❅ Kesit ❅

Dimitri'ye baktığımda yeşil gözlerinin ardındaki gölgeyi görebiliyordum. Onun da aklında şüpheler vardı. Bundan emindim..

❅

Sana ihtiyacım var Luna.

Hayır! Ne istediğini biliyordum. Sana yardım etmeyeceğim.

Bunu dememle birlikte zihnimde bir görüntü belirdi. ''Hayır!'' diye bağırdım. Bunu yapamazsın! 

Zihnindeki görüntü gerçek, Luna. Gördüklerimin hepsi gerçek. Şu ana kadar hepsi gerçek oldu. Ve olacak. Geleceği görüyorum, Luna. Neredeyse değiştirilmesi imkansız olan geleceği...

Üzgünüm, Laurel. Bunu yapamam. Benim gücümü bile aşar bu.

Umurumda değil. Ne pahasına olursa olsun. Bunu yapacaksın. Yoksa gördüklerinin gerçekleşmesine hiçbir şey engel olamayacak... Hiçbir şey. Sen hariç. Bunu sadece sen durdurabilirsin...

Şimdi söyle bana. Ailenin hem Dünya'dakilerin hem Ametist'tekilerin bununla karşılaşmalarını istiyor musun?

Hayır... dedim hem içimden hem de fısıldayarak.. Hayır. 

Bunları derken gözlerimden yaşlar süzüldü.

O zaman kabul ediyor musun? 

Birkaç saniye cevap vermiyorum. 

Dünya'daki henüz çocuk yaşta olan kardeşinin... buradaki arkadaşlarının... Dimitri'nin... gelecekteki seni görmesini istemediğini biliyorum.

Yalan söylüyorsun! Bu ben olamazdım. Olmayacaktım... fakat kelimeler henüz ağzımdan çıkarken bile yalan olduklarını biliyordum.

Kabul et şunu Luna! Ve geleceği değiştir. Sadece sen bunu yapabilirsin. Daha önce de yapmıştın.

Ama bu sefer farklı... Bu çok tehlikeli. Bir şeyler daha dedi. Fakat duymadım.

Ne yapacağımı bilmiyordum. 

Bu, ben olamazdım. Olmayacaktım.