Chapter 42

Sam's POV

"love, wait lang tatawag ako ng tulong" sabi ko. Tumayo na ako at aastang tatalikod ng may pumigil sakin at hilain ako paupo ulit!!

Hindi ko namalayang nakaupo na ako sa lap nya at nakadikit na yung labi ko sa kanya. Kitang kita ko ang ngiti sa labi nya kahit nakadikit iyon sakin.

Humiwalay ako at pinalo sya sa dibdib nya. Napaluha ako, nawala yung ngiti sa labi nya "I hate you!" sigaw ko sa mukha nya. Aastang aalis na ako sa pagkakakandong sa kanya ng hilain nya ulit ako.

"sorry" sabi nya. Hindi ko napigilang hindi umiyak. Sa totoo lang natakot ako sa ginawa nya. "sorry na. Tahan na jinojoke lang naman kita eh" sabi nya saka nya ako niyakap.

"kung i-ikaw din kaya i-joke ko ng g-ganon! M-matutuwa ka?!" sigaw ko habang napapahikbi. Kala ko mawawala na sya. Hindi ko kakayanin. Huhu

"kaya nga sorry na. Hindi ko naman alam na natakot pala kita" sabi nya. Hinaplos haplos nya yung buhok ko. "Sorry na love" sabi nya. Hindi ako sumagot. Napaoahikbi parin ako. "sorry na. I love you" lambing nya.

What is he expect me to do? Na makipagbati agad? Natakot ako sa ginawa nya at the same time nasaktan kasi akala ko totoo yon. Nanginginig ako sa takot! Tapos sasabihin nyang jinojoke lang nya ako!

"joke lang naman yon love eh, sorry na" sabi nya pa. Hinalikan nya yung noo ko "sorry kung natakot kita" dagdag pa nya

"pwes, hindi m-maganda yung j-joke mo" sagot ko


*bzzzp* *bzzzp* *bzzzp*


Humiwalay ako sa yakap nya ng mag vibrate yung phone ko. Hindi na ako nagpaalam na sagutin pa yon at sinagot na agad. "h-hello?" tanong ko. Sinubukan kong wag humikbi ng sinagot ko iyon. Pero humikbi parin ako!


Lumayo ako ng konti kay Kyrous "are you crying?" boses ni kuya ang narinig ko. Hindi ko kasi tinignan kung sino yung caller.

"hindi" sinikap kong hindi na talaga humikbi. Nanginginig parin ako sa totoo lang.

"then why are you sobbing?" tanong nya

"wala, sinisinok lang ako" palusot ko

"hmm ok. By the way, I call you because I just want you to know na dadaan kami jan sa bahay nila Kyrous kaya wag ka na magpahatid" sabi nya

"why? Anong gagawin nyo dito kuya?" tanong ko

"dont worry dadaanan ka lang naman namin. At aalis na tayo" sagot nya

"bakit san ba tayo pupunta kuya?"

"magdidinner tayo outside with Janine's family" sabi nya.

"buntis na ba sya kuya?!" sigaw kong tanong

"anoo---whatt??!! Nooo! Gusto lang nilang mameet ang family natin! Loko to!" sigaw nya din

"ah kala ko kung nabuntis---"

"hindi nga--shut up!" sigaw nya

"ba't ganyan ka makareact kuya?" sarkasrltikong kunwaring tanong ko

"wala! Bakit ba?" sagot nya, napatawa ako dahil sa inasta nya "by the way, tapos na ba kayo jan?" tanong nya

"hmm, kanina pa"

"eh hindi kapa umuwi?" tanong nya

"pinagstay pa ako ni Kyrous eh" sabi ko

"Sam you're still young. Wag mo munang isuko yang bata---"

"shut up kuya! I'm not like you!" sigaw ko. Napatawa sya

"malamang! I don't have like 'that' eww" sabi nya.

"bading to"

"kaya pala may girlfriend ako?" sarkastikong tanong nya naman. Napa tsk nalang ako. "magpaalam ka na jan, paalis nako" sabi nya. Pinatay ko yung tawag saka ako humarap kay Kyrous. Nakatingin na sya sa mata ko at nagmamakaawa ang mga iyon.

"love sorry na" sabi nya habang nakapout pa.

"oo na" sabi ko, lumiwanag naman yung mukha nya saka ngumiti. Lumapit sya sakin at niyakap ako "sorry ulit ah"

"hmm, apology accepted" sabi ko

"hindi ko na uulitin promise" sabi nya

"talagang hindi na mauulit dahil sa susunod na ulitin mo pa yon, hindi lang sapak ang makukuha mo sakin"

"ano pa?" tanong nya habang nakanguso

"i bre-break lang naman kita" taas kilay kong sagot

Ngumuso sya ng todo "wag naman ganon!" sigaw nya

"aray!" sigaw ko, nasa tapat kasi ng tenga ko yung bunganga nya. Humiwalay ako sa yakap nya.

"ay sorry. Pero love wag namang ganon" sabi nya

"tsk! Aatakihin na ako sa puso kanina dahil sa takot tapos...tapos wala lang? Sige ulitin mo pa talaga. Makikita mo" banta ko. Ngumuso sya

"hindi ko na uulitin love promise. Mamatay man ako" sabi nya, sinamaan ko sya ng tingin at ngumiti naman na ang loko. "sorry ulit hah?" tumango ako

"sino pala yung tumawag sayo?" tanong nya.

"wala yon!" sagot ko

"wala daw! Napapangiti ka nga eh habang kausap yon! Sino ba yon?" taas kilay nyang tanong

"wala nga!"

'kulit! Tsk!'

"sino ba kasi? Lalaki mo no?" tukso nya

"anong lalaki ka jan! Baka ikaw nga gumagawa non eh" tukso ko din

"anong--hoii hindi ako nanlalaki kasi hindi ako bakla! Nambabae ang tawag sa lalaking nanloloko Sam!" sigaw nya. Ngumisi ako saka ko sya tinitigan. Mukhang hindi nya nakuha yung tingin kong iyon.

"so nambabae ka nga?" sarkastikong tanong ko

"anong-- never!" sigaw nya

"eh bakit parang ganon nga?" ngising tanong ko

"hindi nga! Ikaw lang babae ko!" sigaw nya pa

"eh bakit ganyan ka makareact?" tanong ko

"love naman....ikaw lang babae ko promise. Mamatay man si batman" lumambing yung boses nya

"dinamay mo pa si batman, tsk!" inirapan ko sya

"alangan naman na ako mamamatay?! Mamahalin pa kita eh!" sigaw nya

"eh ba't ka sumisigaw?" tanong ko

"sinasabi ko lang yung totoo love" sabi nya "sorry na" sabi nya saka sya yumakap ulit "sino ba kasi yung kausap mo?" mahinahong tanong nya

"si kuya" sagot ko. Hindi ko talaga matiis tong lalaking to.

"bakit daw?" tanong nya


"wag mo na daw akong ihatid kasi susunduin nya ako" sagot ko


"wala bang tiwala sakin kuya mo?" tanong nya, yumuko sya at tiningala ko naman.


"shonga! Kung wala, wala sana ako dito. May dinner kasi kami with ate Janine's family kaya susunduin ako" sagot ko

"ahhh" sagot nya

"hija! hijo!" napabitaw ako sa yakap nya dahil sa sigaw ni tita.

"po?" tanong namin

"nandyan na sundo mo hija. Hindi mo naman sinabi na may sundo ka pala" dagdag pa nya "sige hija, hijo maiwan ko na muna kayo jan" paalam ni tita.

"awwws uuwi ka nanaman" sabi nya nang humarap ako sakanya

"hindi pa. May dinner pa kami remember?" nakangising tanong ko. Sinamaan nya ako ng tingin. Ngumiti ako sa kanya. Nawala yung sama ng tingin nya sakin saka ngumuso.

'parang bata talaga'

"kita nalang tayo sa monday" sabi ko

"walang pasok sa monday love" sabi nya

"bakit?" tanong ko

"ewan ko, yon ang sabi ni lolo eh" sagot nya

"ahh" nasagot ko lang "tara" hinila ko sya pero ako yung hinila nya. Naoahawak ako sa dibdib nya. Pakshet! Hinalikan nya nanaman ako!

'Huhu kahit kelan talaga to. Matakaw sa halik'

Imbes na sumimangot, ngumiti nalang ako. Baka kung ano nanaman isipin eh. Hinila ko sya papasok sa bahay nila. Nadatnan ko si kuya habnag nakaupo kaharap si tito. "oh ayan na pala sila hijo" sabi ni tito. Tinignan ko sya at napaiwas sya ng tingin.

"ah tito, tita thank you po for inviting me" sabi ko

"you're always welcome here hija" sagot naman ni tita

"mauna na na po kami tita, tito" paalam ko

"sige hija. Mag ingat kayo" sagot naman nilang dalawa

"opo, thank you po ulit" sabi ko saka nakipagbeso beso. "good night po"

"good night" sagot nila

"hatid ko lang sila sa labas mom, dad" si Kyrous

"sige hijo" sagot ng dad nya

"tara?" tanong nya. Tumango naman ako.

Sinulyapan ko muna sya at ngumiti bago kami umalis. "how's your dinner with his parents" tanong ni kuya

"ok naman kuya"

"hindi kaba nila pinahiya? O sinaktan?" tanong pa nya. Napairap ako.

"ang OA mo kuya. Of course not. At siguradong hinding hindi yon mangyayari dahil kasama ko si Kyrous. Alam kong hindi nya yon pababayaang mangyari" sabi ko

"ok" sagot lang ni kuya habang naka focus sa pagdidrive.

Den's POV

Gabi na pero hindi pa din nagrereply si Alrey. Kanina pako text, tawag, text, tawag sa kanya pero wala maski isang sagot. Ganon nalang ba sya kabusy? At kung bisy man sya pwede naman nyang sabihin diba? Ughh! Natatakot na ako at kinakabahan.

'Pano kung may mangyari----no wala. Be positive. Ang nega mo Den!'

*kringgg* *kringgg* *kringgg*

Agad kong sinagot yung tawag "hello?" hindi ko natinignan pa kung sino yung caller. Baka kasi si Alrey kaya agad kong sinagot.

"Waiting for your call, I'm sick,
call I'm angry
call I'm desperate for your voice
listening to the song we used to sing
In the car, do you remember
Butterfly, Early Summer" kanta ng nasa kabilang linya. Napangiti ako, kahit hindi ko natignan kung sino yung kumakanta alam ko na kung sino. I know who own that voice.

"It's playing on repeat,
Just like when we would meet
Like when we would meet" dagdag nya. Mas lalo akong napangiti. Honestly, hindi sya marunong kumanta. Sintunado sya.

Pero eto sya, he's singing. Kahit alam nyang sintunado sya he's trying his best para lang kantahan ako. How sweet. Mukhang natanggal na nga nya yung tampo ko eh sa simpleng kanta nya, hindi pa maganda hahaha.

"I was born to tell you I love you
and I am torn to do what I have to,
to make you mine
Stay with me tonight" hindi nawala yung ngiti ko

(Song: YOUR CALL by Secondhand Serenade)

"Stripped and pollished, I am new, I am fresh---"

"tama na tama na" natatawang ako. May balak pa ata syang tapusin yung kanta "kanta kanta ka jan, sintunado naman" natatawang sabi ko

"tch! Kinantahan na nga kita eh. Nilait mo pa" sagot nya

"ano palang ginagawa mo? Ba't dika nagrereply sa mga text ko? Ba't dimo sinasagot tawag ko? Ganon ka nalang ba kabusy para hindi mo man lang masagot yon?" deretsong tanong

"sorry baby" malungkot na sabi nya

"ano? Pinagpalit mo na ba ako? Kaya ba wala ka ng time sakin? Hinnmdi mo na ba ako mahal?" nagsimula ng magtubig yung mata ko. Ayokong umiyak. Huhu

"hindi baby. I won't do that" mahinahong sagot nya

"then why? Why you didn't answer my calls? My messages?" tanong ko pa

"sorry baby. Dinala kasi namin yung kapatid ko sa hospital. Inatake nanaman kasi sya sa sakit nya" sabi nya. Nalungkot ako.

'aww sorry baby. Hindi ko alam. Kung ano ano pa iniisip ko'

"sorry baby. I didn't know" sabi ko

"it's ok baby. Sorry hah?" lambing nya

"ok lang. Emergency pala kala ko pinagpalit mo na ako" nakangusong sabi ko

"I told you, I won't do that" sabi nya, napangiti ako. "kumain kana?"

"hmm, kanina pa" sagot ko "ikaw kumain kana?" tanong ko pabalik

"hindi pa" sagot nya

"late na baby. Kumain kana" sabi ko

"mamaya na baby. Binabantayan ko kasi yung kapatid ko" dagdag nya

"just don't skip your meal, ok?"

"opo. Kakain din ako mamaya pagdating ni mom" sabi nya.

"hmm, magpahinga kana muna kaya?" tanong ko

"mamaya na kausap pa kita eh"

'ehhh kasi naman ehhhh! Kinikilig ako'

"no. Ie-end ko nalang para makapagpahinga ka" sagot ko "pwede ba akong bumisita jan?" I asked

"pwede" sabi nya, narinig ko syang humikab

"I'll end this na. Kumain kana mamaya ah? At matulog ka rin ng maayos baka ikaw naman ang magkasakit nyan" sabi ko

"opo doc" sabi nya. Natawa ako.

"doc ka jan. Sige na. Kumain ka hah?" ulit ko. Napa-hmm lang sya. "I love you" dagdag ko pa

"I love you more" sagot nya. Pinatay ko na yung call at natulog na

Thanks for reading^_^

Love lots❤❤❤

-xkimminyx-

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top