Chapter 43
Sam's POV
Na bother ako ng hindi nagrereply si Kyrous sa mga text ko. Isang araw na syang walang paramdam sakin. I try to call him pero hindi nya sinasagot.
Nagsimula na akong mag isip, bago ako umuwi noong nakaraang araw. Ok naman kami, anong nangyari?
I try to call him again pero wala paring sumasagot. Napakarami ko naring text sa kanya pero ni isa wala akong reply na natanggap.
Nagsimula na akong kabahan, may nangyari ba? May ginawa ba ako? Kung meron man ano yon? Sa pag aakala ko wala naman.
Tinawagan ko ulit sya pero nakapatay na yung phone nya.
'Why's a sudden cold treatment to me love?'
Hindi ko napigilang hindi umiyak. Bakit bigla syang naging cold? Hindi ko pa man sya nakakausap, parang mali na eh. Bakit hindi nya sinasagot yung tawag ko? Bakit hindi nya nirereplyan mga message ko? May nagawa ba ako?
Composed message:
Love? Magreply ka naman oh or just answer my calls. Natatakot nanaman ako love please:(
Composed message:
Love naman. Kung jinojoke mo nanaman ako, hindi na ako natutuwa. Love?
Composed message:
Love please answer my calls please
Composed message:
Love may nagawa ba akong masama? Just tell me love, natatakot na ako:(
Composed message:
Love galit nako oh, isang reply molang mawawala na yung galit ko promise. Just reply or answer my call please?:(
Composed message:
Dimo na ba ako mahal? Love naman.
Composed message:
Gusto mo ba akong umiyak? Kasi kanina pako umiiyak love. Please sumagot ka na kasi.
Composed message:
Pupunta nalang ako sa bahay nyo. Ayaw mong sumagot eh.
Composed message:
Love natatakot na ako oh please. Love. Love please. Sorry kung may nagawa man ako
Composed message:
Love
Composed message:
Love please sumagot ka naman oh
Composed message:
Isang reply lang talaga love, mapapanatag na ako. Just reply love please.
Composed message:
I hate you na :(
Composed message:
May nagawa ba ako?:(
Composed message:
Love. Magpapakamatay ako sige ka
Composed message:
Love naman gagawin ko talaga yon. Please
Composed message:
Hindi na talaga ako natutuwa love, promose.:(
Composed message:
I love you
Composed message:
I miss you
Composed message:
I hate you but still I love you
Composed message:
Gusto na kitang makita
Composed message:
Gusto na kiitang makausap
Composed message:
Love sumisikip yung puso ko
Composed message:
Love hindi ako makahinga
Composed message:
Mahal na mahal kita :(
Composed message:
Love dimo na ba talaga ako mahal?
Composed message:
Love isang reply mo lang talaga. Magiging ok na ako. Please.
Composed message:
Love naman please.
Hindi ko na napigilan ang sarili kong umiyak. Bakit bigla nalang syang naging cold sakin? Wala naman akong ginawa eh.
Sa totoo lang nasasaktan ako sa ginagawa nya sakin ngayon..Nasasaktan ako sa hindi nya pagreply Bakit pabigla bigla nalang?
'No matter how much you have hurt me, I still love you, bigyan mo lang ako ng magandang rason kung bakit hindi ka nagrereply at nagtetext mawawala na sakit at kaba ko. Just please!'
Naghintay pa ako ng ilang minuto, pero walang maski isang reply. Nagpaisipan kong maligo, nang mapatingin ako sa salamin nadismaya ako. Namumugto yung mata ko, nagtutubig parin yung mata ko pero pinilit kong patigilin iyon.
Naligo lang ako saka ako lumabas ng kwarto, nilibot ko muna yung mata ko kasi baka nandito si kuya at wala naman kaya nagdere-deretso ako pababa. Pagkalabas ko ng gate, napahinto ako.
Nag antay ako ng ilang segundo bago umalis yung pusa. Im afraid of cat, honestly. Nang makaalis iyon naglakad na ako papunta sa bahay nila Kyrous.
Napagpasyahan ko syang tignan sa bahay nila kung nandyan man sya, baka mahimbing lang yung tulog kaya hindi nya ako mareplyan.
Nang makarating ako sa tapat ng gate nila, agad akong nagdoor bell. Naghintay ako ng ilang segundo at bumukas yung gate.
"oh hija ikaw pala" sabi ng mommy nya na parang balisa "wait, umiyak ka ba?" tanong pa nya umiling ako. "pero namumugto yung mata mo hija" sabi nya pa
"wala to tita nasobrahan ko lang sigurong natulog" pagsisinungaling ko
"bakit ka nga pala nandito hija?" tanong nya
"nandyan po ba si Kyrous? Hindi po nya kasi sinasagot yung messages ko at tawag ko eh" sabi ko
"a-ah hija, w-wala sya d-dito eh. U-umalis sya kanina lang" utal na sagot nya
'san sya nagpunta?'
"ah sige po. Pakisabi nalang po sa kanya na pumunta ako dito" sabi ko. Tumango lang sya "alis na po ako" sabi ko
Hindi ko na hinintay pang sumagot si tita at umalis nalang ako. Pagtalikod ko, tumulo yung luhang kanina ko pa pinipigilan.
'tinataguan ba nya ako? Pero umalis 'daw' sya. San naman sya pupunta? Ganon na ba kahalaga yung pinuntahan nya para hindi ako replyan? Emergency ba? Edi sana sinabi nya, para hindi na ako nag aalala at makapag isip ng hindi maganda'
Pagkarating ko sa bahay nadatnan ko si manang sa may sala. "oh hija, san ka nagpunta? Akala koy nandyan ka lang sa kwarto mo?" tanong nya, biglang kumunot ang noo nya "bakit namumugto yang mata mo? Umiyak kaba?" tanong nya.
Hindi ako nagsalita, niyakap ko sya at doon ko nilabas yung luhang kanina pang gusto kumawala. Naramdaman kong niyakap din ako ni manang. "manang b-bakit ganon? Diba kung talagang m-mahal nya ako, hindi nya ako hahayaang m-mag alala sa kanya. H-hindi nya dapat ako h-hahayaang m-masakatan diba? Pero bakit ganon? Isang reply lang naman ang kailangan ko pero bakit hindi nya maibigay? Isang sagot lang naman manang bakit ang hirap nyang ibigay? Di nya na ba ako mahal?" hikbing tanong ko. Hinaplos nya yung likod ko. Hindi pa din humuhupa yung pag agos ng luha ko.
"gaya nga ng sabi mo hija baka may emergency sa bahay nila"
"Pumunta po ako don manang" hikbing sagot ko
"baka may importanteng lang syang ginawa hija. Wag kang bubuo ng sarili mong konklusyon, hintayin mo syang sya mismo ang pumunta sayo at magpaliwanag. Wag na wag kang gagawa ng mga bagay na pagsisihan mo, mga bagay na makakasakit sa inyo pareho. Oo, nasasaktan ka ngayon kasi hindi kamo sya nagreply, pero pano kung may ginawa syang mahalaga? Pano kung napakahalaga sa kanya yon kaya ni isang text hindi nya ginawa? Gaya nga ng sabi ko kanina wag na wag kang gagawa ng pasya mo na makakasakit sa inyo pareho." sabi nya habang hinahagod yung likod ko.
"sa panahon ngayon kasi, dapat sanay ka ng masaktan at handa ka naring maiwan..." dagdag nya "..para sa gano'y hindi na lumala pa yung sakit. Hindi ko naman sinasabi hija na sasaktan at iiwan ka ni Kyrous. Sinasabi ko lang to para hindi kayo magpasya ng pagsisihan nyong dalawa" sabi nya. Humikbi ako.
Tama si manang kailangan ko munang hintayin yung paliwanag nya, para hindi ako gumawa ng decision na ako lang naman may gusto. Para walang masaktan saming dalawa.
Napag isipan kong tawagan yung mga kaibigan nya sakaling alam nila kung nasan sya. Inuna ko si Jaden, nakuha ko yung number nya sa cellphone ni Kyrous ng hindi nya alam.
Nagring lang yon ng dalawang beses bago nya sinagot yon "hello? Sino to?" tanong nya
"Jaden, it's me Sam" sabi ko
"oh hi Sam! San mo nakuha number ko?" tanong nya
"kay Kyrous" sagot ko
"ah so, ano atin? Ba't ka napatawag?" tabong nya, napabuntong hininga nalang ako
"alam mo ba kung san pumunta si Kyrous?" kinakabahang tanong ko
"ah hindi eh. Ang alam ko nasa bahay lang nila"
"ah ok. Thanks" sabi ko. Nagwelcome pa sya bago ko patayin yung tawag.
So nasa bahay pala nila? But his mom tell me na wala sya don?
*Play the song: BEFORE IT SINKS IN by Moira*
Wala akong magawa, hindi ako nakakain ng maayos. Hindi na ako naglagpalit ng damit. Ayokong gumalaw dahil sa tuwing gumagalaw ako, naaalala ko yung mga masasayang ginawa namin. Bakit kasi bigla nalang syang hindi nagparamdam sakin? Pumunta nga ako sa bahay nila hindi ko naman sya naabutan, o baka tinataguan lang nya talaga ako.
Nakahiga lang ako sa kama, nakatingin sa kisame habang tumutulo yung luha ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Andaming tanong sa isip ko. Anong bang nagawa ko? May nagawa ba ako? Mahal nya pa ba ako? Nakahanap na ba sya ng iba? Kaya ganon nalang kadali sa kanyang balewalain ako?
Yung pakiramdam na parang kahapon lang ang saya saya pa namin. Tapos ngayon malungkot nanaman kase bigla nalang syang hindi nagparamdam sayo. Yung pakiramdam na hindi mo nanaman alam kung saan mo pupulutin yung sarili mo kasi hindi mo naman alam ang dahilan nya kung bakit bigla nalang syang hindi nagparamdam. Yung pakiramdam na umasa kang may reply na sya pero pagbukas mo ng phone wala pala. Masakit sa pakiramdam lalong lalo na kapag hindi niya tinupad lahat ng mga sinasabi niya.
'sabi mo dika magbabago? Ba't dika nagpaparamdam? Love, namimiss na kita. Paramdam ka naman oh kahit saglit lang. Kahit sabihin mo na saking ayaw mo na ako, basta sabihin mo lang, wag yung ganto. Kasi nasasaktan na ako. Sobrang nasasaktan na ako love kahit sabihin mong may iba kana basta sabihin mo lang. Hindi yung ganto, para nakong tangang kanina pa naghihintay sa message mo. Wala akong kaideideya kung bakit bigla ka nalang nagkaganito. Kung ayaw mo na ako, pwede mo namang sabihin, love naman, hindi naman ako bato para hindi maramdaman ang sakit. Sobrang sakit. Tama na to please. Magparamdam kana'
Dahil sa kakaisip ko hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.
~~~
Sam's POV
Pumasok ako ng namumugto yung mata ko, wala akong naabutan sa room. Ni isa wala. Ako palang.
Composed message:
Den asan kana? Nasa room na ako
From Den:
Nasa gate na
Napabuntong hininga nalang ako. Sana pumasok sya at para makapag usap kami. Para narin matanong ko kung ano problema nya. Ayoko ng ganito, hindi ko na kaya. Bumukas yung pinto, kumalabog yung dibdib ko.
Dahan dahan kong inangat yung paningin ko at nakangiting sinalubong nya iyon.
Thanks for reading^_^
Love lots❤❤❤
-xkimminyx-
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top