Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że człowiek nie jest stworzony do klęski?

  Zostało mi postawione pytanie, które jest również tematem mojej pracy, zagadnienie brzmi "Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że człowiek nie jest stworzony do klęski?". Osobiście zgadzam się z powyższym stwierdzeniem, jednak postaram się rozwiać wszelkie wątpliwości co do jego słuszności.
  Pierwszym z moich argumentów będzie sytuacja przedstawiona w filmie pod tytułem "Pretty Women" w reżyserii Garry'ego Marshalla. Tytułowa "Pretty Women" czyli Vivian, przyjechała do Los Angeles za chłopakiem, który jednak zostawił ją krótko po jej przyjeździe do miasta.  Dziewczyna próbowała podjąć normalną pracę, jednak nie starczało jej na podstawowe potrzeby, więc za namową poznanej w mieście aniołów Kit De Luce, tak jak ona zostaje prostytutką. Akcja filmu rozpoczyna się gdy bogaty przedsiębiorca Edward, przebywający w Los Angeles w sprawach służbowych, proponuje poznanej na ulicy prostytutce Vivian posadę płatnej damy do towarzystwa. Kobieta zamieszkuje z nim w ekskluzywnym hotelu i uczy się, jak być elegancką damą. Historia ta pokazuje, że nawet jeśli życie dosłownie wali nam się na głowę i wydaje się, że nie pozostaje nic innego, tylko dać za wygraną, musimy dalej próbować, bo nigdy nie wiemy kiedy szansa na zmianę naszego losu może pojawić się w zasięgu ręki. Bo każdy zasługuje na godne i szczęśliwe życie, nikt nie jest z góry skazany na porażkę.
Kolejnym wykożystanym przeze mnie przykładem, tym razem zainspirowanym prawdziwymi wydarzeniami, będzie kariera muzyczna Briana Warnera, szerzej znanego jako Marylin Manson. Jest on wokalistą zdecydowanie kontrowersyjnym, przez co różnego rodzaju zgromadzenia katolickie  przejawiały dość brutalnie formułowane  akty sprzeciwu od samego początku istnienia zarówno jego zespołu jak i postaci którą wykreował pod imieniem ikony kina i nazwiskiem seryjnego mordercy. Pomimo fałszowania zeznań, odnośnie sytuacji mających miejsce na koncertach, pomimo notorycznego odwoływania imprez z jego udziałem, pomimo fali nienawiści, która wciąż wylewa się na jego działalność, artysta dalej tworzy. Nie poddaje się i nie pozwala wmówić sobie, że nie należy mu się sukces. Ponieważ dzięki ciężkiej pracy i wytrwałości osiągnął międzynarodową sławę, na którą w pełni zasłużył. Właśnie jego trudna droga opisana w autobiografii pokazuje, że  nie istotne kto w ciebie wierzy, tylko czy ty wierzysz w siebie.
  Dziełem literatury, na które zamierzam się powołać będzie seria książek J.K.Rowling pt. Harry Potter.
Książki przedstawiają historię  młodego czarodzieja, który jako niemowlę stracił rodziców i został wzięty pod opiekę przez siostrę matki. Jednak zamiast kochającej rodziny, Harry dostaje mały pokoik pod schodami i niechęć opiekunów. Do jedenastego roku życia był traktowany jak "ten gorszy", nie warty uwagi, niepotrzebny. Przysłowiowe piąte koło u wozu. Jednak ostatecznie odnosi zwycięstwo. Przeciwstawia czarnoksiężnikowi, zdobywa przyjaciół, sławę i niezważając na wszystkie napotkane przeszkody i trudności dąży do celu i osiąga sukces. Pomimo wątpliwości najbliższej rodziny, Harry staje się "kimś". Zaprzecza ich wyobrażeniu, o tym że nic nie osiągnie. To kolejna sytuacja, która pokazuje, że to nie nasze otoczenie dyktuje nam, co możemy osiągnąć, a co pozostaje poza naszym zasięgiem.
   Mam nadzieję że użyte przeze mnie argumenty pochodzące zarówno z dzieł kultury jak i zaczerpnięte z życia człowieka, którego w pewnym sensie uznaję za autorytet i osobę godną naśladowania. Myślę, że moja praca jednoznacznie wskazuje na trafność stwierdzenia zawartego w temacie tego wypracowania.

Geezus wykonała kawał dobrej roboty.
Mamy nadzieję, że pomogłyśmy (Geezus pomogła bardziej xd)