Yürekteki elem aşmışsa insanın bedenini, tırnaklarından saçlarının ucuna kadar elem dolmuşsa bir insan ne yapmalı?

İnsanın derdi bir elem olsa! Hasret, esaret, aşkın kederi... Bitmez insanın derdi, çilesi. Ben ki, ne fiziksel, ne de ruhsal acıya dayanamayacak kadar çelimsiz bir insan tanesiyim yeryüzünde. Ali'nin gidişi, hem ruhumu, hem bedenimi, hem de kalbimi kanatıyor.

Kalp acısı da, yürek acısı da ayrı ayrı öldürebilir insanı. Biri gerçek bir bıçak darbesiyle ölür, diğeri mecaz kesiklerin sızısıyla. Beni öldüren şey mecazların acımasız ve keskin sızısı, mecazen akan kanımın yavaşça ruhumdan süzülüşü...

Sensiz ölüyorum Ali. İçimde bana eşlik eden tek şey olan matemle ölüyorum. Hadi, tutsunlar yasımı. Hadi ağlasınlar ardımdan, ağıtlar yaksınlar, arkamdan abartı dolu methiyeler düzsünler. Yanmıştı, çok sevmişti, çok güzel öldü desinler.

Ölümümde gizli aşkı görsünler, terk edilişimi ve yapayalnızlığımı bilsinler.

Alisizliğin acısına dayanamayıp ölümün kollarına sanki senin kollarına atılıyormuş gibi atıldığımı görsünler. Bir ırmağın denize dökülüşü gibi, çaresiz bir insanın duası gibi süzülüşümü görsünler.

Delirdiğimi görsünler.

Aklımın ipleri çoktan elimden kaçtı, dizginlerimin tek sahibi senmişsin demek Ali...

Haplarımı içmiyorum.

Ölmek istiyorum.

Sen yoksan, yanmak, kül olmak, yok olmak istiyorum. Ya gel, ya beni de al yanına. Bu kadar ayrılık yetmez mi? Tanrı bana acısın, geri versin seni bana. Ben, sensizlik imtihanına ancak bu kadar dayanabildim Ali.

Yeniden ölmeye çalıştım ama yeniden başaramadım. Sen başarabildin mi?

Aslında ben de yaşamıyorum Ali. Çünkü öyle karışmışım ki sana, sen gittiğin günden beri sana ait olan ruhum yok, çekildi. Bedenimi de yanına çekmeye uğraşıyor besbelli.

Ama Ali, hatırla beni.

Ben bu değildim. Kaç kere beni ağlarken gördün? Şimdi insanlar bir anda gelip "Ağlama!" diyorlar. Ağladığımdan haberim yok ama ağlıyormuşum işte.

Her zaman güler yüzlüydüm. İnsanlar bana ne kadar güzel ya da ne kadar tatlı olduğumdan değil, ne kadar güleryüzlü bir insan olduğumdan bahseder; beni bu yüzden severlerdi. Sen bile en kızgın zamanlarında yüzüme bakınca dayanamayıp gülmez miydin Ali? En son ne zaman güldüm bilmiyorum.

Fazla konuşmazdım ama şimdi hiç konuşmuyorum.

Ölüyorum. Evet, bunu anlıyorum. Ömrümde yaşanacak hiçbir şey kalmadığını hissediyorum.

Ben hayat dolu tarafımı sana katmışım Ali. Sen gidince nasıl kalırım geride? Sende bir parçam varken nasıl bütün kalırım?

Ben ancak sen varsan varım. Sen yoksan en keskin çiziklerden akar kanım, kırılır kolum kanadım.

''Sensizim, sana koştum iklimler boyu
Uykular yanan liman, uykular haram
Bir vapur geçer, dalgasında savrulan ben
Dön yürek yurduma, gurbet tenime dön, yanarım sana."