Enes'in  öfkeden gözü dönmüştü. Nişanlısını en yakın arkadaşıyla yatakta yakalamıştı. O korkunç görüntü bir türlü gözünün önünden gitmiyordu. Unutmayı deniyor, ama, bunu bir türlü başaramıyordu. Pislikler diyerek evden bir hışım çıktı. Çok içti.Derken eve girdi, birde ne gördün? o oradaydı.

"Burada ne işin var senin adi sürtük?".

"Dinle  beni lütfen".

"Neyini dinleyeceğim senin be bir hafta sonra düğünümüz vardı adi kadın".

"Ben seni seviyorum. O bir hataydı. Tek gecelik bir şeydi".

"Kimse hayatla soyunarak yatağa girmez hayır bu bir hata değildi bu bir tercihti istekti".

"Aylardır görüşemedik. Çok yoğun çalışıyorsun."

"Cinsel hayatımız dört ayda bire çıktı diye bu başka bir adamın içine girmeyi haklı göstermez".

"Ben sana hatasızım demiyorum ki evet büyük bir hata yaptım seni seviyorum ve pişmanım".

"İnsan en yakın arkadaşını bile seçemiyormuş".

"Affet beni".

"Defol  git".

"Lütfen".

"Defooollllll".

"Gitmiyorum işte." Enes dayanamadı ve Nurcan'ın yüzüne sert bir tokat patlattı. Nurcan sağ tarafa doğru sarsılarak kafasını duvara çarpıp yere yığılmıştı.

Kafası kanıyordu. 

Bunu hak ettin sürtük dedi içinden. Hayatında ilk kez birisini öldürmüştü. Cinayet işlemişti Enes. Ve pişman değildi. İçi inanılmaz bir intikam ateşiyle dolmuştu. Daha sonra öldürdüğü nişanlısının parmaklarını kesmişti. Derken kapı çaldı.

"Vay puşt Ersin geldin demek".

"Çok üzgünüm kendimi kaybettim".

"Bana nişanlımı becerdiğin için pişman olduğunu mu söylüyorsun yani?".

"Bak lütfen".

"Ulan sana dostum dedim be en yakın arkadaşım dedim neyse cezanı çekeceksin onun gibi". Ersin kafasını çevirdiğinde Nurcan'ın yerde yatan cansız bedenini ve kopmuş parmaklarını gördü.

"Sen- sen ne yaptın?."

"Ona cezasını bildirdim bunu hak etmişti öyle değil mi?."

"Sen hastasın". Enes Ersin'e sert bir yumruk attı. Ersin yere yığıldı. Onu daha sonra sertçe bağladı. Ve Nurcan'ın kestiği parmakları zorla ağzına tıkadı. Amacı onun boğularak ölmesini sağlamaktı. Daha sonra bıçakla dilini, dişlerini, gözlerini kesti.

Onu işkence ederek öldürmüştü.

Ve hayatında daha önce hiç kendisini böylesine mutlu hissetmemişti.

Hak ettiler dedi içinden. Bir insana kin duymak, intikam almayı dilemek tam olarak da buydu.

Pişman değildi.

Gene de öldürmek büyük suçtu. Her ne olursa olsun bu yapılanlar katillerin psikolojik travmalalarını haklı göstermezdi. Nede olsa onlar hastaydılar. Ve bir insana acımadan öldürecek kadar da vahşi ve de caniydiler.

NOT:

Amerika'da da çok yaygındı kurbanların etlerini,diğer kurbanlara yediren katiller. Pennsylvania'da özellikle 6 Temmuz 1999 ' da idam edilen Gary Heidnick bir diğeri ise Herbert Condon'du.Bu yamyamlık Kuzuların Sessizliği 1991 yapımı filmde de işlenmişti. Hannibal karakteri katil tarafından.