Efe ile günlerimiz güzel geçiyordu. Bu ara Alsancak'da takılıyorduk. Bu şehri seviyordum. Eskiden kız arkadaşlarımla buluşup Faytona binerdik. Ne günlerdi dedim içimden. Şimdi eski İzmir' den Eser yoktu. Çok fazla göç alıyordu, şehir. Arap nüfus İstanbul'dan sonra, en Çok İzmirdeydi.

Efe ile ağırlıklı kitap sohbeti yapıyorduk. O yazar olunca bende tam bir kitap kurdu olunca daha iyi anlaşıyorduk. Diğer erkekler gibi sohbeti hiç cinselliğe getirmiyordu. Farklıydı. İyi biriydi. Bu çocukla sevgili olunur dedim içimden. Ondan hoşlanmaya başlamıştım.

O gece onunla whatsappdan yazıştık durduk. Taki geçmişteki bazı kişilerin gölgesi gelinceye dek.  Ne mi oldu? daha ne olsun? Eski iş yerinden bana asılan bir adam gene beni buldu. Benden 13 yaş büyüktü. Eskiden bundan tam altı sene önce bana sürekli asılıyordu. O iş yerinde bir türlü rahat değildim. Adam evliydi. Neyse şimdi boşanmış bir kahve içelim diyordu. Amacı kendini bana affettirmekmiş. Pişmanmış. Hatasını anlamış.  Onunla asla buluşmayacaktım.

Diğeri de var. O kim? Tabi ki de lanet olasıca eski sevgilim. Sevgilim var ama senden de hoşlanıyorum dedi bana. Onu geçmişte çok sevmiştim. Büyük hata yaptım. Gene ekledim. Duruyor. Az da olsa arada saygı çerçevesinde iki dost gibi yazışıyoruz. Onunla artık aramızda hiç bir şey olamaz. Oda bunu biliyor bende biliyorum. Fakat alışkanlık olsa gerek ki 15 senedir bir şekilde olmasa da hayatımda. Farklı bir duygu. Bunu siz yorumlayın isterseniz. Unuttum. Unuttuk. Fakat bir  şeyler var. 

Geçmiş  gibi. Anılar gibi.

Öyle değil mi? şişman, tipsiz, benden 10  yaş büyük. Yaşlı, fakir, ilişkilerinde başarısız, serseri, cahilin teki. Fakat sevdim. Neyini sevdim?işte yıllardır yanıtını bulamadığım tek soruydu bu. Gene de beni kullanan sevişelim ama sevgili de olmayalım diyen tiplerden iyidir. Size ondan bahsettim. Kim olduğunu biliyorsunuz. Bu tarz erkek de çok.

Efe mevcut içinde en iyi olandı. Tamam çok çirkindi, ama, iyi bir kalbi vardı. Beni çok seviyordu. Belki zamanla bende onu severdim. Tıpkı onunda beni sevdiği gibi. Her şey para, tip değildi. Ben Aylin böyle düşünüyorum. Herkes ilişkiler konusunda bence farklı düşünür. Her insanın hayatı da beklentisi de birbirinden farklıdır.Saygı her konuda bence şart dedim içimden.

Birden telefonum çaldı. Arayan çılgın, eğlenceli, neşeli arkadaşım Menekşe idi.

"Nasılsın canım arkadaşım."

"İyiyim sağol sen nasılsın?."

"Harikayım. Memleketime gittim. Edirne'de Meriç Köprüsünde arkadaşlarımla sohbet ettik, bira içtik, ama, bil bakalım kim eksik? sen?."

"Gelemedim işte. İzmirde çok işlerim var bu ara. Bir dahakine söz geleceğim canım. Sana gönülden iyi eğlenceler diliyorum."

"Çok sağol. Temmuz ayındayız. Ve yarın nereye gidiyorum?tabi ki de Kırkpınar Er Meydanına. Festival var. Katılacağız."

"Bende bir kere katılmıştım. Çok eğlenceli oluyor."

"Kesinlikle canım öptüm."

"Bende hoşçakal." diyerek telefonu kapattım. İyi olmasına sevinmiştim. Gençti. 24 yaşındaydı ve eğlenecekti. Tabi hakkıydı. Dünyaya bir kez geliyorduk.

Ceylana da bir mesaj attım. Neler yapıyor diye? namaz kılıyormuş şu anda. Dua ediyormuş. Bugün pazar çalışmıyor. Haftada 6 gün mağazada tüm gün satış yapmak kolay iş değildi. Hafta içi çocuklarına annesi, babası  bakıyor. Ah şu  Anneanne,  dede, Babaanne valla haklarını ödeyemeyiz.Gerçi torunlarını çok sevdikleri, düşkün oldukları için gönülden bakıyorlar. Türklerde aile kavramı oldukça önemlidir. Beni de çocukken babaannem büyütmüştü. Ne pizzalar alırdı bana.

Ah ah ey gidi günler. Geçen acımasız yıllar.

Zaman hızlıydı.

Kavramı da.

Ceylan kocası da camiye gitmişti. Dua edecekti. Ceylan karaçarşaflıydı. O şekilde giyinmeyi seviyordu. Mutluydu. Dindardı. Hayat tarzı da öyleydi. Çok iyi bir insandı. Tıpkı çok iyi olan kalbi gibi. Tam bir Anadolu kadınıydı. Onu çok seviyordum. Kalbi temizdi. Kendi halindeydi. Kimseye karışmazdı. Kendi hayatına da asla karışılmasına izin vermezdi. 

Gay arkadaşım Ali'de İnstagramdan resim atmıştı. Amsterdam'da sevgilisiyle bardaydı. Dil dışarıda Selfie atmıştı. Çılgın çocuk dedim içimden. Resminin altına yorum yazdım. Harikasınız diye. Kalp de ekledim. Anında yanıt verdi. O seninde harıkalığın hayatım diye. Gülümsedim. Gel artık dedim. Oda Ağustos sonu oradayım İzmir'de bekle beni demişti bana. Sabırsızlanıyorum diyerek karşılık verdim. Oda çok eğleneceğiz dedi bana.

Pislik Kenan bana mesaj attı. Hayırdır İnş dedim. Bir sene hiç yazmamıştı. Yanıt vermedim. Kenan arkadaşım olan dört kez seviştiğim, ama, asla da sevgili olmayacağım bir erkekti. Bana kimseyi istemiyorum hayatımda diyen ama esas istediği ben olmayan.Ne hali varsa görsün dedim içimden. Yoğunmuş da,bilmem ne. İsteyen yatmadan bir merhaba der. Merak eder sorar. Bu bırak sevgili olmayı beni sevmek benimle sevgili olmak zorunda değil, beni dost olarak bile merak etmeyen, başıma bir şey geldi mi demeyen biriydi. Hayatımda olmasa da sıkıntı yoktu. Zaten yoktu. Yılda bir gel sevişelim yazınca olur diyen bir erkeği siz nasıl yorumlarsınız? yorum size kalmış.

İnterneti unutun kızlar yazdım günlüğüme. Olursa sadece cinsellik olur. Asla ciddi ilişkilerin yaşanmadığı ortamlardı sosyal medyadaki özellikle de Snapchat ve Tinder'daki tipler. Özellikle de İnstagramda son zamanlarda epey bozulmuştu. Özelden Nasılsın, Nerden, Yaş kaç, Evli misin? buluşalım mı? cinsel hayatın ne durumda? ihtiyacın olursa sevişmeye ara, Bakire misin? çok güzelsin, tatlısın, tarzı sorulardan bıkmıştı. O ortam onu soğutmuştu. İyi kullananlarda vardı elbet. Görüyordu. Kültürlü, düzgün insanlar. Onlarda zaten evli, ilişkisinde mutlu olan orta yaşta insanlardı hep.

Ve Efe yazdı.

"Haydi Güzelyalı'da sahilde biraz dolaşalım. Bu sefer yanımda bir arkadaş da var bak."

"Yoksa Roket de mi orada?."

"Evet."

Efe'nin köpeği çok tatlıydı. Onu çok seviyordum. Hatta geçen de başını okşadım. Hayvansever sevgili adayıyla buluşmak üzere hazırlanmaya başladım.

"Nereye kızım?." diye sordu meraklı annem.

"Efe ile buluşacağız."

"Tamam canım."

İyi arkadaş olduğumuz için annem seviniyordu.

Tabi şimdilik arkadaşız dedim içimden.

Yarının ne getireceğini, göstereceğini asla bilemeyiz.

Sizce de öyle değil mi dostlar?

Yorum sizin canlarım.

Günlüğümü de böylece noktaladım. Her gün yaşadıklarımı yazma gibi bir huyum varda.