EPILOG
Dwa serca rozdzielone przez los.
Nikt tego nie przewidział.
Został smutek, żal i tęsknota.
Obraz ukochanej osoby przed oczami, której już nigdy może nie zobaczyć.
Ból w sercu rozrywa od środka.
Chcesz uciec, ale przeszłość cię dogania.
Wspomnienia wracają chodź nie chcesz ich pamiętać.
Chcesz dostać amnezji i zapomnieć o tej osobie, ale to niemożliwe.
Chcesz znowu poczuć jej bliskość.
Chcesz, żeby dzięki tobie pojawił się uśmiech na twarzy ukochanej osoby.
Ale teraz to niemożliwe.
Niema jej obok.
Jest daleko.
A serca próbują złapać dawny rytm, który tak prędko nie wróci.
💔
I to już koniec ✔😢
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top