20.Ben Kaçmadım
Hissettiğim yoğun baş ağrısıyla yavaşça gözlerimi açtım.Karanlıktan başka hiç bir şey göremememle gözlerimi açıp kapattım.Gördüğüm şey yine karanlıktı.
Neden göremiyorum?
Sorduğum soruyu değilde saçma sapan mırıltılar duymamla ağzımın bağlanmış olduğunu anladım. Göremiyor da değildim gözlerim bağlıydı.Gözlerimi açmak için kolumu kaldırmaya çalıştığımda kollarımın ve ayaklarımın da bağlandığını fark ettim. Büyük ihtimal bir sandalyeye bağlanmıştım. Doğru ya Emre beni kaçırmıştı.Korktuğum şey başıma gelmişti. Yağız'ımı görmüştüm ama yanına gidememiştim. Emre'nin eline düşmüştüm.Belki birazda olsa ipleri gevşetebilirim düşüncesiyle çekiştirdiğim de Emre'nin sesi duyuldu.
-Bakıyorum da halinden hoşlanmamışsın.
-Seni daha güzel bir şekilde karşılamak isterdim ama kusura bakma meleğim.
-Neden buradasın biliyor musun?
-Dur ben söyliyeyim.
-Çünkü yaramazlık yaptın .
-Seni bir daha kaçarsan canını yakacağım konusunda uyardığımı hatırlıyorum.
Uyarmıştı.Haklıydı.Ama ben kendim kaçmamıştım.Elbette kaçmak için fırsatım olsaydı düşünmeden kaçardım ama gerçekten kendim kaçmamıştım.Bana doğru gelen adım sesleriyle ipleri zorlayıp kurtulmaya çalıştım.
-Bakıyorum da kurtulmaya çalışıyorsun.
-Korkuyor musun?
-Bence de korkman gerekiyor çünkü sana yapabileceklerimin haddi hesabı yok.
Hissediyordum şu an tam arkamdaydı.Bu titrememe sebep oluyordu.Dediği gibi korkuyordum.Başını saçlarımın arasına gömmesiyle nefesimi tuttum.Bir kaç derin nefes aldıktan sonra saçlarımın arasından çekildi.
-Beni bu kokuya hasret bıraktın Arya.
-Bunun hesabını sana sonra sorucam merak etme.
-Ama şimdi seninle işim var.
-Bana nasıl kaçtığını anlatacaksın.
Kafamı iki yana salladım. Tabii ki de Yağız'ımı satmayacaktım. Ellerini belimde hissetmemle bağırdım.Daha doğrusu bağırmaya çalıştım çünkü sadece uğultulu bir ses duyulmuştu. Eli belime dolanıp parmakları karnımda gezdiğinde tekrar sordu.
-Sen bana nasıl kaçtığını anlatacaksın.
Hızla kafamı salladım.Olanları değiştirip Yağız'ın da benimde en az zararla kurtulabileceğimiz bir senaryo yazacaktım.
-Güzel.
Gözümdeki ve ağzımdaki bezleri açtığında derin bir nefes aldım.Arkamdan dolanıp karşımdaki sandalyeye oturdu.
-Seni odana kilitledikten sonrasını anlat
Bak Emre o gün kapı çaldı sende beni kapıyı açarken görünce kaçmaya çalıştığımı sandın sinirlendin beni odaya kilitledin.
-Yaptığım için özür dilerim bunu daha sonra konuşucaz. Sen şimdi anlatmaya devam et.
Sen beni odaya kilitleyince ben çok bağırdım arkandan sen gelmeyince de duş almaya karar verdim.Girdim banyoya işimi bitirdim çıktım.Ama odaya biri girmişti.
-Nereden anladın?
Banyoya girerken odanın ışığını açık bırakmıştım ama banyodaki işimi bitirip çıktığımda odanın ışığı kapalıydı.Sen olduğunu sandım seslendim biraz sen cevap vermeyince bende odanın ışığını açmaya gittim.Tam ışığı açıcakken biri tuttu belimden.Yine çağırdım seni ama sen gelmeyince bende kapıya doğru koştum açmak için.Ama sen kilitlediğin için kapıyı açamayınca tekrar tuttu beni ben ondan kurtulmak için uğraşırken iğneyle bayılttı beni.Uyandığımda başka bir evdeydim.Başta çok korktum.Ama bir kaç gün boyunca bana iyi davranınca bir şey yapmayacağını düşündüm.
-Kim bu adam?
-Söyledi mi kim olduğunu?
Arda
Arda Demir.
-Ağzına sıçtımın piçi
-Ne cüretle kaçırıyor lan seni.
Ettiği küfürle yavaşça yutkundum.Sevdiğim adama küfrediyordu şuan.Saf rolünü oynamaya devam edecektim.Sanki hiç bir şeyi bilmiyormuş gibi yapacaktım.
Ardayı tanıyor musun?
-Tabii ki tanıyorum o herifi.
Bana aşıkmış.
-Ne dedin sen?
Bana aşıkmış öyle söyledi.
-Ne dedi sana o?
-Sana aşığım mı dedi?
Evet öyle dedi.
Peki doğru mu?
Aşık mı bana gerçekten?
-Evet öyle.
-Ama ben seni ondan önce sevdim , ondan önce tanıdım.
"Beni ondan daha uzun zamandır sevmiş olduğunu düşünmen hiç bir işe yaramıyor gerizekalı. Hem sen sevmeyi bile bilmiyorsun." demek istedim ama susup saf numarası yapmaya devam ettim.
-Ne yaptın onunla?
-Bensiz günlerinin hepsini onunla mı geçirdin?
Hayır geçirmedim.
Senden kaçtığımı düşündüğün için zaten kızgındın. Birde sana ihanet etmek istemedim.
-Yalan söylemediğini nereden bilicem.
İyi bir yalancı değilim Emre hem söyleseydim sen fark ederdin sonuçta uzun zamandır seviyorsun beni.
Yalan söylüyordum.Ona söylediğimin aksine çok iyi bir yalancıydım. İstediğim zaman söylediğim yalanlarla kendimi bile ikna edebilirdim.Bir tek Yağız ve yalan söylerken istemsiz olarak yaptığım hareketi fark edenler anlayabilirdi. Onlarda çok az kişiydi zaten.
-O herif sana bir şey yaptı mı?
Aniden ayağa kalkıp üstüme gelmesiyle gözlerimi kapattım.
-Şiişt korkma.
-Sadece sana bir şey yapıp yapmadığını kontrol edeceğim.
B-burada mı?
-Haklısın ben evimize götüreyim seni.
Arkama geçip ipleri çözdüğünde acıyan bileklerimi ovalamak için kollarımı kaldırmaya çalıştım.Çalıştım diyorum çünkü hala bağlıydı sadece sandalyeye bağlı olan ipleri çözmüştü.Kucağına alıp hızla kapıyı açtı.Bir kaç kat merdiven çıktıktan sonra beni salondaki koltuğa bıraktı.Yine aynı evdeydik.Benden biraz uzaklaşıp bağırdı.
-Selin , pınar
İki kız salona girip Emrenin yanında durdu.
*Buyrun Emre Bey
#Buyrun Emre bey
-Aryaya bakın bakalım bir hasar var mı?
-O şerefsiz herif Aryaya bir şey yapmış mı görmek istiyorum.
Kızlardan adının Selin olduğunu anladığım yanıma gelip saçlarımı boynumdan çekti.Boynumda parmaklarını gezdirdikten sonra üstümdeki kazağın eteklerinden tutup göğsümün üstüne kadar sıyırdı.
Ne yapıyosunuz siz ya?
Ya dokunma bırak.
Pınar pantolonumun belinden tuttuğunda bağırdım.
Ya ne yapmaya çalışıyosunuz.
Emre bir şey de şunlara ALLAH aşkına.
-Tamam kızlar bırakabilirsiniz.
Selin Emre'ye doğru baktı.
*Emre Bey boynunu çevreleyen bir morluktan kalan hafif izler , kolunda yine hafif bir morluk var , dizinde daha yeni olduğu belli olan derin bir yara var sizinde gördüğünüz gibi hala kanıyor.Birde başında bir dikiş izi.
Seline ve pınara kötü bir bakış attım.En azından bana dokunmadan önce sormaları gerekiyordu.
Beni ellemeden önce bana sorsaydınız bende söyleyebilirdim.Benim ağzım var ya hani.
-Bunları Arda mı yaptı?
Hayır.
-Doğru söyle o mu yaptı bunları?
Hayır diyorum Arda bana dokunmadı bile.
Yine yalan söylüyordum.
-Kim yaptı o zaman
Hepsini açıklayabilirim.
-Açıkla.
Boynumdaki morluk:Onun evine gittiğim ilk gün astım krizi geçirdim.O sırada elim boynumdaydı nefes alamazken biraz fazla sıkmışım.
Başımdaki dikiş izi:Ardadan kaçmaya çalışırken düşüp başımı merdivenlere vurdum.
Kolumdaki morluk:Dikiş atılırken farketmeden kolumu sıkmışım .
-Dizin
-Dizine ne oldu?
Cevap vermek istemiyordum.Ne diyecektim.Senden kaçarken oldu mu diyecektim.Gözlerimi dizlerime indirdim.
-Arya söylesene ne oldu dizine.
Ormandayken düştüm.
-Benden kaçarken düştün ha.
Evet.Çünkü korkuyordum.
-Neyden?
-Benden mi?
Tam olarak senden değil.Senin ben kendim kaçmadığım halde yanında olmadım diye bana kızıp yapabileceklerinden korktum.
-Korkma
-Sen kendin gitmemişsin.
-Şimdilik canını yakmıycam.
Özellikle söylediği şimdilik kelimesi birazcık korkmama neden olmuştu.
-Dizine bir bakıyım mı?
Yok gerek yok.
-Acıyo dimi.
Şey yani birazcık.
-Dizine bir bakalım.
Ayağa kalkıp mutfağa yürüdü.Elinde bir kaç şeyle gelince geri çekilmeye çalıştım.
-Arya sakin ol korkmanı gerektirecek bir şey yok sadece birazcık canın yanacak.
Elindeki pamuğa oksijenli suyu döküp pamuğu dizime bastırdı.Acıyla dudaklarımdan küçük bir inilti kaçtı.Kafasını kaldırıp bir kaç saniye gözlerime baktıktan sonra eğilip dizime üfledi.Eğer Yağız'a aşık olmadan önce Emreyle tanışmış , arkadaş olmuş olsaydım güzel bir dostluğumuz olabilirdi.Ama onu sevmem içinse bana göre sevmeyi öğrenmesi gerekiyordu.Beni seviyordu ama ikimizin sevgi anlayışları çok farklıydı.Dizime ufak bir öpücük kondurup gözlerime doğru baktı.
-Seni çözeceğim ama kaçmayacaksın Arya .
-Tamam mı?
-Bir daha senin yokluğuna dayanmak istemiyorum.
Yavaşça kafamı salladım.
Yazarınızdan Devam
Emre sevdiğinin önünde diz çöktü.Bacaklarındaki iplere dokunup Aryasının gözlerine baktı.Böyle yapmak istemiyordu.Ama sert davranmazsa da kaçacağını düşünüyordu küçüğünün. Haklıydı da .Eline bir fırsat geçse hiç düşünmeden kaçardı Aryası.Kafasını iki yana sallayarak aklındaki düşüncelerden uzaklaştı.Tekrar Arya'ya bakıp bileklerindeki ipleri çözmeye başladı.Genç kız iplerin sıkılığından kurtulmanın verdiği rahatlıkla yavaşça bacaklarını kıpırdattı.Emre ipleri bırakıp Aryasının bileklerindeki izlere dokundu.Bilekleri ipin sıkılığından morarmıştı.Aryasının bileklerini okşamasıyla gelen merhamet duygusuna anlam veremiyordu.Biliyordu hep Aryasını sevdiği içindi merhameti.Ayağa kalkıp Aryanın yanına koltuğa oturdu.Aryayı göğsüne doğru çekince utanan Arya parmaklarıyla oynamaya başladı.Sevdiğinin ellerini de çözüp kazağının açıkta bıraktığı omzuna ufak bir öpücük kondurdu.Arya arkadan bağlı kollarını kendine çekip acıyan bileklerini ovaladı.Kollarını hareket ettirmesiyle giren ağrıyla acıyla bağırdı.Kolları çok ağrıyordu. Emre Aryasına baktı.Anlamıştı canı yanıyordu.Aryayı bırakıp ayağa kalktı. Ecza dolabından kas gevşetici alıp tekrar Aryanın yanına gitti.Aryanın üstündeki kazağın uçlarından tutup hızla çıkardı.Ne olduğunu anlayamayan kız korkuyla bağırdı.
Emre napıyosun?
-Şişt sakin ol sadece ağrının dinmesi için krem sürücem.
T-tamam
Kremi eline sıkıp Aryanın omzunu ovmaya başladı.Kremle işi bitince ayağa kalkıp banyoya gitti.Ellerini yıkayıp geri geldi.Aryanın üzerinden çıkarıp koltuğa koyduğu kazağı alıp Aryaya yaklaştı.
-Aryam kaldır kollarını.
Emre ben kendim giye-
-Kaldır kollarını diyorum.
T-tamam.
Kazağı boynundan geçirirken Aryanın gözlerine bakıyordu. Aryaysa utandığından dolayı gözlerini dizlerine sabitlemişti.Kazağını giydirdikten sonra Aryayı göğsüne çekti.
-Benden utanmana gerek yok.
Utanmıyorum ki.
-Emin misin?
Evet.
Emre Arya daha ne olduğunu anlayamadan yanağına bir öpücük kondurdu.
Emre ne yapıyorsun ya.
-Benden utanıp utanmadığına bakıyorum.
-Utandın.
Nerden çıkarıyorsun ya.
-Yanakların kızardı.
Ya yürü git.
Kızarmadı yanaklarım falan sallama.
-Tamam meleğim nasıl diyorsan öyle olsun.
Arya gülümseyerek kafasını salladı
-Aryam ben çok yorgunum uyuyalım mı?
Başını kaldırıp Emrenin yüzüne baktı.Bazen sevgiyle bakan gözleri kızarmıştı.Gözlerinin altında mor halkalar oluşmaya başlamıştı.Uyumuyordu uzun zamandır.Belliydi uyuyamadığı.Arya buna üzülmüştü.Onun yüzünden uyuyamadığını düşünmüştü.Tedirgindi.
Beraber mi?
-Evet.
-Beraber yatıcaz.
Emre hiç düşünmeden net bir cevap vermişti.Arya'ya kararlı olduğunu göstermek istiyordu. Arya ise Emre'nin kararlılığından sadece korkuyordu.Kurtulmanın yollarını arıyordu Arya.
Sen uyusan ben sonra gelsem olur mu?
-Olmaz Arya.
-Sensiz uyuyamıyorum görmüyor musun?
Emrenin halinden fark etmişti zaten Arya ama sustu.Sadece kafasını sallayıp merdivenlere yöneldi.Kendini Yağız'ına ihanet ediyor gibi hissediyordu. Emre ise sadece mutluydu.Sevdiğinin yanında olmasının verdiği mutluluktu bu.Arya önde Emre arkada odaya geldiler.Emre içeri girince kapıyı kapatıp gardolaba yöneldi.Giyeceği giysileri çıkartıp yatağın üstüne koydu.Kapının önünde dikilen Aryaya uzunca bakıp kafasını kaldırdı.
-Sende üstünü değiştir istersen.
Arya üstündekilere bakıp kafasını salladı.Dolaba yanaşıp giyebileceği giysileri alıp banyoya yürüdü.Yavaş adımlarla banyoya girip kapıyı kilitledi.Kapının arkasına yaslanıp başını kapıya dayadı.Çaresiz hissediyordu.Bu sefer kaçamazdı. Emrenin biraz sonra bakmaya geleceğini düşündüğü için hızla doğrulup güçlükle üzerini değiştirdi.Dizi düşündüğünden daha fazla acıyordu.Suyu açıp aynaya bakmaya başladı.Üzülüyordu hemde çok üzülüyordu.Cama doğru dönüp gökyüzüne baktı.
Özür dilerim Yağız'ım. Şuan bu durumda olduğum için çok özür dilerim.
Gözlerinden düşen bir kaç damlayı silip yüzünü yıkadı.Banyonun kapısını açtı ve derin bir nefes alarak banyodan çıktı.Banyo kapısını kapatıp yatakta oturmuş ona bakan Emre'ye doğru baktı.
-Arya gelsene yanıma.
Aryanın gelmediğini görünce yataktan kalkıp yanına gitti.
-Gel birtanem yatalım.
Aryanın belinden tutup yatağa doğru yönlendirdi.Arya gitmek istemese de beline baskı yapan Emre'nin ellerinden kurtulamayacağını biliyordu. Emre'nin yönlendirmesiyle gidip yatağa oturdu.Örtüyü açıp yatağın içine girdi. Emre'nin ona yaklaşmaması için yalvarıyordu içinden.Emrede uzanıp Aryayı yanına çekti.Aryanın kafasını göğsüne yaslayıp alnına bir öpücük kondurdu. Arya ise derin derin nefesler alıp çabucak sabah olmasını diliyordu.Bu şekilde uyuyamayacağını biliyordu ama yinede gözlerini yumup uyumaya çalıştı.Belliydi zor geçecekti bu gece.Arya tam gözlerini kapatmışken Emre'nin fısıltısı duyuldu.
-Eğer ben uyandığımda yanımda olmazsan canını yakarım Arya.
2 saat sonra
Yavaşça gözlerini açtı Arya.Uyuyamamıştı hala.Yavaşça kıpırdandı. Emre'nin sesini duymasıyla kıpırdanmayı bıraktı.
-Şişşt rahat dur meleğim.
-Hadi yat kıpırdanıp durma.
T-tamam.
Hadi uyu sen.
Tekrar yatar pozisyona geçip Emre'nin uyumasını bekledi.Elini kaldırıp Emre'nin yanaklarına dokundu.Tepki vermemişti.Tepki vermediğine göre uyumuştu.Yavaşça Emre'nin kollarının arasından kurtulup cama doğru ilerledi. Aşağıda evin ön tarafında bir sürü siyah takım elbiseli adam vardı.Bu kadar adam Emreyi korumak için miydi?Aklına gelen şeyle camdan uzaklaştı.Emre onu ilk kaçırdığında kapının önünde bekleyen korumalar yoktu.Yani kapıdaki korumalar onun içindi.Bir daha kaçmaması için konmuştu. Tekrar cama doğru gidip aşağıdakileri saydı.Camdan gözüken kadarıyla 10 kişilerdi.Kapıdaki korumaları saymayı bırakıp odanın kapısını açtı.Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indi.Mutfağı bulup ocağı yaktı.Çay demleyecekti. Uykusu yoktu belliydi uyuyamayacaktı. Çay demlenene kadar gidip salonu topladı.İşini bitirince tekrar mutfağa gitti.11 tane çay bardağı çıkardı ve bardakları tek tek doldurdu. Şeker kabını ve çay kaşıklarını da alıp tepsiye koydu.Yavaşça tepsiyi eline alıp kapıya doğru yürüdü.Kapıyı zorlukla açarak dışarı çıktı. Dışarıda ki 10 kişide ona dönmüştü.Kendinden bir kaç yaş büyük gözüken biri yanına geldi.
~Bir şey mi oldu yenge?
Şey ben uyuyamadım da beraber çay içeriz diye düşünmüştüm.
~Olur mu öyle şey yenge.
Olur olur geçin hadi geliyorum.
~Yenge abi kızmasın.
Geçin siz kızarsa ben söylerim Emre'ye.
Elindeki tepsiyi sarsmamaya çalışarak korumaların etrafında toplandığı çardağa doğru yürüdü.Elindeki tepsiyi bırakıp kafasını kaldırdı.
Eee siz ne yapıyorsunuz bu soğukta dışarıda.
~Sizin ve abinin güvenliğini sağlıyoruz denebilir.
Üşümüyor musunuz?
~Yok be yenge üşümeyiz biz.
Siz bilirsiniz.
Eee kendinizden bahsetsenize biraz.
Arya etrafındaki insanları daha iyi tanıyıp onlarla arkadaş olmak istiyordu ama korumalar Emre'nin buna kızacağını düşünüyordu.
~Yenge abi kızar bize.
Ya siz boş verin Emreyi söz veriyorum kızarsa araya giricem ben.
Aryanın konuştuğu genç kafasını sallayıp biraz öne çıktı
~Alp ben.
Arya ötekilere doğru döndü.
Ya siz.
Gençler tek tek öne çıkıp kendilerini tanıtmaya başladı.
^Ozan ben
*Ali
= Bartu
+Adım Emir yenge
&Bende Mert
/Berk
-Çağrı bende.
:Rüzgar
_ Kuzey bende
Memnun oldum Arya bende.
Gerçi siz beni tanıyorsunuzdur.
Arya çardağa oturup etrafındaki gençlerle konuşmaya başladı.Hepside ona göre komik çocuklardı .Tam onlarla sohbete dalmışken hızla evin kapısı açılıp Emre yanlarına doğru gelmeye başladı.Arya Emre'nin geldiğini bile görmemişti. Alp'in söylediği şeye gülmekle meşguldü Emre sinirle yanına doğru gelip aniden Aryanın etrafında toplanmış sohbet eden gençleri hızla ittirip Aryanın kolundan tuttu.Arya daha ne olduğunu anlayamadan Emre'nin göğsüne çarptı.
Ah Emre
-Napıyosunuz lan siz.
~Abi
-SUS LAN.
Emre çocuklar bir şey yapmadı.
-Bir de çocuklar mı oldular.
Emre bak din-
-Arya sus seninle içeride konuşucaz.
~Abi sakin ol.
-Kes lan sesini.
Emre'nin hızla çekiştirmesiyle afallayan Arya aniden bağırdı.
Emre dur çekiştirme.
-Çekiştirme mi?
-Sana yapıcaklarımın yanında az bile kalır.
Emre gereksizce çok sinirlenmişti.Fazla kıskanmıştı.Bakmaya kıyamadığı sevdiği başkalarına gülmüştü.O Aryayı saklayıp kimselere göstermek istemezken Aryası onlarca adamın ortasında oturmuş gülüyordu
-Hele bir geçelim eve.
-Yürü lan içeri.
Emre dursana yanlış anladın.
-Arya sus diyorum.
Arya kafasını çevirip arkasından bakan gençlere sadece dudak kıpırdatarak "merak etmeyin" dedi.Onların karışmasını istemiyordu.Emre onlara da kızardı yoksa.Direnmeyi bırakıp Emre'nin arkasından eve girdi. Emreden korkuyordu ama halledebileceğini düşünüyordu.Emre onu salona doğru çekiştirirken Arya hızla elinden kurtulup üst kata çıkan merdivenlere doğru koştu.Merdivenleri ikişer üçer çıkarak kaldıkları odaya doğru koştu.Kapıyı kilitlerse Emreden kurtulabileceğini düşünmüştü.Hızla içeri girdi.Tam kapıyı kapatacakken Emre kapının kapanmasını engellemek için araya ayağını soktu.Arya uğraştığı halde kapatamamıştı kapıyı.Emre kapının kapanmasını engelleyen ayağını hızla ittirdi.Kapı ağzına kadar açılmış Arya kalçasının üstüne yere düşmüştü.Hızla düşmesinin verdiği acıyla bağırdı.Canı yanmıştı.
Ahh
-Acıdı mı?
Arya şaşkındı.Onun yüzünden düşmüştü.Ama o hala acıyıp acımadığını merak ediyordu. Emre'nin tutarsız hareketlerinden korkuyordu.Titreyen ellerini zemine yaslayıp kendini geri çekti.
D-dur.
Emre'nin üzerine doğru gelmesiyle bağırdı.
Emre dur lütfen.
Gelme üstüme üstüme.
Emre'nin biraz daha yaklaşmasıyla Arya ayağa kalkmaya çalıştı.Emre bir şey yapmayacaktı aslında düşüpte canının yandığını görünce kıyamamıştı.Yardım etmek istiyordu ama kızgınlığının azaldığını söylemeyip üstüne gitmeye devam etmesi sadece Arya'nın daha da korkmasına neden oluyordu.Emre Aryaya doğru bir adım daha attı. Emre'nin daha da yakınlaştığını gören Arya tekrar ayağa kalkmaya çalıştı.Kalkamamıştı çünkü aniden kalkmasıyla zaten acıyan dizi çok daha fazla acımıştı.Gözlerini kapatıp acıyla bağırdı.
Ahh çok acıdı.
-Aryaaa
-İyi misin?
Arya acıyan dizine rağmen üstüne gelen Emreden biraz daha uzaklaştı.Emre Aryanın daha fazla uzaklaşmasına fırsat vermeden kucağına aldı.
Emre özür dilerim.
Seni dinlemediğim için.
Lütfen bırak beni.
-Şişşt sakin ol.
-Merak etme canını yakmaycağım.
-Sadece sana kızgınım ama kıyamıyorum.
-Ne yapıyodun sen o kadar erkeğin içinde.
Arya kafasını kaldırıp Emre'ye baktı.Şaşırmıştı.Birileriyle bir şey konuşacakken Emreden izin mi alacaktı hem erkek olsa ne değişirdi.Onu ilgilendirmezdi ki.Başını biraz daha kaldırıp Emre'nin gözlerine baktı.
Ben kötü bir şey yapmadım. Uyuyamadım gece.Sabah olunca da sıkılıp kalktım.Yanlarına gidip konuşmak istedim ne var bunda.
Arya yine saf taklidi yapıyordu.
Hem uzun süre seninle birlikte kalıcam. Alışmam gerekiyor çevreme.
-Doğru hep benimle olacaksın bundan sonra.Alışsan iyi olur.
Dediği şeyler midesini bulandırmıştı.Uzun süre Emreyle kalmaya dayanamazdı.Emre Aryayı yatağa bırakıp yanına oturdu.
-Bu konuyu seninle konuşmamız gerek.
Tama-
Aryanın konuşması Emre'nin telefonunun çalmasıyla yarıda kesildi.
-Telefon konuşmam bitsin ilgilenicem seninle.
Emrenin Ecemle olan telefon konuşması
-Efendim birtanem.
Aryanın kaşları çatılmıştı.Merak etmişti Emre'nin kiminle konuştuğunu.
*Abi gelebilir misin?
-Bir şey mi oldu.
*Şey annem evde değil de bende yanlız kalmak istemedim.
-Korktun mu sen?
*Yani biraz ama işin varsa önemli değil .
*Ben arkadaşlarımdan birini de çağırabilirim sorun olmaz.
-O ne demek ya abinim ben senin tabii ki gelirim.
-Aryaya söyliyim hazırlansın sonra hemen çıkarız.
*Abi Arya gelmese daha iyi olmaz mı?
-Neden abicim özel bir şey mi var?
*Abi Arya bana hala kırgındır belki kız beni görüp üzülmesin.
-Tamam abicim haklısın.
-20 dakikaya oradayım.
-Görüşürüz.
(Emrenin telefon konuşması bitti.Bu arada anlamayan varsa söyliyim Ecem Emre'nin kardeşi.)
Arya Emre'nin kiminle konuştuğunu merak etmişti.Kiminle konuştuysa Emreden beklemediği bir şekilde gayet kibar ve sevgi dolu bir şekilde konuşmuştu.Emre Aryanın bakışlarını görünce açıklama yapma gereği duydu.
-Konuştuğum kardeşimdi Arya.
Senin kardeşin mi vardı?
-Evet canım vardı.
-Beni çağırdı şimdi.
-Benim kardeşimin yanına gitmem gerekiyor.Uslu bir kız ol ve beni bekle.En geç akşama yanındayım.Bir şeye ihtiyacın olursa çocuklardan istersin. Akşam görüşürüz meleğim.
Görüşürüz.
Arya aklına gelen şeylerle gülümsedi. Emrenin kardeşi her kimse Emre onu çok seviyordu.Yani eğer o kızla iyi anlaşabilirse bazı şeyler için Emreyi ikna etmek çok daha kolay olacaktı.Yatak başlığına sırtını dayamış otururken esnemesiyle uzanıp gözlerini kapattı.Uykunun derinliklerine dalmadan önce düşündüğü son şey yağızın şu an ne yaptığıydı.
HELLOO. BEN GELDİM.BU BÖLÜM GEÇİŞ BÖLÜMÜYDÜ BU YÜZDEN BİRAZ UZUN SÜRDÜ.2600 KELİMELİK UZUN BİR BÖLÜMDÜ.BÖLÜMÜ BEĞENDİYSENİZ YILDIZA DOKUNMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top