Chapter2 Ang Nakakaakit na Tinig
Antonio: Sino ka? Magpakita ka!
🎶 Paano ka makahuhuli kung sila'y inubos na.🎶
🎶At paano mo makikita kung...malayo ka.🎶
(Nang marinig iyon ni Antonio ay nilapitan niya pa nga ito ng walang takot.)
Antonio: Isda?! Malaking Isda!😱
"Oo ako'y isang napakalaking isda. At ang pangalan ko ay Cynthia."
Ang wika ng isdang napakalaki.
Antonio: Maaari ba kitang hulihin?
At ng may ma-ibenta na ako ng may pambili naako ng bigas.
Cynthia: Hindi maaari. Pero pwedi kitang bigyan ng maraming isda araw-araw sa isang kondisyon.
Antonio: Anong kondisyon iyon?
Cynthia: Kailangan mong sisirin ang nawawalang korona sa ilalim ng Ilog ng Biniyayaan. Ayon kasi sa mga ninuno ko nakatago daw iyon sa loob ng malaking bato, na tao lamang ang kayang makapasok. Dahil sa masikip itong pasukin lalo na sa tulad kong malaking isda.
(At sumang-ayon nga si Antonio sa kondisyong iyon. At agad na sumisid sa Ilalim ng Ilog ng Biniyayaan. Dahil sa maraming mga malalaking bato sa ilalim ay nahirapan siyang hanapin ang sinasabing korona. At pabalik-balik na bumalik sa ibabaw upang makasagap ng hangin,dahil sa napakalalim na ilog.)
Antonio: Ano yung liwanag na yon?
Yon na ba yon?
*3pm*
Antonio: Cynthia, heto na ang pinapakuha mo.
Cynthia: Maraming salamat sa'yo!
At ilagay mo iyan sa aking ulo.
(At agad naman itong sumunod sa utos. Nang biglang may liwanag na lumabas sa kinatatayuan ng Isdang malaki.)
Hi saiyo!😊
Nagustuhan mo ba ang kwento ko?
Pakipindut naman ng Star⭐ or vote button salamat.😊
Pwedi ka ring magfollow sa fb account ko @RhonLarongFebrero at
magsubscribe sa yt channel ko @Nhel195 para sa mga updates.Salamat!😊💜
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top