Yakamozun denizlerden önce
senin gözlerine doğru akmaya başladığını görmek
Bütün bilinen kıyamet senaryolarını okumakla eşdeğerdi benim için

Sen,ben,fırtınamız,ay ve yıldızlar
Hepimizin rolleri biçilmişti

Poyrazlar ayı alabora etti
Biz de gönül sandalımızdan düşmemek için yıldızlara tutunmuştuk

Uykumuzun tam da üçüncü evresindeyiz
Rüyamızın en şiddetli zamanları

Ellerimde saçların yokken uyandım o sırada
Gözlerimden kanlı ve tuzlu denizleri akıtıyorum

Uğursuz saatlerdeyiz
Saat gecenin yarısı

Baykuşların ötmedikleri tek bir an yok
Diğer kuşlar da seferber oldular kötü gidişi durdurmak için

Ağaç tepelerindeki  yuvalarına taşıdılar bizi
Uçmayı bilmediğimiz için göğe doğru üfledik sona kalışlarımızı

Rüzgar taşıdı uçurduğumuz topraklarımızı
Yağmur sonrası adresimiz belli olmasın istedik

Bu yüzden evrene yaydık birbirimizi
Dünyanın dört  yanında  bir mezarımız gizlendi

Ruhumuz ay ile söyleşmeye çıkmış
Ve
Gece bitmişti

Yıldızlar kederimize eşlik ettikçe
Yakamozlar ait oldukları denize dönmeye başladılar

Sonra ay tutuldu
Biz büyüdük

Yaşımız aşkımızdan çıkınca
ellerimiz kalem tutarken de kırışmaya başladı

Ah geçmiş demekten ötesini bırakmadık seninle

Ben ne mi oldum ?

Senden Geçemeyişimi anlattığım satırların içinde
Senin adını söylemeyi başaramadığım aşkımın gerisinde kalan

kekeme bir isyanın adı oldum...