İki kardeştiler. Biri kültürlüydü iyi kalpli diğeriyse serseri.

Zengindiler.

Bir  gün Ahmet aşık oldu. Bir kadınla evlendi. Kadının oğlu gaydi. Diğer kardeşi Sinan onları asla sevmedi. Sürekli psikolojik şiddet uygulayıp durdu.

Para peşinde sürtük derdi abisinin evlendiği eşi için. Oğlunu da sürekli karı gibi diyerek cinsel kimliğinden ötürü dışlardı.

Bir gün gay çocuk Mustafa yıllardır görmüş olduğu zülme dayanamadı. Mustafa su bardağına acımadan zehiri dolduruverdi.

Ertesi gün Sinan zehirlendiği için öldü. Sürekli içer, sokaklarda birilerini döverdi. Ruh sağlığı yerinde değildi Sinan'ın. Bu yüzden de herkes bunun bir tür intihar olduğunu düşünmüştü.

Pişman değildi Mustafa. Tıpkı okulda kendisiyle top, ibne diyen okul arkadaşlarını da zehirlediği gibi.

O bir katildi, kötü biriydi, evet, ama, onu kötü yapan,öldürmeye iten de toplumun kendisinden başkası değildi.