**

JERKS CHAPTER EIGHT: HER FIRST KISS

XANDER's POV

Sa isang tao hindi natin mapigilang humanga, kahit hindi mo naman type, magugustuhan at magugustuhan mo parin, kagaya ko hindi ko naman type si Kellie pero nagugustuhan ko na sya.

Oh crap! ang corny.

Lumabas ako mula sa kwarto ko, to have some fresh air and to my surprise my brothers outside my room. Parang nagtatago at parang may papakinggan, papatayo lang sila ng maayos ng lumabas ako.

“Why all of you are here?” i asked.

Sa pagkakaalam ko ay may kanya kanya silang ginagawa sa oras na ito sa entertainment room. And yeah, minsan lang ako sumama sakanila. Sometimes, I wanna be alone, kagaya ngayon may iniisip ako, si Kellie at Lyra.

Si Kellie because i am starting to like her. And Lyra, pakiramdam ko nasasaktan padin ako sa nagawa n'ya saakin. She choose someone over me, someone who's better than me. Sinabi n'ya saakin ang lahat ng ikasasakit ko.

"I don't love you anymore, Xander."

"There's something happened between us, I think he impregnanted me."

"Leave me alone, we're done."

Hindi ko alam kung anong naging kasalanan ko. I always do whatever she wants me to do, her caprices, i always dealt with her toxic attitude. So I guess wasn't enough after all, i begged for her love but eventually stopped because i realized my worth, I should.

And now she's back. She wants me back.

Flashback:

"Xander, Ginawa ko lang 'yon kasi masyado pa akong bata! And now i regret all of my actions before! I always regret... I never forget you, and the hurtful I have said that day... It pains me even more knowing it hurts you." sinubukan n'ya akong hawakan pero sarili na n'ya ang pumigil na gawin iyon.

"I wanna make things right, I badly wanted you back, baby please?" she cried as she pleaded. Mariin akong napapikit. Damn! I can hear my heart, beating so fast.

"I don't need explanations Lyra, Please don't beg like this. I don't wanna see you begging." hindi ko s'ya matingnan.

"No, please. I'm more than willing to kneel infront of you. Sinabi ko lang iyon sa'yo dahil ewan ko ba! Naiinis ako sa'yo! Masyado kang mabait! Masyado kang conservative! I want you to give me some pleasure but you never did! I only want that kapag kasal na ta'yo. Pero n'on 'yon." this time she had the courage to hold my hand, but I didn't let her.

"Ka'ya yung pleasure na gusto mo, hinanap mo sa iba? you know why i don't want to give you that damn pleasure?! not because i'm not capable of but because I respect you a lot. The same respect for my mother! i wanted you to feel all the respect and love, pero hindi mo iyon gusto." kalmado at mariin kong paliwanag.

"I'm so carefree and so young that time!" nanginginig ang boses n'ya.

"Hindi ko na kasalanan iyon, anyway tapos na iyon, we'll never turned back time. Let's just forget the past. I already forgave you." parang hindi s'ya makuntento sa sagot ko, muli n'ya akong hinawakan sa kamay pero binawi ko din.

"Please! Give me chance, binigyan kita ng ilang taon para makapag isip–"

"Hindi pa ba sapat na napatawad na kita? hindi na kita mahal, Lyra. 'yon ba ang gusto mong marinig? gusto mo ba na ulitin ko ulit para mag sink in sa utak mo na hindi na ikaw?" nanlaki ang mga mata n'ya at natigil s'ya sa pag iyak. She then wiped her tears and smiled sadly.

"I'm sorry." she said as she turned her back on me. Nakayuko ito ng umalis.

Bullshit!

Bakit naguguilty akong nalulungkot sya ng ganoon?! It's like I badly wanted to pull her for a long hug. A tight one.

End of flashback.

Napakamot si Jei sa ulo at sinisiko siko si Xedrick. Mukhang may mga balak sila. I can sense that. I know every inch of them all too well.

"W-wala... wala naman, malapit ang kwarto natin sa isa’t isa, why you ask that, anyway?" si Toppher.

"Ohh, really? what's the matter? I know there's something y'all don't have the guts to tell me. I understand." I said. Bahala sila. Do whatever they want as long as they aren't harming anyone, especially Kellie, not anymore.

"How did you know... I mean, paano mo nasabi 'yan?" napapikit pa si Xavier na may hawak hawak pang yogurt sa left hand n'ya.

I shrugged my shoulders off. "Because... I know all of you too well? what do you think?" napahalakhak naman ako sa mga reaksyon nila.

"I was about to go to garden, but I've changed my mind.” sagot ko at nilingon ang bagong dating na si Kellie.

Naalala ko yung time na nilapitan ako ni Xedrick ng dahil lang kay Kellie, para makasigurado kung nagmamanman nga sila may naisip akong plano, saktong dumating si Kellie.

“Kellie!” nakangiti syang lumapit saakin at sinungitan ang mga kapatid ko na nakatingin saamin.

“Ano yon sir? teka gabi na ah?” pasimple ko silang nilingon, nakatingin sila saamin.

“I need your help. Nahihirapan kasi ako sa literature,"

“Sure! saan ba?”

“In my room?”

Gulat na gulat silang lahat, parang mahuhulog ang mga panga nila.

**

XEDRICK's POV

“He's getting crazy." i said.

I never thought Kellie will agree to teach Xander inside his room.

“I guess too.”

“Ano ng gagawin natin?” napaisip ako sa tanong ni Xavier.

“Don’t need to worry, let me handle this.” nakangising sagot ko.

May plano ako para sa kulot na 'yon. Napatingin silang lahat saakin.

“What?” they asked.

“Watch and see it yourself." napasimangot sila sa naging sagot ko.

“Bakit hindi mo sabihin ngayon? kakampi mo kami."

I just turned my back on them, nakangiti ako habang paalis.

**

Nagpunta ako sa office ni Mom, malapit sa library, she's on rest after her business trip abroad pero naabutan ko parin syang busy sa mga papeles nya, kumatok ako sa pinto so that I caught her attention.

“Come in, son.” umupo ako sa long gray sofa.

"How's tito Richard?" napatingin saakin si mom.

"Your Tito's doing good, nasa cebu." nabaling ulit ang tingin nya sa mga papeles. Tito Richard is my father's younger brother.

“Anyways mom, i want to shift my course."

“Why so sudden, son?” napaisip ako. I need to give some valid reasons.

"Hindi ko na pala gusto ang architecture, my grades dropping last summer class about my course, so i think i have to shift na gusto ko talaga.”

“Have you considered a specific course now?” ano nga bang course ni kulot? I don't know! gagpadalos dalos ako, bakit nga ba hindi ko naisip na alamin muna.

"Mom, gaya ng course ni kulot, i mean Kellie,” nagtataka ang reaction ni mom, waiting for some reasons.

“Kase mom, friends na kami ni Kellie, I just forgot to ask her what was her courde, i actually rushed to announce my decisions to you."

Friend my foot, that's not gonna happen.

“It was business administration, are you really sure, son?” at nagdial na sya sa phone nya.

“Yeah, mom.”

Man! that was close, muntik na akong maubusan ng sasabihin. The first plan done, sisimulan ko ang next plan by tomorrow.

**

KELLIE's POV

“Grabe Nakakaantok Talaga.” sabi ko at napahikab, gusto ko nang matulog dahil alasdose na pala ng gabi, pagod ako ngayong araw sa kunsumisyon sa magkakapatid sa school works at pagtatrabaho.

"You can sleep here, I'll sleep on the couch at the sala."

“H'wag na sir, nakakahiya may kwarto naman ako.”

“Okay.” nakangiting sagot naman n'ya at nagsimula ng humiga sa kama n'ya, sa study table nya kami nag aral, inayos ko ang mga books na ginamit namin.

“Sige, goodnight.” nakapikit na ang mga mata nya pero nagsasalita parin sya.

“Goodnight, dream of me.” pagbibiro nya.

"Tulog na sir," sagot ko kaya natawa s'ya.

Nang tuluyan na akong nakalabas sa kwarto n'ya ay napangiti ako ng malaki habang nakahawak sa doorknob, hindi ko lang mapigilan ang ngiti ko.

**

KINABUKASAN nagising ako sa malakas na hampas sa noo saakin ni sir Xedrick.

Napaupo ako at inihilamos ang kamay ko sa mukha ko para tanggalin ang muta at panis na laway.

“Anong oras na pero tulog kaparin, why? did you enjoyed spending the night with my brother?” humina ang boses n'ya sa huling sinabi pero hindi pa rin iyon nakawala sa aking pandinig.

“Nagpatulong lang saakin ang kapatid mo, hindi kona kailangang mas magpaliwanag sa'yo." pagsisimangot ko sakanya.

“Ang dami mong sinasabi, maligo ka na,  umaalingasaw na." iwinagayway pa nito ang palad n'ya, senyales na may mabahong pinapaalis.

“Tsee! nakikiamoy ka na lang lang!” iritableng sagot ko bago padabog na pumasok sa cr ng kwarto namin ni manang.

Pero bigla kong binuksan ang pinto at tinignan sya na sinisilip ang buong kwarto namin ni manang, nabaling ang tingin ko sa tindig n'ya, matangkad talaga ito at maganda ang pangangatawan.

Bigla bumalik saaking pag iisip ang pagtatangon sakanya.

"Bakit pala nandito ka?” humarap sya saakin habang ang mga kamay nya nakalagay sa loob ng slacks n'ya.

“Hinihintay ka.” sagot nya pagkaharap. Isang Xedrick Anderson hihintayin ako? alter ego ba nito ang kaharap ko?

“Sir, pumasok kana ayaw ko makipagaway ang aga aga.” tinignan n'ya ang wristwatch n'ya.

“We're getting late, would you just please shut up and do your thing?” mabilis kong sinara anh pinto dahil bumaba ang tingin nya sa katawan ko, pero hindi pa naman ako nakahunad.

“Since wala ng masasakyan ay sabay tayong papasok sa school." dahil sa gulat ay binuksan ko ulit ang pinto, paalis na sana sya kung hindi lang ako nagsalita.

"Ano?! tayong dalawa lang?"

“Pwede ba? kung alam mong narining mo na wag mo ng itanong, maliligo ka na o gusto mong paliguan ka pa?” inirapan ko sya.

Padabog kong sinara ang pinto.

**

Nasa kotse lang kaming dalawa ngayon at ang awkward ng atmosphere, at grabe kanina pa ako nasisikipan, nasa driver seat sya habang ako naman ay katabi n'ya, hindi ganoon kalawak ang kotseng ito kumpara sa ibang kotse nila, dapat pala ay umupo na lang ako sa likod ang kaso malelate na kami kaya nagmamadali na kami para tumigil pa.

"Sir, usog ka nga ang laki ng space.” ungot ko, medyo lumayo layo pa sya saakin. Kung singitin kasi ako akala mo wala ng space, nahiya yung space sa kaniya.

“From now on sabay na tayong Papasok sa school.” nakanganga akong gumingin sa kaniya.

“Ano?! sabay tayo? papasok? palagi?"

Ibinaba nya kaunti ang shades nya at nakasimangot na ginignan ako.

"You should be thankful makakasama mo lang naman ako.” Iniisip ko pinaglihi kaya tong bwisit na‘to sa hangin?

“Sir naman, pwede naman akong mag commute na lang pauwi at papasok.” nagaalangan na sabi ko bababa na sana ako ng bigla nya akong hawakan sa kamay ko para pigilan, numitaw kaagad ako sa hawak nya dahil may naramdaman akong kakaiba tumaas ang balahibo ko, bumibilis din ang tibok ng puso ko.

“You're broke, kulot and yet you're turning down a free ride, tanggapin mo nalang na mahirap ka," hindi ko alam kung idealistic ba sya o nang iinsulto.

“Ayaw kitang makasama, at iyon ang reason ko!”

“You know what? you're so panget!”

“Bakulaw!”

“Panget!”

“Bak—“

“You really are pissing me of, huh!” bigla na lang lumapat ang labi nya sa labi ko kaya natigilan ako.

“First kiss! bakit mo kinuha ang first kiss ko!” pinaghahampas ko naman sya, nawala sa isip ko na nagmamaneho nga pala sya sa sobrang inis.

“Hey, kulot! tumigil ka, aray!” dahil sa pagod ay napatigil ako, natawa naman sya.

“First kiss mo yon? sabagay, who would dare to kiss you."

“Hoy! Hindi lang simpleng first kiss yon! iniingatan ko yon!” napahawak ako sa labi ko, pakiramdam ko magkadikit parin labi namin!

“Walanghiya! binaboy mo ang lips ko!” pinaghahampas ko ulit s'ya.

“Ano ba! tumigil ka nga! mawawala ang second kiss mo, kapag hindi ka tumigil!”at dahil don natameme ako syempre ayaw ko mangyari yon.

“Wala ka ng magagawa kaya tumahimik ka na. Pasalamat ka nga dyan ako first kiss mo."

“Bakit hindi na lang yung may gusto ang mahalikan ka ang halikan mo?! Bwisit!” natawa lang s'ya kaya mas lalo akong nairita.

Sa kabila ng pagkainis ko sa ginawa nya, sa loob loob ko ay pakiramdam ko gusto ko ang ginawa n'ya.