"Neden böylesin?" diye soruyor tuhaf sesler

Neden mi böyleyim?
Nasıl olmalıyım ki?
Herkes gibi mi?
Neden ki?

Neden kendimi değiştireyim ki?
Ben konuşmasam da mürekkebim akıtıyor duygularımı
Düşüncelerim şekil vermek için yaşıyor dünyaya
Herkes gibi oluşturamam hayatımı
Kanatlarım olmayabilir ama ruhum ebediyen uçacak

Siz altından kafeste yaşamak isteyebilirsiniz
Ama ben hapsolursam yok olurum
O yüzden aydınlatmalıyım geceleri karanlığı
Şarkılar yazmalıyım yağmura ki
Erkenden büyüsün çiçekler

Anlatamam hayallerimi herkese
Çünkü onlar ruhumu ısıtan alevler
Açık bırakırsam kapıyı sönecekler

Kimsenin yolundan gidemem ki ben
O zaman tutsak olur ejderha zincirlere
Kimse gibi olmaya çalışmayacağım nefes aldığım müddetçe
Ben zaten kendimim
Bir başkasına benzemeye ihtiyacım yok ki

Kendi rotamı çizeceğim rüyalarımdan akan damlalarla
Gözlerim her zaman küçük bir çocuk gibi merakla bakacak etrafa
Dalgaların sesine mısralar yazacağım saatlerce
Dudaklarımdan dökülen kelimeler çığlık değil gerçeği anlatan melodi olacak

Hala sorarsanız, "Neden böylesin?" diye
Ben böyle doğdum
Böyle yaşıyorum
Ve böyle öleceğim
Ama siz
Ne olduğunuz gibi yaşıyorsunuz
Ne de yaşadığınız gibi öleceksiniz