Chapter 4


Sam's POV

"ikaw! Introduce your self!" sabi ni Miss habang nakaturo pa sakin.

Wala na akong nagawa kundi pumunta sa harap.

"uhm...Hi!" masayang bati ko may ngimiti naman, meron din namang masama parin ang tingin sakin, meron ding yung walang pakialam. "g--good morning I-I'm Samantha Louise" sabi ko saka ako tumungo

"wala ka na bang sasabihin?" tanong sakin ni miss

"wala na miss" sagot ko

"sit down"

*blaggggggg--*

Bumukas yung pinto at bumungad samin ang matatangkad na lalaki na nakapamulsa.

"good morning Miss! We're sorry we're late" sabi nung nasa likod nung pinakamatangkad sa kanila.

"were did you go?!" nakataas yung kilay nyang tanong

"somewhere" walang ganang sagot naman nung pinakamatangkad habang nakangisi pa.

"out there" pabulong na sabi nung nasa kanan nya pero dinig na dinig ng buong class.tsk

'bumulong na nga naririnig naman,tsk tsk'

"pasok! One more time na malate kayo, wag na kayong papasok!" sigaw ni miss. Parang wala namang pake alam na pumasok yung tatlo.

Hindi ko napansing may bakanteng tatlong upuan pala sa kabilang row. Umupo lang sila. If I describe them matatangkad, mayayaman, matatangos ang ilong, red lips. Yan ang pagkakapareho nila pero yung unang nagsalita kanina is medyo singkit at mukhang masayahin. Yung pangalawa namang nagsalita, malalalim ang mga mata nya at parang hindi pala salita. Yung pinakalast walang emosyon yung mga mata nya at mukhang wala syang pakealam sa paligid nya.

"Miss Louise?!" biglang sigaw sakin ni miss hindi ko namalayang kanina pa pala nya ako tinatawag. At hindi ko din namalayang nakatingin parin ako sa tatlong pumasok lang kanina.

"yes m-miss?" utal na sagot ko

"are you with us?!" takang tanong nya

"y-yes miss" mabilis na sagot ko

"then what is my question?" nakangising tanong nya.

"s-sorry miss but I d-didn't hear it" palusot ko

"because your attention are with them"malumanay na sumbat nya saka nakaturo sa tatlong lalaking kakapasok lang

Tumingin yung dalawa sakin at yung isa naman ay parang walang narinig. Nag de-day dream ata ang king ina.hahaha

Nakangisi yung dalawa sakin kaya naman iniwas ko yung tingin ko as I rolled my eyes.

"sorry po" paumanhin ko

"tsk, minsan makinig ng maigi ha? Hindi porket nakakita ng gwapo matutulala na. Hindi ko naman pinagkakaila na gwapo nga sila, pero pay attention!" biglang sigaw nya. Napatungo naman ako dahil sa hiya. "stand!" sigaw nya sakin kaya naman tumayo ako.  "at dahil hindi ka nakikinig kanina solve this mentally" sabi nya saka sya nagsulat sa board.

'1426 . 342 miss? You kidding me? Solve that mentally???!'





'basic!'

"487,692" napatingin lahat ng kaklase ko sakin!

'what are you looking at?! Tell me. I'm wrong then I'll kick your as*'

Miss tried to solve the numbers that she gave me. Tumingin naman sya sakin na parang gulat. Pero nung makarecover sya. Ngumisi sya sakin.

"very good Miss Louise, sitdown" nakangisi paring usal nya kaya umupo na ako. "now, the three of you,stand!" sigaw nya sa tatlong lalaking late na pumasok.  "and because your late solve this!" sigaw nya pa. Mahilig talagang manigaw to buti hindi sumasakit lalamunan tss. Pansin ko lang kanina pa sigaw ng sigaw.

'1253 . 142 tss!'

"miss andami naman yan mashado!"singhal nung medyo singkit.
Tss. Uto uto din pala to kasi tinanggal nya yung 2. "yan!" dagdag pa nyasaka nya sinulat sa papel.

"mr. Balera did I told you to solve it in a sheet?"mataray na tanong nya.

"miss you didn't even told us that we just solve that by mentally" nakangusong sabi nya,parang bata tsk.

"oh?"parang hindi makapaniwalang tanong naman ni miss "now solve it mentally!"biglang sigaw nya. Napakamot naman ng ulo si mr. Balera. Balera ba yun?basta yun na yun.  "Hindi kayo madi-dismiss pag walang nakasagot sa inyong tatlo" nakangising paalala nya

"miss naman!"

"miss may nag aantay pa sakin eh!"

"miss nagugutom nako eh!"

"miss naman!"

"may class pako sa susunod miss eh!"

Sigaw nung mga kaklase ko.

"shut up! pag di kayo tumahimik mas lalong hindi ko kayo idi-dismiss!" sigaw nya. Bigla namang tumahimik ang buong class.

"miss pwede naman pong sagutin ni Sam yun diba?" tanong nung babaeng hindi mo alam kung yung lipstick ba nya ang makapal o kung sadyang makapal lang talaga ang bibig nya. Kaimbyerna ka teh. Ako pa talaga ipapahamak mo.

Ok lang naman sakin kung kailan nya kami gustong i-dismiss. Hindi pa din naman ako gutom. And base on my sched. Wala akong class. Yeah vacant!!

"tapos na sya diba? Kaya sa kanila naman yun. Anong silbi ng utak ni Kyrous diba? Nanjan din naman si Francis. Wag nyo ng asahan si Jaden" natatawang sabi ni miss

Hindi ko alam kung sino ba sa kanila yung tinutukoy ni miss.

"miss naman kaya ko naman pong i-solve yan pero kailangan ko ng papel" sagot naman nung kanina pa bunganga ng bunganga. So sya nga yung tinutukoy ni miss na Jaden. Jaden,yung medyo singkit yung mata nya.

Sino naman kaya sa dalawa yung Kyrous and Francis?

"17,542" sabat nung pinakamatangkad sa kanila. Walang gana yung tono at pananalita nya. Wala ding emosyon ang makikita mo sa mata nya.

'sobrang seryoso naman ng taong to'

"what did you say Kyrous?" tanong ulit ni miss. So sya pala yung Kyrous yung pinakamatangkad sa kanilang tatlo.

"the answer is 17,542" seryoso paring sagot nya. Hindi parin nagbabago yung emosyon nya. Anong klaseng tao ba to? Tao pa ba to? O ano na?

"ok sit down!"

"yes! Buti nalang magaling ka bro! Haha" tuwang tuwa yung Jaden saka nya pa tinapik yung balikat nung Kyrous. Wala din namang pakialam si Kyrous sa kanya.


"miss you told us while ago that if someone couldn't answer it hindi mo kami idi-dismiss diba? Nakasagot na po si Kyrous. So may we go out now?" pangungulit nung Jaden


"hindi ko naman sinabing idi-dismiss ko kayo ng maaga diba? I told you that kapag hindi kayo nakasagot  hindi ko kayo idi-dismiss diba? So nakasagot si Kyrous  kaya madi-dismiss na kayo... Mamaya." nakangising sagot ni miss.

'nice one'

Ilang minuto pa bago kami dinismiss kasi naman hindi pa daw time. Wala kaming class mamaya ni Clyde. As I remember pareho kami ng schedule. So we decided that we're going to spend time at the canteen.


"so san ka galing na school Samantha?" biglang tanong ni Clyde habang naglalakad kami papuntang canteen.

"no need to say Samantha, just call me Sam" nginitian ko naman sya

"so san ka nga nanggaling na school?...Sam?" ulit na tanong nya

"Malcolm University" maikling sagot ko

"san yan?" tanong nya pa

"sa states" walang ganang sagot ko. Umupo na ako dahil nakarating na din kami dito sa canteen

"ay ang taray lang?" namamanghang sabi nya


"tss, kung alam mo lang kung ga'no kalungkot don" walang ganang sagot ko saka ako huminga ng malalim

"pano mo naman nasabing malungkot? Eh kung ako lang yun..baka nagtatalon talon na ako" mukha nga syang matutuwa kung ganon.

"mamaya na tayo mag usap about jan... Bumili ka muna ng pagkain natin" utos ko

"makautos ka naman" nakangusong sabi nya "buti sana kung libre man lang" pagpaparinig pa nya

"sige na sige na!" sigaw ko "ako na magbayad basta pumila kana gutom nako" iritang dagdag ko pa.

Kanina lang ay wala akong maramdamang gutom pero nung pumunta kami dito sa canteen at nakita kOK lang yung mga pagkain bigla akong nagutom!haha

"sige po kamahalan" nagbow pa sya "kung ganyan ka lagi di ako nalang sana lagi ang makikipila! Kaimbyerna to!" sabi nya nung makatayo ng maayos.


"hindi ako tumatae ng pera oyy!" reklamo ko naman.

"tse!" sabi nya saka sya rumampang pumunta sa pila

'pipila lang naman rumampa pa,tsk tsk'

Muli kong naalala yung tatlo kanina. Kala mo naman kung sino. Tsk. Yung mga pustura lang nila ay malalaman mong mayayabang sila. Hindi nga naman ako nagkamali.


Yung isa kaninang nagtanungan ko ang cute nya pero hindi man lang nya akOK tinignan kanina, seryoso lang syang nakatingin sa board saka sya titingin sa papel nya saka sya magsusulat. Wew. Goodboy. Thats what my ideal boy. Hehe


Yung pagkakaseryoso nya is yung parang hindi naman galit yung sakto lang. Walang emosyon yung mukha nya. Pero makikita mo sa mata nya na mabait sya, yun na nga hindi pala kibo eh. Yung pagkakasabi pa nya ng 'wala'! Shaks! Hes voice was so damn sexy! Kahit yun palang yung narinig kong sinabi nya, ang ganda nung pagkakabigkas nya at ngayon ko lang yun narealise shettt!.

'wala'

'wala'

'wala'

'wala'

'wala'

Dahil sa kakaisip ko sa pagbigkas nya ng salitang yun. Nagpaulit ulit sa pandinig ko yun kaya napangiti ako

"anong iningingiti mo dyan" bahagyang lumaki pa yung mata nyang tumingin sakin

"wala may naalala lang" sagot ko

"kala ko ba malungkot sa ibang bansa tapos may naalala lang napapangiti na?" takang tanong nya

Ah yung tanong nya pala kanina tss.

"tss ibang usapan yun ngayon, may naaalala lang ako kanina" nakangiting sabi ko

"crush mo si Kyrous noh?" nanunuksong sabi nya sakin. Bahagya namang nanlalaki ang mata ko.

"what?" gulat na tanong ko "are you out of your mind?!" tanong ko sa kanya

"ay maka English lang, pwede namang humindi diba?"natatawang sabi nya saka sya sumubo.

"tss"singhal ko

"oyy dimo pa pala nasasagot yung tanong ko kanina" nagtakannaman akong tumingin sa kanya "pano mo nasabing malungkot sa ibang bansa?"dagdag pa nya


"malung syempre kasi hindi ko kasama pamilya ko don, naiwan sila dito. Iniwan nila ako don, kasi before ang alam ni dad na nakahanap na sya ng magmamanage muna sa School namin kaya nagpunta na kaming lahat sa States. Kamalas malasan namang nabangga yung sasakyan ng nagmamanage non kaya yun namatay. Umuwi ang parents ko kasama si kuya non kasi pag iniwan nila si kuya dagdag pabigat pa sa tita namin kaya ako nalang yung naiwan. Gustong gusto ko non makasama ang pamilya ko" mahabang kwento ko


"hindi ka ba umuuwi dito sa Pinas?" tanong nya umiling naman ako

"bakit naman?" tanong pa nya

"kasi nga wala akong pera pambili ng ticket. Binibigyan naman nila ako ng pera pero for allowance ayoko namang gastusin, sayang eh" natatawang sagot ko.

"bat di ka humingi sa parents mo?" tanong na naman nya!

"kasi nga nahihiya ako, dinadalaw naman nila ako pag summer" sagot ko


"dinadalaw ka naman pala eh. Tas bakit ka naman mahihiya eh parents mo naman sila...diba?" he asked as he rolled hes eyes.

Natahimik ako don. Hindi na ako sumagot pa at kumain nalang. Buti nalang hindi nya napansing hindi ko na sya sinagot kasi busy sya kakanguya.

Ilang minuto pa natapos din kaming kumain. At buti nalang hindi na sya nagtanong pa.hayss.Huminga ako ng malalim dahil sa bigat ng dibdib ko. Tss kakaumpisa palang ng pasok eh.

'wag ngayon'


Thanks for reading^_^

Love lots❤❤❤

-xkimminyx-










Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top