Selâmün aleyküm iman edenleer💪

Yıldızı okşayalım ve bölüme geçelim♡

◆ ◆ ◆

Feracemin kollarındaki düğmeleri taktıktan sonra çantamı da aldım ve çıktım. Hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı.

Güneş yerini aya bırakmaya hazırlanırken gökyüzü kırmızı ve turuncuya boyanmıştı.

Gökyüzünü izlemek hep bana huzur vermişti.

Ne kadar büyük olduğu aklıma hayalime sığmıyor ve Allah'ın kudretini bir kez daha anlamış oluyordum.

Otobüs durağına geldiğimde panelden otobüsün saat kaçta geleceğine baktım ve kendimi banka bıraktım.

Yaklaşık on dakika vardı.

Ayaklarımın üstünde zor duruyordum. Hepsi o kızların yüzündendi. Ayrıca benim o çocukla ne alakam olabilir yahu?

Yorgunluğun etkisiyle etrafa saf saf bakışlar atıp otobüsün gelmesini bekledim.

Bir ara kafamı elime yasladığımda uyumuşum ama kimseye çaktırmadan sanki başım ağrıyor da başımı tutuyormuşum gibi yaptım.

Durakta otobüs bekleyen bir teyze daha vardı.

Otobüsün gözükmesiyle ağrıyan ayaklarıma rağmen oturduğum yerden kalktım ve önümde durmasını bekledim.

Yanımdaki teyze bastonuyla otobüse ilerleyince ona yol verdim. Basamaklarda takılınca kolundan tuttum ve çıkmasına yardım ettim.

"Allah razı olsun kızım."

Bana attığı sıcak gülümsemeyle aynısını ben de ona attım.

Kafa değil arkadaşlar gülüş attım.

Saçmalamayın.

Biliyorum komik değil ama söylemezsem içimde kalırdı.

Etrafa baktım ve oturmak için boş koltuk aramaya başladım. Arkalarda gördüğüm boş koltukla birlikte oraya ilerledim. Benimle birlikte binen teyze de boş koltuklardan birisine oturmuştu. Telefonumu çıkardım ve bildirim var mı diye kontrol ettim. Elli altı yeni mesaj yazısını görünce tıkladım ve açtım. Annemden birkaç mesaj gelmişti.

Aneey : Eve gelince seninle hesaplaşacağız.

Aneey : Ne yaptın kızım o kadar kızlara

Gözlerimi devirdim. Mesajlara cevap vermedim. Zaten yarım saate evde olurdum. Kabir sorusu gibi soru yağmuruna tutacaklardı mübarekler şimdi beni. Endişeden vücudumu ateşler basarken diğer mesajlara baktım.

Zeyno Yengem : Kız sen ne kadar fena çıktın

Zeyno Yengem : Korkmalı mıyım? (:

Yazıyı okuyunca yüzümde oluşan tebessüme engel olamadım ve mesajını yanıtladım.

Zümra : Görümcelik damarıma basmazsan sıkıntı olmaz yengoşum

O sayfadan çıkıp Melike'nin yazdıklarına cevap verdim. Tam tamına yirmi sekiz mesaj atmıştı.

Random Çocuğu  : Kızım şu telefonlarını açsana

Random Çocuğu  : Bir de özellikle tembihledik yanii!

Bunları yazıp yanına da bıçak ve bomba emojisi koymuştu. Hafif kıkırdadım ve onunkileri de yanıtladıktan sonra vakit geçsin diye sosyal medya hesabıma giriş yaptım.

Üstteki gözüken üç sayısıyla oraya bastım. Tanımadığım bir hesaptan yine mesaj vardı.

@fakefasw5 : Allah katından melek inip yardım etti mi bari skdhksjxk

@zumzum61 : Ne diyorsun be yine mi sen yeter artık bıkhtım bıkhtım!

@fakefasw5 : Bugün öyle demiştin ya hani "Belki Allah katından melek iner de yardım eder." Onu diyorum ;)

Kaşlarım çatılırken zihnimi biraz zorladım ve bugün Melike'yle konuştuğumuz zamana dönüş yaptım. Ne yani bizi mi dinliyordu bu? Dehşetle hemen yazmaya başladım. Bu kadarı da fazlaydı ama!

@zumzum61 : Sen bizi mi izliyordun sapık! Bir daha rahatsız edersen yemin ederim sözlü taciz ettiğine dair şikayette bulunurum. Beni rahatsız etmeye hakkın yok.

@fakefasw5 : Farkındaysan okul çıkış vaktiydi ve herkes çıkıyordu yanınızdan geçerken konuşmanıza kulak misafiri oldum o kadar

@zumzum1 : Seni bulursam elimden kimse alamaz ve seni bulacağım, buna emin olabilirsin. Sen çok film izlemişsin galiba sahte hesaplardan yazmalar falan ama ben senin o hayal gücünü söndüreceğim emin olabilirsin ;)

Yazdıklarımı okuduğunu görünce hemen telaş yapıp engeli bastım.

Hesap açıp durmaya üşenmiyordu da pislik!

La havle...

Bizim evin yakınındaki durağa az kaldığını görünce ayağa kalktım ve düğmeye bastım.

Oruç olmanın da etkisiyle şuraya düşüp bayılmasam iyiydi.

◆

"Anne vallahi o kızların bana ne dediğini bilmiyorsun. Yoksa yapar mıyım hiç öyle birşey?"

Eve geldiğimden beri tahmin ettiğim gibi soru yağmuruna tutmuşlardı beni ve resmen ecel terleri döküyordum. Bir saattir dönüp dolaşıp aynı şeyleri konuşuyorduk çünkü ve beni çok köşeye sıkıştırıyorlardı.

Ben masum bakışlar atarken abimin oradan verdiği cevapla göz devirdim.

"Yaparsın."

"Haha! Çok komiksin abiciğim. Neyse, kızlar bana erkeklerle falan konuştuğumu ima etti. Çok ağır laflar etti. İlk başta ciddiye almadım ama sonra üstelemeye devam edince biraz kaşıyayım dedim o kadar."

"Kimmiş o?! Nasıl böyle bir şey ima eder? Yoksa var mı Zümra?" diyen abime hayal kırıklığıyla baktım. Benden nasıl şüphelenirdi ki?

"Furkan saçmalama Zümra öyle bir şey yapmaz. Kardeşini benden iyi tanıyorsun. Bazı kızlar iftira atıp gündeme gelmeyi çok severler, bilirim öyle tipleri."

Beni savunmaya geçen yengeme ellerimle öpücük attım. O da bana aynısını yapınca gülümsedim.

Çok seviyordum bu kızı. Tam kafa dengi.

Abim ayağa kalkıp ikimizin kafasını tokuşturunca mızmızlandık.

Abim odadan çıkarken annem sonunda konuşmuştu.

"Bir daha böyle birşey yapmanı istemiyorum Zümra. Ne söylerlerse söylesinler sabırla karşılaman lazım. Çok büyüyecek olursa bizden yardım alırsın tamam mı kızım?"

Nasihatlerine usulca başımı sallayarak onayladım ve iftar sofrasını hazırlamaya koyuldum.

"Anne."

Yengemin utanç dolu titreyen sesini duyunca kaşlarım çatıldı. Annem de hemen yengeme döndü telaşla.

"N'oldu kızım?"

Yengem bir yandan domates doğrarken bir yandan da kızaran yüzüyle bizi yanıtladı.

"Ben hamileyim."

"Ne?"

"NE?!"

Abim de aynı anda mutfağa girip bizi taklit etti.

"NEE?!"

◆

Nasılsınız mümineler skdhksjs

Ben bu bölümü sevdim güzel ilerliyoruz :d

Anonim hakkında bir tahmininiz var mı?

Neyse uzatmadan,

Selametle👋