Selâmün aleyküm iman edenler💪

Tövbe bismillah bir günde iki bölüm atmak mı

Herkes şok skxbsknzkxnx

Neyse yıldızı okşayalım ve bölüme geçelim♡

◆ ◆ ◆

"Anne! Ezanın okunmasına beş dakika kalmış. Su içecekseniz diye söyledim haberiniz olsun!"

"Tamam kızım." diye odasından seslenen annemi duyunca dolaptan bardak aldım ve buz gibi suyu doldurup içtim.

Bir kaç bardak içikten sonra midem şişmişti ve artık almıyordu.

Yeter diyordu midem, yeter doldum.

Kendi düşünceme gülerek odama gittim ve perdeyi kafama başörtü gibi örterek etrafı izlemeye başladım.

Havada çok güzel bir koku ve serinlik vardı. Balkona çıkmaya karar verip mutfağa yöneldim ve oradan da balkona geçtim.

Üşümeyi ve tek başıma kalmayı severdim. Kalabalıktan kaçıp sessizlikte dinlenmeyi...

Yerdeki mindere oturup arkama yaslandım ve gökyüzünü izlemeye başladım.

İnsanlar neden hep nankörlük yapıyordu? Neden hep incinen taraf ben oluyordum? Kimseye güvenemeyecek miydim?

Kendimi hep bulutlara benzetirdim. Hani böyle simsiyah olan, fırtınanın habercisi olan bulutlar. O bulutlar gelirdi bazen, gürlerdi, şimşek çakardı ama bir türlü yağamazdı ya hani... işte kendimi yağamayan bulut gibi hissediyordum ben.

Gürlüyordum ama yağamıyordum. Doluydum ama taşamıyordum. Ben biriktirir biriktirir, en sonunda patlardım yani yağardım.

Bu zamana kadar yediğim dost kazıkları geldi gözümün önüne. Kime güvendiysem bırakıp gitmişti beni. Boşa çıkarmıştı güvenimi.

İnsanlara öyle çok değer vermiştim ki o değer onlara fazla gelmiş ve taşıyamamışlardı. Ardından çekip gitmişlerdi.

Ben birini çok seversem onu rahat bırakmazdım. Aramalarımla olsun, mesajlarımla olsun, saçma sapan esprilerimle olsun. Karşımdakine kendini değerli hissettirirdim. Öyle olmalıydı da. Değer verecekse adam akıllı vermeliydi insan.

Fakat ne zaman onlar kendilerini vazgeçilmez sandı, beni de vurup gittiler. İnsanlara vazgeçilmez olmadığını göstermek gerekiyormuş. Vazgeçilmez olduklarını öğrendikleri an sizi kırıp dökecek her şeyi yapıyordu. Çünkü biliyor sizin ondan vazgeçmeyeceğinizi.

Ama artık ben yoruldum. Herkesten vazgeçebilecek kadar yoruldum. Önceden gidenin arkasından ağlayan ben, şimdi giden daha kolay gitsin diye arkasından su dökecek hale gelmiştim.

Beni bu hale onlar getirmişlerdi.

Ben derin düşüncelere dalarken ezan çoktan okunmuştu. Biraz daha orada oturduktan sonra balkonun kapısını kapattım ve içeriye geçtim. Annemgil ve abimgil çoktan abdestlerini almış olmalılardı.

Ben de abdestimi aldıktan sonra odama geçtim ve yüzümü peceteye kuruladıktan sonra odamdaki minik çöp kutusuna attım.

Üstüme başıma çeki düzen verip Rabbimin huzuruna geçtim.

Şükürler olsun, yeni bir güne daha uyanmak nasip olmuştu. Şükürler olsun ben ve ailem sağlıklıydık, bir evimiz vardı, huzurluyduk. Ne kadar şükretsek azdı ama biz hala şımarıklık edip bazen namaz kılmaya üşeniyorduk.

Günün 24 saatinde beş kere namaz kılmak için vakit ayırmışsın çok mu?

Ben de bazen namazları kaçırıyordum. Daha dikkatli olmam gerekiyordu. Çok şükürsüzüz çok.

Hele şimdiki gençlik nereye gidiyordu? Ne olacaktı bu halimiz?

Namazımı biraz uykulu biraz hüzünlü kıldıktan sonra beş sayfa da Kuran okudum ve ardından uyumak için yatağa girdim.

Sabah öğlene yakın artık annemin çıldırmasıyla uyandım. Gözlerimden hala uyku akıyordu.

Neden çünkü sahura kadar uyumadım! Sahurdan sonra da oyalandım bir saat!

Şiş göz kapaklarım ve dağılmış pijamalarımla birlikte lavaboya girdim. Ardından yüzümü bir güzel yıkadım. Odama gidip peçeteyle yüzümü kuruladım ve saçlarımı da toplayıp oturma odasına geçtim.

Annemgil koltuklara kurulmuş ve ellerinde örgüleriyle uğraşıyorlardı. Televizyondan da Müge Anlı açmışlardı.

Yine mi ya?

"Anne ne bağırıyorsun ya?"

"Kız sabahtan beri çıldırttın bizi! Yarım saattir uyandırmaya çalışıyoruz."

"Ne yapayım uykum ağır benim! Hem siz gelin kaynana oturun işte. Ben uyusaydım size ne zararım var?"

"Orucu uykuya tutturursan sevabı da rüyanda görürsün. Hem salı günü davet yapacağız evleri toparlarız azıcık. Ben çağırmışken birkaç komşu daha çağıralım diyorum. Ayten ve Feride'gili de çağıracağım inşAllah."

Oflayarak kendimi boş koltuğa attım. Kafamı kolluğa vurunca acıyla bağırdım ama devinmedim. Ben tam olduğum yerde uykuya dalarken annemin başörtüsünü suratıma atmasıyla ayağa kalktım.

Ben bıktım, bıktım.

◆

Zar zor evleri toparlamış ve iftara yakın oturmuştum. Yemeği de onlar hazırlasın bir zahmet canım.

Telefonumu elime aldım ve yatakta iyice yayılırken oyalanmaya başladım.

İnstagram'a girince bizim sınıftaki Fatma Nur'un hikaye paylaştığını gördüm ama bakmadım.

Sahte hesabıma geçip oradan Fatma Nur'un koyduğu şeye baktım.

Melike'yle resimlerini koymuş ve 'canım kankam' yazıp onu etiketlemişti.

Ne ara bu kadar samimi olmuşlardı? Ben sinirden kudururken onlar orada ne kadar eğleniyorlardı Allah bilir!

Melike, ne oldu da birden uzaklaştık birbirimizden?

◆

Hafta sonu geçmiş ve Pazartesi günü gelip çatmıştı. Ramazan bayramına bir buçuk hafta, okulların kapanmasına da bir ay kalmıştı.

Her zamanki gibi abimle vedalaşıp gri ve dört tekerlekli arabadan indim.

Ne sandınız? Dört tekerli arabamız var tabii ki de.

Bizim sınıfın sırasına girdim ve konuşmayı bekledim. Yine boş yapacaklardı.

Azıcık da dolu yapsınlar canım!

Iyy kendimden tiksindim şu an!

Yanımda aniden Melike belirince korksam da belli etmedim.

"Özür dilerim seni kırdığım için."

Hayır inanma bu hallerine! Daha cumartesi günü Fatma Nur'la birlikteydi.

Bana tatlı bakışlar atınca dayanamadım ve ona sarıldım. O da bana gülerek sarılınca içimi bir huzur kaplamıştı.

Birbirimizden ayrılmamıza sebep olan müdür hanımın konuşmaya başlamasıydı.

"Çocuklar bugün okulumuzun ögrencileri arasında satranç turnuvası olacak. Kızlardan ve erkeklerden bir kişi seçilecek. O birinciler de okullar arasında yarışacak. Yarışacak kişiler sınıf başkanlarına isimlerini yazdırsınlar."

"Kanka sen de katıl."

"Kanka sen de katıl."

Melike'yle aynı anda birbirimize bakınca kahkaha atmaya başladık. Satranç bizim uzmanlık alanımızdı. Melike'ye de ben öğretmiştim. Çocukluğumdan beri dayımla birbirimizi ne zaman görsek satranç oynar ve kazanmak için yarışırdık.

Bugün eğlenecektik anlaşılan.

◆

Daha yatsıyı kılmadım ama bölüm attım skhsksjs

Neyse yatsıyı da kılam da yatam

Diğer bölümlerde görüşmek üzere,
Selametle👋