—270221"

şimdi sen bayırın en tepesinden
iniyorken aşağıya
bırakıyorken ardında her şeyi,
alıyorken kan ve etten ibaret
bedenim hariç her bir şeyimi yanına,
çığlıklarım göklerde yankılansa da
bir gök gürültüsü götürse yüreğimdeki ışıkları ne olur?

şimdi sen her şeyini karıştırıyorken
hiçliğimin kanayışına
bir vadinin aşağısından akıtıyorsak ciğerlerimize doluşan suskunluk zincirlerini sonsuzluğa akan
bir akarsuyuna,
sözcükler su damlalarına dönüşse de
yağsa üzerimize saç tellerimize varıncaya dek ne olur?

kirpiklerimi, al yanaklarına nazlı nazlı düşen gözyaşlarını toplamak adına
süpürge ederdim oysa
olur da bulamazsın evinin yolunu
diye saç tellerimi bağlardım
yüreğinin kıyısına
söyle şimdi, nereye gittin?

evini ararken hangi
sokaklarda gezmektesin?
yanağından süzülüşünün ardından
çiçeklerinin solduğu gözyaşlarını
nerede biriktirmektesin?
söyle bana, nerelerdesin?

evini ateşe verdiler çiçeğim.