Multimedya Kelebeğimissss :D

___________

Kelebek'ten (çıldırın çıldırın çıldırın ♡•♡)

Sinirle elimdeki telefonu karşıdaki duvara doğru fırlattım. Sanırım kırılmıştı. Ama bu önemli değildi. Önemli olan Barın'ın artık yanımda olmayacağıydı.

'Sanki eskiden yanındaydı' diyen iç sesime el hareketi bile çekemiyordum. Ama o zamanlar bir ekran uzağımdaydı diye fısıldadım.

Sırtımı duvara yaslayıp sessizce bekledim. Neyi bekliyordum ki şimdi ben? Barın'ın gidişini mi? Yoksa anlattıkları mı sindirmeyi mi? Sırrıma artık yeni kişiler de ortak olmuştu. Histerik bir gülüş kaçtı dudaklarımın arasından. Her şey burada bitmişti işte. Mutsuz ve sonlu! Kendimi duvardan uzaklaştırıp birkaç adım atmıştım ki belime dolanan kollar ve kulağıma değen ılık nefes gidişimi engelledi.

"Sana 'seni ilk gördüğüm anda sıkıca sarılacağım' diye söz vermiştim. Şimdi sözümü tutuyorum işte."

Barın'dan

Gelen son mesajla umutsuzca yere çöktüm. Neden hep böyle şeyler beni bulurdu ki! Önce Zeynep sonra Kelebek. Gerçi Kelebeğin hayatımda olmasından pişman değildim. Ama gönderdiği mesajlardaki o yazdıkları beni bitirmişti! Daha yüzünü bile göremediğim bu kızın hayatımdaki aldığı yer beni bile şaşırtacak cinstendi. Sonra aklıma koşarken ki havada uçuşan kızıl saçları geldi. Ah! Ah! Her futbol maçına hazırlanırken sana boş yere mi koşu yaptırıyorlar Barın! Ama kızda bir koşuş vardı sanki annenin altın gününde annenden habersiz dün geceden yapılan yemekleri odana kaçırıyorsun. Tamam ben bir daha benzetme yapmayacağım. Ama en uygun söz buydu.

Tam arkamı dönüp gidecekken yakınlardan gelen sesle irkildim. Biraz merak biraz endişe içinde adımlarımı sesin geldiği tarafa doğru çevirdim. Bir yanım 'Git bak Kelebek'ten bir iz olabilir' derken diğer yanım ise 'Kaç git burdan başına bir iş gelecek ondan sonra ara sokaklarda ara dur seni'. Biraz ilerledikten sonra sağımdaki ara sokağa girdiğimde ilk önce bedenimi bir elektirik dalgası esir aldı. Daha sonra gözlerim işlevini hatırlamışcasına birkaç kere kırpışmıştı. Odak noktam tekrar kızıl saçlar olunca kendime gelebildim. Öylece duvara yaslanmış karşı duvara bakıyordu. İçimdeki pandalar 'Git sarılda bitsin bu çile' derken diğer pandalar ise 'Kızın attığı mesajları okudun daha neyin meselesini uzatıyorsun. Eve git ve dinlen' diyordu. Bir an için aklıma ilk defa konuştuğumuz zamanlardaki verdiğim söz geldi. ' Seni ilk gördüğüm anda sıkıca sarılacağım' demiştim ve aynen de öyle yaptım. Koştum. Koştum ve durdum. Yanına gelen bedenim ilk başta kasılsa da daha sonra kollarımı bedenine doladım.

"Sana 'seni ilk gördüğüm anda sıkıca sarılacağım' diye söz vermiştim. Şimdi sözümü tutuyorum işte."

****************
Ve bir bölüm sonu daha bölüm kısa diyenler kusura bakmasın ancak bölümde beklenilen sahnelerden biri daha yaşandı. Kendinize iyi bakın diğer bölümde görüşmek üzere ❤💙💚💛💜🖤💟