2. Bölüm

Rüya yatağın üzerine uzanıp uyuyakalmıştı. Gözlerini karanlığa kapatsa dahi bir elinde mektubu tutuyordu. Mektubun yazarını tanımıyordu ve görme şansı olursa ne düşüneceğini de bilmiyordu. Yine de birkaç sevgi cümlesi okumak yok olmaya yüz tutmuş kalbinin tekrar atmasını sağlamıştı. Uykusu telefonun çalan alarmıyla birlikte sona ermişti. Elinde duran kağıdın dokusu bile yüzünde ufacık bir tebessüm oluşmasını sağlıyordu.

Saatler günleri kovalarken Rüya neredeyse her gün kitapçıya uğruyordu. Bir kitap belirliyor ve kitabın yanından birkaç dakikalığına ayrılıyordu. Geri döndüğü zaman bir aşk mektubu buluyordu kitabın içinde. Mektuplarda okuduğu her bir söz ruhuna yeni umutlar işliyordu ama solan çiçekleri yeniden büyütemiyordu.

Güneş henüz doğmadan çalmıştı telefonun alarmı. Rüya her zamanki gibi elinde sakladığı mektupla uyuyakalmıştı. Gözlerini yavaşça aralayıp yatakta doğruldu ve karşısında duran aynaya baktı. Gülüyordu ama gülen yüzü değil suratındaki maskeydi.

İşe gitmesi gerekiyordu. Ne kadar mektuplar kendisini mutlu etse de hala eski acıları canını yakıyordu. Evden çıkmak dahi istemiyordu bazı günler. Üzüntüsüne bir son vermek istiyordu ama nasıl yapacağını bilmiyordu.

İstemeden de olsa bütün işe gitmek üzere bütün hazırlıklarını yapmıştı. Kapıyı açmak için elini uzattığında içinde açıklayamayacağı tuhaf bir his oluşmuştu. Elini kapı koluna kilitleyip kapıyı açtı. Kapının önünde kendisine gelen mektuplara benzer bir kağıt gördü. Kağıdı eline aldı ama buraya nasıl geldiğine bir anlam veremiyordu. Aklını kurcalayan soru işaretiyle birlikte kağıtta yazılanları okumaya başladı.

"Sana mektubu ilk verdiğim günü hatırlıyor musun? Kitapçıya girmeden öncesinde yağan yağmura saklamaya çalıştığını biliyorum gözyaşlarını. Sana bir şey söyleyeyim mi ağlamak sana hiç yakışmıyor ve sen ağlayınca dökülen her bir gözyaşı benim yüreğimi yakıyor.

O gün seni üzen sebebi bulmaya yemin ettim ve buldum da. Artık seni ağlarken görmek istemiyorum. Şu an yanında olup kollarımla üzüntülerini kucaklamak isterdim. Seni kimsenin üzmesine izin vermeyeceğim. Unutma sana gölgen kadar yakınım."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top