Sam's POV

"nasan sya?" tanong ko kay Den habang nakangiti. Nagtaka naman yung mukha nya pero nung nagets nya yun ngumiti din sya.

Ilang araw kitang hinintay love, I give you the space you need. Sana naman ok na. Ok na ang lahat. Hindi ko alam pero masaya ako na kinakabahan.

Masaya dahil makikita ko na ulit sya after three days without communication. Meron din sakin yung kinakabahan kasi baka ipagtulakan nya na ako. Baka hindi na nya ako gusto.

'ughh! Told you Sam! Be positive! Ok positive!!'

"nasa room" hinihingal parin sagot nya. Huminga muna ako ng malalim bago ko inihakbang yung mga paa ko.

'wohhhh this is it!'

"Sam!" sigaw ni Den na hindi ko na napansing kasama ko pala sya. Im just excited to see him. I miss him so much. "porket makikita mo na sya, hindi mo na ako napansin?" nakangusong tanong nya

"ih? Sorry. Excited na kasi akong makita sya" nakangiting sagot ko

"tss" sabi nya lang saka umirap "tara na nga!"

Habang papalapit kami sa room, bumibigat yung paghakbang ko. Hindi ko alam pero shet! Kinakabahan ako na ewan. Masaya na ewan. Pisting yawa.

Napatigil ako ng ilang hakbang nalang ay nasa room na kami. Napatingin sakin si Den ng nagtataka. Huminga ako ng malalim.

'huhhhhhh!'

Dahan dahan akong pumasok sa loob, napatigil ako ng makita ko syang nakatayo sa harap. Nakapamulsa ang dalawa nyang kamay.

'shit I miss him so much!'

Mukhang hindi nya pako napansin dahil hindi man lang sya tumingin sa gawi ko. Nakatalikod kasi sya sakin.

"love!" sigaw ko saka ako patakbong pumasok at niyakap sya. Hindi ko namalayang tumulo na pala yung luha ko. Sobrang namiss ko sya.

Niyakap ko sya habang sya ay nakatalikod. "I-I m-miss you l-love" hikbing sabi ko. Wala syang sinabi, hindi sya gumalaw nanatili lang syang nakatalikod sakin. "l-love pansinin m-mo naman na a-ako oh" pumunta ako sa harap nya.

Sumalubong sa mata ko ang napakalamig nyang titig na ultimong nararamdaman ko yon. Walang kabuhay buhay, walang karea-reaction.

"love I miss you" sabi ko saka ko sya niyakap ulit. Hindi parin sya gumalaw. Nakatingin sya sa mata ko pero walang kareareaction yon.

'love naman, wag naman ganto oh'

"love I said I miss you" sabi ko pa. Hindi parin sya kumibo. Napatingin ako sa pinto, nakatayo lang sila Den, Clyde, Jaden at Francis don. "Love, I love you" naluluhang sabi ko habang nakayakap parin ako.

Napamaang ako ng bigla nalang nya akong tinulak, hindi naman sobrang lakas pero talagang napahiwalay ako sa kanya. Naluluha akong tumingin sa kanya. "bakit love?" I asked

"pwedeng favor?" tanong nya. Diko alam pero natuwa ako at the same time kinakabahan.

"ano yon?" tanong ko saka tumulo yung luha kong kanina ko pa pinipigilan.

"wag ka ng umiyak" malumanay nyang sabi saka nya hinaplos yung pisngi ko.

"ano yung favor mo love?" tanong ko habang nakatingin sa mga mata nya.

(please play the Song: BEFORE IT SINKS IN by Moira Dela Torre)

"pwede bang......." yumuko sya. Hindi ko alam pero I have this feeling hindi ito maganda. Inalis nya yung mga kamay nya sa pisngi ko.

"what?" malumanay na tanong ko "sabihin mo na love" sabi nya

Pero hindi sya sumagot. Nakayuko lang sya. Kinakabahan ako na ewan. I want to run, baka kung ano masabi nya. Shit!

"what love?" tanong ko habang nakatinginsa kanya.

"pwede bang...." himinga sya ng malalim "...pwede bang ikaw at ako nalang at wala ng tayo?" tuluyan ng tumulo yung mga luha ko. Sumisikip yung dibdib ko sa sinabi nya. Ganon nalang ba kadali non?

"sorry p-pero hindi ko k-kayang gawin yang f-favor mo" sabi mo habang humihikbi. "bakit yun pa love?! " hindi ko maiwasang mapasigaw. Gusto syang sampalin, gusto ko syang sabunutan, gusto ko syang sapakin, pero masyado ko syang mahal para gawin yon.

Hindi man lang nya naisip kung anong mararamdaman ko? Hindi man lang nya maisip kung magugustuhan ko ba yon o hindi? Nakakagago. "hindi mo na bako mahal? May mahanap kana bang iba? Love naman. Kulang paba yung time na binibigay ko sayo? Hindi ba ako sweet? Hindi mo ba nagustuhan yung pananamit ko? Love naman. Minsan ka nangalang magfavor eto pa? Di mo na ba ako mahal love?" I asked habang tumutulo ang luha ko. Umiwas sya ng tingin saka dahan dahang umiling.

Napailing din ako. Ansakit. Ansakit sakit. Gusto ko syang murahin! Gusto ko syang sampalin! Gusto ko syang sigawan pero alam kong hindi na mababago kung ano man ang desisyon nya. Alam kong gusto na nya talaga to.

"o-ok kung y-yan ang g-gusto mo" napahikbi ako. Unti unti akong lumabas ng room. Tinatawag pa ako ni Den pero hindi ko na sya pinansin.

Anong dahilan? Anong dahilan? Bakit bigla nalang syang nakikipaghiwalay sakin? Ano!?

Nanlalabo ang paningin kong naglakad hanggang sa makarating ako sa may hagdan. Naupo ako don saka yumuko.

Walang tigila kong humikbi hanggang sa may maramdaman akong kamay sa likod ko. Tinignan ko yon, si Den pala.

Ngumiti sya ng kaunti saka nya ako niyakap. Mas lalo akong naiyak.

Bat bigla bigla nalang? Ok naman kami eh anong nangyari. Wala akong ginawa. O baka nakahanap lang sya ng iba?

"tahan na, hindi lang sya ang lalaki sa mundo. Makakahanap ka din ng mas better sa kanya" si Den "and don't worry. Nakabawi nako, I kick his ass" sabi nya habang natatawa. Ewan ko pero napatawa ako pero syempre pilit yon. Kahit kailan talaga tsk.

"uuwi nalang ako Den" sabi ko

"what?! May class pa tayo" sabi nya

"di muna ako papasok ngayon" sabi ko. She pouted

"broken lang aabsent na?"

"ikaw din kaya i-break?" ngising tanong ko, pero ang totoo ansakit talaga. Pinunasan ko yung nagbabadyang luha ko

"samahan nalang kaya kita?" alam kong iniba nya lang yung usapan. Tsk. Mahal na mahal kasi nya si alrey eh

"wag na. Kaya ko na to... isang araw lang wala na yung sakit dito" sabi ko saka ko tinuro yung dibdib ko "alis nako. Enjoy!" sabi ko. Pagkatalikod ko tumulo nanaman yung luha ko.

Ayoko na! Ayoko ng umiyakkk! Ano bang nagawa kong mali? Minsan palang ako mainlove ng ganto at mukhang ayoko na ulit. Ayoko na. Ang sakit pala. Ngayon, nararamdaman ko na yung sakit na pinagdaanan noon ni Den. Ngayon alam ko na. At ayoko ng maulit pa. Ayoko na talaga.

Pagkarating ko sa bahay, wala akong nadatnan na tao sa sala. Mukhang nasa kusina lahat sila. Maglalakad na sana ako ng biglang kumirot yung puso ko.

"ahhh!" sigaw ko. Ansakitttt!!! Pinalo palo ko yung bandang dibdib ko kasi sobrang sakit talaga! Arayyyyy!!!! "manang!! Aghhhh!"

Kumalabog yung dibdib ko. No! Pleaseee wag ngayon pleasee. "manang!!" sigaw ko ulit. Napaupo ako sa sahig, hinimas himas ko yung sa bandang puso ko. Aghhhhh!

"bakit nandito ka----hija anong ginagawa mo jan?!" dali daling pumunta si manang sa gawi ko. Tinulungan nya akong maka upo sa sofa.

"manang m-m-masakit!" sabi ko saka ko tinugtog nanaman yung dibdib ko

"eva!! Bigyan moko ng tubig bilis!" sigaw nya

"m-manang ansakit t-talaga agghhhh!!!"

"eto uminom ka muna" sabi nya na halatang natataranta na din.

"eva sabihin mo sa manong mong ihanda ang sasakyan! Bilis!"

"opo manang"

Bumigat ang paghinga ko, nahihirapan akong humingaa!!! Aughhh!

"tara na! Itatakbo ka namin sa hospital" si manang inalalayan nya akong makatayo. Nang maglakad kami biglang umikot yung paningin ko at maramdaman ko nalang na bumagsak ako sa sahig. Hindi ko na alam ang susunod na nangyari kasi dumilim na yung paningin ko!

Den's POV

Agad akong pumunta sa hospital ng malaman kong tinakbo si Sam. Shete! Ito na ngaba sinasabi ko eh.

Nanginginig akong pumasok sa hospital. Ewan ko pero kinakabahan ako. I have this feeling na parang may mangyayaring masama. Fudge! Wag naman sana.

Nagtanong ako sa isang nurse kung saan ang kwarto ni Sam pero wala syang nakita. Nagtuloy lang ako sa paglalakad ng makita ko si tita sa labas ng OR kasama sina kuya Gab, tito, manang at si manong.

"tita" sabi ko saka ko sya niyakap "ano pong nangyare?" tanong ko. Tinignan ko sila isa isa.

"inatake sya sa puso" si kuya Gab yung sumagot kaya napatingin ako sa kanya. "Den may nangyari ba sa school? Maaga daw syang umuwi eh may class pa naman kayo. Naong nangyari ba't sya umuwi?" kalmadong tanong ni kuya Gab.

Mukhang pinipigilan lang nyang sumigaw. "a-ahhhh...." napatingin ako sa kanila isa isa. Napayuko nalang ako. "nagbreak po sila ni Kyrous" nakayukong sagot ko

"what?!" tanong nila tita, tito at kuya Gab. "bakit sila nagbreak?" tanong ni tita

"hindi ko po alam. Naiwan po kasi ako kanina sa labas ng room. Silang dalawa lang po yung nasa loob" sagot ko

"Fvck! Pag may nangyaring masama sa kapatid, lagot sakin yung Kyrous na yon!" galit na sabi ni kuya Gab. "hindi ko sya mapapatawad! Damn it!!" sigaw nya saka napasinuntok yung pader.

"Gab stop it son...please" naluluhang pakiusap ni tita saka nya niyakap si kuya.

Nakaupo lang si tito na halatang napakalalim ng iniisip. Ilang oras lang ang lumipas kumalma na si kuya. Nakaupo lang kami at hinintay kung anong nangyari kay Sam.

"hija, hindi kabaa hinahanap sa inyo?" tanong ni tita na katabi ko

"nagpaalam naman po ako tita" pilit ang ngiting sagot ko

"ok... Kumain kana ba? Late na" sabi nya. Tinignan ko yung oras 10:49 na. Late na nga.

"hindi pa naman po ako gustom tita...ok lang po" sagot ko. Tumango tango sya.

Ilang oras pa kaming naghintay bago may lumabas na doctor. "doc how's my daughter?" tabong ni tito

"I'll be honest with you mr. and mrs. Louise" sabi ng doctor. Kilalang kilala talaga ang tatay ni Sam.

"why doc?" tanong naman ni tita

"base sa naobserba namin , mas lalong lumaki yung butas sa kanyang puso. Hindi lang mas lumaki mr. and mrs. Louise, nadagdaggan pa ito ng isa. Hindi naman iyon masyadong malaki kompara sa isa pero delekado po iyon. Kailangan po natin ng magpatransplant as soon as possible, malala na po ang butas sa puso nya. And I recommend you to go abroad, dahil, hindi naman sa binababa ko ang pilipinas pero we dont have all the apparatus na kailangan sa pagtransplant. Hindi po kompleto ang kagamitan dito sa pinas kaya I recommend you there. Kailangan po nating madaliin ito dahil gaya nga ng sabi ko malala na po ang butas sa puso nya. Pwede tayong umalis ngayon mr. and mrs. Louise kung gusto nyo. Tinawagan ko na yung doctor sa amerika para maghanap ng transplant at nakahanap na sya"

Marami pang sinasabi yung doctor pero hindi na ako nakinig. Umalis ako don ng walang paalam. Ng makarating ako sa may chappel. Huminto ako don.

'papa God. Sorry sa mga nagawa ko, sorry kung saka ko lang kayo kinakausap kung may kailangan ako, kung may problema ako . Sorry papa God. Magbabago na po ako, just please po guide Sam to her operation. Hindi ko po alam ang gahawin ko kung may mangyaring masama sa bestfriend ko. Hindi ko po mapapatawad ang sarili ko. Papa God, please protect her. In Jesus name amen.'

Humihikbi akong lumabas ng chappel hanggang makalabas ako ng hospital. Kanina pa walang sawa ang pagtulo ng luha ko.

'ipanalangin mo nalang na walang mangyari sa bestfriend ko Kyrous, dahil pagnagkataon. Hindi kita mapapatawad!'

Thanks for reading^_^

Don't forget to vote and comment..:)

Love lots❤❤❤

-xkimminyx-