her anlamda gücüme gidiyorsun...