Çırpınarak değersiz gördükleri nefesini harcama.

Uğraşma boşuna!

Seni ancak gördükleri, duydukları kadar anlayacak o çok değer verdiğin insanlar.
Gördükleri, ancak kendi anladıkları kadarı olacaksın karşılarında.
Sesini işitmeyecekler, sen avazın çıktığı kadar bağırsanda.
Onlar sağır değil de, sanki sen lal olmuşsun gibi davranacaklar.
Çaresizlik damarlarında o buruk soğukluğuyla dolaşırken kaçmak için çabalasanda,
Her hareketinde biraz daha batışınla kalacaksın o dipsiz bataklığa.

Onların anladığı kadar varsın sen bu hayatta.
Onların duyduğu, onların gördüğü...
Sen onların izin verdiği kadar insansın aslında tamda şu hayatta...