❅ Kalsedon, Güç Binası ❅

Doruk artık arkadaşlarına gerçeği anlatmak için hazırdı. Başta bundan emin olmasa da artık emindi.

Metal ve kalın kapının önünde dikiliyordu. 

Orada mısınız? diye sordu zihninden.

Evet, diyen Dimitri'nin sesini duydu.

Buradayım, dedi Isabel.

Luna? diye sordu Doruk. Dolunay'ın orada olacağından emindi oysaki.

Neler oluyor, Doruk? diyen kızın sesi Doruk'un zihninde duyduğu kadarıyla bile endişe, korku ve merak doluydu. 

Şimdi öğreneceksiniz, diyerek elini havaya kaldırıp kapıya tuttu ve kapı açıldı. Kapıyı açtığında gümüş rengi odada ilk fark edilen kişi Krista'ydı. Ardından ise Sonya.

Doruk?  Bu sefer Dolunay'ın sesi daha ısrarlıydı. Cevap bekler gibiydi. Dolunay'ın sorusunu Doruk yerine Krista cevapladı.

"Geç kaldın Doruk. Diğerlerine tek kelime etmedin değil mi? Biliyorsun-"

 "Saçmalamayı kes, Kriss.'' dedi Doruk. "Asıl konuya gel, bugün neyi planladın?"

"I olmak istemiyor musun Doruk?" diye sordu Krista.

"Hayır, Krista. Bunu sen istiyorsun. Bu deneyler ben I olduğumda bile bitmeyecek değil mi?"

Deneyler mi? Bize gerçekten bir açıklama borçlusun... dedi Isabel.

Bekle Isabel, dedi Doruk.

"Neyin peşindesin, Krista? Kaç gün oldu. Amacının beni I yaptığında bile bitmeyeceğini biliyorum zaten. Fakat as-"

Krista'nın ona buz gibi bir bakış atmasıyla çocuğun sözleri yarıda kesildi. Krista yanındaki kadına başıyla işaret verdi. 

Sonya odanın sol tarafındaki büyük bir kolu çevirip düğmeye bastı ve odanın ortasındaki kare şeklindeki alandan bir koltuk yükseldi. Doruk ne yapacağını biliyordu ve sanki bunu daha önce binlerce kez yaptığı gibi koltuğa doğru yürümeye başladı. 

"Bu diğerlerinden daha kötü olacak. Kendini hazırlasan iyi olur." dedi Krista odanın sağındaki hologramlara bakarak.

Neden onlara yardım ediyorsun, Doruk? Isabel'in sesini duyan Doruk'un dikkati dağıldı.

Bunu yapmak zorundayım, Isy. 

Bize neler olduğunu- Dimitri konuşuyordu ve onun sözünü Dolunay kesti.

O ilacı içtiğinde burada olmayacağız değil mi? 

Evet, Luna. 

Bunu neden yapıyorsun? I olman neden bu kadar önemli? Isabel hiçbir şey anlamamıştı.

Konu I olması değil, Isy. Dolunay bir şeyler biliyormuş gibiydi. Krista başka bir şeyin peşinde. Fakat aradığı kişi Doruk değil...

Artık önemi yok, Luna. Doruk kararlıydı. Bunu daha önce de yaptım. Bugün büyük ihtimalle I olacağım ve bu her şeyin başlangıcı olacak...

Ama o sen değilsin, Doruk! Dolunay'ın Doruk'un ve diğerlerinin zihninin tamamını dolduracak kadar yükseldi. Krista yanlış kişiyi seçti. Laurel, Corrin ve ona yalan söyledi. Bu hiçbir işe yaramayacak! Sen o gümüş....

Dolunay'ın ve diğerlerinin Doruk'la olan bağı Doruk'un o bardağın içindeki gümüş rengi ilacı içmesiyle koptu.

Luna sözünün devamında, değilsin, diyecekti. Fakat Doruk onu duymadı. Duysa da inanmazdı zaten. Kendi kendine inandırmıştı gerçeği.

Fakat gerçekten de o gümüş değildi.

  ❅ Açığa Çıkmış ❅  

İnanılmaz şiddetle başım ağrıyordu. Geçmesini bekledim ama geçmedi. Saatlerdir sanki kafamın içinde bir şey var da çıkmak için yer arıyor gibiydi.

Dimitri ve Isabel'le buluşacaktık. Fakat başımın ağrısından onları çoktan unutmuştum. Farkında olmadan bir süre uyuya kalmıştım. Kapının açılma sesiyle uyandım. Daha henüz kendime bile gelemeden Dimitri ve Isabel yanıma gelmişlerdi bile. 

"Eva nerede?" diye sordu Isabel. Evgeniya'dan bahsediyordu, Evgeniya'yla aynı evde kalışımı hatırlatmıştı.

"Umurumda değil." dedim hızla. "Max ya da ne bileyim Augustus'un yanındadır."

"Sana göz kulak olması gerekiyordu." dedi Dimitri.

"Kimin? Evgeniya'nın mı?" İşte buna gülerdim gerçekten. "Sırada ne var?" Konuşmalarına izin vermeden devam ettim. "Bilmek isterseniz diye söylüyorum. Evgeniya bana benden daha iyi davranmıyor."

"En azından o seni kesmeye çalışmıyor." dedi Dimitri. Bunu duymamla birlikte daha da çok sinirlendim. Tam konuşacağım sırada Isabel konuşmaya başladı. 

""Kesin şunu! Daha önemli bir problemimiz var."

"Ona söyle." diyerek beni işaret etti Dimitri. "O başlattı."

"Tabii canım..." dedim alayla. 

"Tıpkı küçük çocuklar gibisiniz." diye mırıldandı Isabel. Ardından bana soru sorar halde baktı. "Hangi gümüşten bahsediyordun? Doruk'a sen o değilsin derken ?"

Göz ucuyla Dimitri'ye baktım. O da bana bakıyordu. Fakat soru sormuyordu gözleri. Biliyordu. Anlamıştı. Her zaman anlardı zaten.

Lanet olsun... benim sorunum neydi?

"Asıl konumuz bu değil." dedim ciddileşerek. Ya da daha ciddi görünmeye çalışarak demeliyim. "Krista onun üzerinde deneyler yapıyor. Safirler ve ametistliler yükselebiliyor. Fakat bunun biz gümüşlerde de olduğunu zannetmiyorum."

"Haklısın ya da haklı olduğunu varsayıyorum." dedi Dimitri. Sözleriyle haklı olduğumu umduğunu biliyordum.

"I olduktan sonra rahat bırakılmayacağını diyerek neyi kastetti sizce?" diye sordu Isabel. "Krista'nın başka bir şey istediğini söyledi."

"Onu da gelince sorarız." dedim. Bu konudan birdenbire sıkılmaya başlamıştım. Birkaç saniye sessizlikten sonra birden aklıma bir fikir geldi. "Safirler en başta I olmuyorlar değil mi? Güçlerini kontrol edebildikleri sürece de yükseliyorlar. Şu an için en güçlüleri Corrin ve IceBella. Ardından Laurel'in yanındakiler ile Darya ve Joseph geliyor."

Isabel bana boş boş bakmaya devam etti. "Yani?"

"Yani Darya ve Joseph I'ler fakat Corrin ve Icebella değiller." dedim çok bariz bir şey gibi. İkisi de güçlerinin sınırındaydılar. "Gümüşlerde ise Dimitri, ben, Laurel ve Stephen I'iz. Ve az önce dediklerimi geri alıyorum. Sanırım biz de yükselebiliyoruz."

"Krista, Doruk'u en güçlü gümüş yapmak istiyor. Çünkü sadece ona güveniyor." dedi Dimitri. Başımı evet anlamında salladım.

"Ama artık çok geç." dedim ve açıkladım. "Krista yanlış kişinin peşinde."

"Doğru kişi kim peki?" diye sordu Isabel merakla. 

 "Biri sensin, Dimitri." dedim Dimitri'ye dönerek. "Ve biri daha var."

"Tahmin etmek pek zor değil." dedi bana bakarak.

Düzenlenme Tarihi: 11.09.2016

Çok garip bir bölüm oldu, kabul. Şimdi okula gitmem gerekiyor :'( öğle arası bölüm yazıyorum artık nasıl başardıysam. Geç kaldım okula yemek de yiyemedim zaten -_-

Eminim buna değmiştir ve beğenmişsinizdir.

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.