Chapter 38

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 38

Nagmadali ako sa pagbaba ng taxi na sinakyan ko papuntang hospital.


Nang pagpasok ko at tinanong ko kung saang room ay nadatnan ko ang mga magulang nila na nasa labas na naghihintay kung anong resulta nang nakita nila ako ay di nila ako pinapansin.


Naghihintay lamang kami na lumabas ang doctor nakarinig kami ng isang mahabang ingay sa linya.


nagkagulo sa loob kaya pumunta kami sa may pinto pagtingin namin ay nagkaka gulo na sila si jessy at chloe ay nasa magka ibang kwarto at parehas nagkakagulo sa loob.

"Time of death..12:43"nanlumo ako sa narinig napaluhod ako at naguunahang pumatak ang luha sa mga mata ko ang sakit sakit nawalan ako ng dalawang kaibigan ng dahil sa akin.

Nagiiyakan na ang lahat ng  kamag anak nanay,tatay nila jessy at chloe nasa isang sulok lamang ako habang naka tingin sa kanila na iyak lamang ng iyak.


Nakatulala ako naglakad ako palabas ng hospital na di alam kung saan pupunta.



Wala na,wala nakong kasama sa mga gala,sa school yung mga pangarap namin.Sila na yung tumayong mga kapatid ko  tas ngayon mawawala sila ng dahil  sakin kung sana di na sila umuwe di na mangyayare yun sa kanila ang sakit sakit wala na wala na sila wala na yung mga taong mahahalaga sakin iniwan nako sino na kakampi ko ngayon?sino na magpapatawa sakin?sino ang makakasama ko sa pag shoshoping wala na wala na.



Diko namalayang napadpad ako sa isang play ground umupo ako sa isa sa mga bench duon.



nakatungo ako habang naguunahang tumulo ang mga luha ko.

tumingala ako sa langit at pinagmasdan ang mga bituin ng biglang bumuhos ang ulan.


napapikit ako at napangiti ng mapait dinamayan ako ng ulan ok narin para di nila malamang umiiyak ako.


mga sampong minuto akong naka upo lamang habang naka tungo basamg basa nako ng ulan lamig na ako pero diko iniinda yun ang gusto ko mapagisa.


Nagulat ako ng may biglang paa na nasa harapan ko pag tingala ko nakita ko si lucius na nakatingin sakin na may galit at awa sa mga mata.


"F*ck klea naulan gusto mobang magka sakit pumunta ako sa ospital pero wala kana dun tas nandito kalang pala nagpapabasa ng ulan".

"umalis kana iwan mona ako"


"sumama kana sakin tara na basang basa kana baka magsakit kapa nyan"hinawakan nya ako sa braso at pinipilit na tumayo..

"umalis kana sabi...gusto kong mapag isa umalis kana"

"di kita iiwan dito kaya tara na"tinabig ko ang kamay nya at tumayo naglakad ako paalis sa kinaroroon nya

"Khlea!"naramdaman kong sumunod sha sakin pero nagtatakbo lamang ako.

A/N sorry mashado akong mapanaket ngayon salamat sa pagbabasa alam kong may mga silent reader ako.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top