-16- / 1

Adımları öfkesini ve patlamaya hazır bir bomba oluşunu gizleyemeyecek kadar kontrolsüz ve sert basıyordu yere. Bütün gece uyumak şöyle dursun, gözünü bile kırpmamıştı Arda. O iğrenç görüntü gözünün önünden gitmiyordu. Korkunçtu. Kardeş gibi büyüdüğü adamın, kuzeninin bu yaptığına inanması güçtü. Normalde gözüyle görse bile inanabileceği bir şey değildi. Ama gerçekten kanlı canlı görünce öyle olmuyormuş, diye geçirdi içinden. Kardeşim dediği Tarık'ın sevdiği kadını nasıl öptüğünü görmüştü bu gözler! O an donup kaldığı için ne tek kelime edebilmiş ne de bir şey yapabilmişti. Öylece kalakalmıştı. Daha ne olduğunu bile anlayamayan Rüya henüz şoku atlatamadan havuzdan çıkıp giderken Arda'nın donuk gözleri kuzeninde dikili kalmıştı dün gece.

Şimdi ise neden zamanında bir tepki veremediğine dair kendine kızıyordu. Spor kulübüne doğru yürüdü ve kompleksten içeri girdiğinde Tarık'ın burada olduğuna adı gibi emindi. Haftanın belirli günlerinde spor ve boks antrenmanları için buraya gelirdi, aksatmazdı. Ertan'ın pek işi olmazdı boks ve türevleri dövüş sporlarıyla ancak o da arada aylaklık ederken canı sıkıldığından Tarık'ın peşine takılıverirdi hepsi o.

Beton gibi yere çakılıp tekrar havalanan adımları ilk kez bu kadar öfkeli olduğunun en somut kanıtıydı.

Tarık... Kardeş gibi büyüdüğü kuzeni. Her şeyini paylaştığı dostu, dert ortağıydı onun. Aklıselim duruşuyla hep rehber olmuştu onlara. Şimdi bu yaptığına anlam verebilmek güçtü Arda için. Hâlbuki ona gözü kapalı güvenebilirdi, emanet edebilirdi her şeyini. Mizacı gereği Ertan'dan beklerdi böyle şeyleri. Ama Tarık'tan... Asla! Hayal kırıklığıyla doluydu tüm zihni. Ve çok da öfkeliydi. Âdeta burnundan soluyan bir boğa edasıyla içeri girdiğinde onu gördü.

Ringdeydi. Rakibiyle kapışıyordu. Ertan da bir kenarda oturmuş karşılaşmayı seyrediyordu. Yumuşak bir kapışma olarak başlasa da saniyeler içinde sertleşerek şov yapıyordu. Arda ise bunu izleyebilecek tahammüle sahip değildi o an. Onunla yüzleşmek için rakibini alt etmesini bekleyemezdi. Yeterince vakit kaybetmişti ve öfke doluydu. Hem kendine hem de ona.

Ceketini çıkardı ve hızlı adımlarla ringe vardı. Denize dalar gibi atladı sınırlardan içeri. Tarık'ın rakibini itip kenara çektiğinde adam neye uğradığını şaşırmış bir biçimde savrulurken sınırları çizen esnek şeritlere tutunup dengesin sağladı ve ringden çıktı.

Tarık'ın kendini savunmasına fırsat vermeden tek yumrukla yere serdi. Zemine savrulan adamdan hıncını alırcasına yumruklarını esirgemiyordu. Öyle öfkeli ve hınç doluydu ki kendine engel olabilmesi güçtü. Araya giren Ertan'a da payın düşen ufak tefek yumruklar ikram etmekten çekinmedi. Gözü hiçbir şeyi görmüyordu ve karşısına kim çıkarsa çıksın çim biçme makinası gibi ezip geçecek gibiydi. Canı yanmış vahşi bir hayvan misali bağırmaya başlamıştı. "Onu öptün! Sevdiğim kadını öptün sen! Aşağılık pislik! Ona dokundun!"

Ertan'sa bu dehşet dolu kavgayı durdurmaya çalışırken neye uğradığını şaşırmış gibiydi. Arda'yı ilk defa böylesine öfkeli ve vahşi görüyordu. Onu tanıyamıyordu. "Arda saçmalama oğlum! Bir kız için kuzenine-"

Hayatında gördüğü en düz, yüzeysel ve kadın düşkünü insan olan arkadaşına "Sen kapa çeneni!" diye kükreyerek karşılık vermeyi ihmal etmedi. Ürkütücü bakışları birkaç saniyeliğine de olsa Ertan'ı bulduğunda arkadaşının gerekli mesajı aldığını umuyordu. Şaşkın olmuş gözleri bunu doğrular nitelikteydi.

Artık ilk anki kadar savunmasız olmayan Tarık ise kuzenine tek bir yumruk vurmuyor, tüm gücü ve becerisini Arda'dan gelen yumrukları savuşturarak ve kendini koruyarak harcıyordu. "Arda, kes şunu! Adam gibi oturup konuşalım, açıklayayım sana!"

"Neyi açıklayacaksın lan? Rüya'yla ciddi düşündüğümü biliyordun! Onun için ailemi karşıma aldığımı biliyordun! Neden öptün onu? Neden? Âşık mısın ona? Ha, âşık mı oldun?"

"Hayır, saçmalama!"

"Söylesene, daha ileri gittiniz mi, ha?"

"Ne?"

"Yattın mı onunla?"

Artık daha fazla dayanamayan Tarık tek yumrukla yere indirdiği kuzeninin yanına geldi. "Saçmalamayı kes artık Arda!"

"Rüya senin için mi terk etti beni? Her şey bir bahane miydi? Annemin rızası yokmuş da, bilmem ne! Aptal mı sandınız beni?"

"Arda bak sınırı aşıyorsun! Öyle bir şey yok diyorum sana! Adam gibi dinleyeceksen dinle!" Yere eğilip kuzenine el uzattığında Arda'nın tahmin ettiği gibi yardım çağrısını reddedişi üzerine konuşmaya devam etti. "Rüya'yla hiçbir zaman sandığın gibi bir şey geçmedi aramızda! O gece de havuz başında arkadaşça konuşuyorduk, o kadar. Yani günün birinde Rüya'yı savunacağım aklımın ucundan geçmezdi ama onun bir suçu yok! Kız gidiyordu zaten, ben çağırdım yanıma konuşmak için. Arkadaşça sohbet ediyorduk-"

Kuzeninin sözünü "Sen arkadaşça sohbet ettiğin her kadını dudaklarından öper misin?" diyerek kesti Arda. Alaycı bir tavırla tısladı. "Hah! Arkadaşçaymış!"

"Sarhoştum Arda! Ne yaptığımı bilmiyordum. Hep siz mi dağılacaksınız? Sizi toparlarken ben de dağılmış olamaz mıyım? Dün gece de öyle bir anıma denk geldi işte! İçkiyi fazla kaçırınca da saçmaladım. Kıza da ayıp ettim. Gördün, neye uğradığını şaşırdı, kaçıp gitti. Olan biten bundan ibaret." Kendisine hâlâ düşmanca bakan kuzenine yineledi. "Saçma sapan bir öpücükten aptal senaryolar üretme."

Ertan da ortamın biraz olsun sakinleştiğini hissedince onaylarcasına araya girdi. "Evet abicim ya, abartmayın! İki tarafın da bir şey hissetmediği saçma bir öpücüğü bu kadar büyütmeyin! Siz kardeşsiniz!" Etraftaki herkesin bakışından gizli fısıldarcasına hatırlatmada bulundu. "Mezara gömülecek sırlarımız var, kardeşiz biz! Kardeşler arasında böyle şeylere yer yok!"

Şüpheci tavırlarla bakan Arda uyarıcı bir ses tonuyla kuzeninin yakasına yapıştı. "Bugüne kadar her şeyimizi paylaştık. Oyuncaklarımızı, arabalarımızı, sırlarımızı, her şeyimizi! Ama sevdiğim kadını benimle paylaşmaya çalışma sakın, seni yakarım Tarık!" Adamın yakalarını sertçe bıraktıktan sonra hiçbir şey söylemeden ve de dinlemeden hızlı adımlarla orayı terk etti. Savaş çanlarının çaldığını her iki taraf da görebiliyordu, farkındaydı.

İki kardeşi birbirine düşüren kadının ise bambaşka planları olduğundan habersizlerdi.

...