SABAHA ÇIKAMAMAK
Sen daha doğmadan adın konulmuş
Ölmeden mezarında otlar bitmiş
Sonbahar gelmeden yaprakların dökülmüş.
Fırtınasız gemin alabora olmuş
Sayfaların okunmadan koparılmış
Defterin açılmadan dürülmüş
Kapın hiç çalınmadan kilit vurulmuş
İşlemediğin suçun cezasını çekmişsin.
Geleceğin kaçarken geçmiste takılı kalmışsın .
Yüzeye çıkmaya çalıştıkça rip seni içine çekmiş
Konuşmadan susmaya alıştırılmışsın
Uçmayı bilmeden avcı kurşununa denk gelmişsin.
Her gelen senden bir parçanı almış .
Bir kalbin kalmış onuda yaralı bırakmış.
Yola çıkmadan son durağı kaçırmışsın.
Akşamı düşünürken sabaha çıkamamışsın.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top