Każdy z was ma swoje ciche miłości. Pragnienia, które nigdy nie padły z waszych słodkich ust. Gryziecie ręce i cierpicie cichymi jękami waszych dusz. Kochacie niewiedzę i ten okrony ból strachu.

Znam wasze charaktery lepiej od was samych. Wiem czego się boicie i przed czym uciekacie. Mam ten atrybut, że mogę w jednej sekundzie wszystko wam zabrać. Pstryknąć palcami i pozwolić byście zniknęli wraz ze swoimi problemami.

Byłam przy ukrzyżowaniu tego Wielkiego, zabrałam wam każdego króla, w swoich ramionach utuliłam Marszałka.

Myślicie, że możecie przede mną uciec? Schować się za krzakami róż i bawić się w chowanego. Kocham w was to, że udajecie mój brak. Myślicie, że możecie żyć wiecznie na tym okrągłym świecie.

Co się stanie, jeżeli poprowadzę narrację życia? Pobawię się w obserwatorkę i opowiem wam wszystko co o niej wiem. O kopii polskiej Ligii Sienkiewicza. O dziewczynie z kasztanowymi włosami i kartkami papieru w dłoniach.

Autorka: Kopernicka