4.Bölüm "Kutlama"

-"Sevmek belki birşeydir ama 'sevildiğini bilmek' çok şeydir"-
-----------
M.M: Savaş Karaman
-----------
B.M.: İrem derici "kalbimin tek sahibine"
-----------
Keyifli okumalar
------------
Bir hafta sonra

Genç kız takip edildiğinin farkında olmadan hayatına devam ederken savaş aklından çıkmıyordu en önemlisi de iyileşip iyileşmediğini deli gibi merak ediyordu bugün babasının şirketinin kuruluş kutlaması vardı diye hazırlanması gerekiyordu hic gitmek istemiyordu büyükannesi melek hanım zorlamasa eğer hiç gitmezdi bile birde alacağı ev hapsi cezası melek hanımın isteği üzerine kapıya bir şoför gelecek ve genç kızı şoför götürecek kutlamaya artık hazırlanması gerekiyordu şoför gelmek üzereydi.

Savaş hastaneden çıkmıştı onun gibi bir işkolik adamın yatakta kalması bile mucizeydi şirkette oturmuş iş dosyalarına inceleyip kahvesini yudumlarken aklına alenda geldi oda kahve içiyordu kapının çalmasıyla düşüncelerine ara verdi gelen sekreteriydi elinde bir zarf vardı elinde ki zarfı uzatıp "Bu size efendim" dedi ve baş selamı verip dışarı çıktı.

Savaş zarfın içindekini merak edip zarfı yırtarak açtı bir davetiye olduğunu anladı kim göndermişti ki acaba diye düşündü ve davetiyeyi açtı okunmaya başladı.

Sayın

Savaş Karaman İki gün sonra yapılacak olan "Yalaz" şirketinin 40. kuruluş yıl dönümünde sizide aramızda görmekten onur duyarız.

Sevgiler Murat Yalaz

Adres:***** ***** **** *** *** *****

Savaş bu davete gitmesi gerektiğini biliyordu daha öncelerde de katılmıştı birde iş yaptığı şirket olunca gitmemezlik yapamazdı

Alenda hazırlanmasına devam ederken bir yandan da büyükannesi melek hanımla sohbet etmekteydi aksam için hic heyecanlı değildi üstelik samimi olduğu hic kimsesi yoktu melek hanımda gelmiyordu genç kız ne kadar dil döksede bir işe yaramıyordu ayakkabılarını giyip hazırlığını tamamlayan genç kız son bir kez aynadan yansımasına baktı istemediği bir yer için çok bile iyi olmuştu.

(Alendanın kutlamadaki hali)

Melek hanım torununa övgüler yağdırırken genç kız büyükannesine sarıldı onu anlayıp seven biri olmasının sevincini yaşıyordu büyükannesi melek hanım güzel torunu için en güzel duaları ederken üzülmemesi için daha çok dua ediyordu biliyordu ki güzel torununu yine uzeceklerdi içten içe gitmesini istemiyordu ama gitmesi gerektiğini biliyordu yoksa babası murat bey çok kızacaktı. Şoförün gelmesiyle büyükannesini öptü ve yavaş adımlarla şoförün kapısını açtığı son model arabaya bindi gitmek için hazırdı içinden "işkence başlasın" dedi.

O davetiyenin üstünden iki gün geçmişti savaşın aklından ona yardım eden genç kız hiç çıkmamıştı kutlamaya gitmek için evine uğrayıp siyah beyaz çizgileri olan takım elbisesini giyen genç adam gece için hazırdı daha iyileşme sürecinde olduğu için arabayı vural kullanacaktı murat bey vuralıda davet etmişti genc adam arkadaşını bekliyordu gitmek için arkadaşının gelmesiyle parfümünüde sıkıp hazırlanmıştı

(Savaşın giydikleri. Ateş ediyor mübarek 😂😂😍😍)

Arabaya binip vural aracılığıyla kutlamanın yapılacağı yere doğru gitmeye başladılar onu orada bekleyen sürprizden habersiz kesinlikle gece düşündüğü gibi sıkıcı geçmeyecekti bunu o bilmese de arabayı kullanan vural çok iyi biliyordu.

Genç kız eskiden yaşadığı eve gelince burayı hiç özlemediğini fark etti arabadan inip eve doğru ilerledi her yeri süslenen evin etrafında gözlerini gezdirerek içeri girdi etraf güzel olmuştu kim bilir annesi feyza hanım buraya ne kadar para dönmüştü kim bilir diğer kadınlara gösteriş olsun diye yapamayacağı şey yok annesi feyza hanımın.

Genç kiz eve girmesiyle garsonların oradan oraya kosusturdugunu gördü pahalılığı taa öteden belli olan beyaz bir elbise giymisti feyza hanım

Alenda etrafa emirler yağdıran annesini görünce yanına ilerledi soğuk bir sesle selam verdi annesi feyza hanım kızını baştan aşağı süzdü özlemişti kızını tam sarılacaktı ki alenda geri çekildi alenda artık soğumuştu ailesinden samimi gelmiyordu kimse ona feyza hanım üzülse de bunu belli etmedi.

Merdivenden gelen takırtı sesleriyle başını o yöne çevirdi kız kardeşi demre yine yaşından büyük pahalı ve bir tarafını örtmeyen elbisesiyle aşağı iniyordu genç kız gözlerini devirdi daha fazla burada kalabileceğini zannetmiyordu.

İlerleyen saatlerde davetlilerin gelmesiyle etrafta yankılanan sesler daha da çoğalmıştı genç kız eski kaldığı odasında savaşı düşünürken nasıl olduğunu merak ediyordu onu çok özlemişti belki de hayatinda başka biri vardı onun diye düşündü ama öyle olsaydı hastanede kaldığı sure zarfında Vural denen adam tek gelmişti genç adamın hakında tek bildiği şey adıydı kapının çalmasıyla düşüncelerine ara verdi genç kız gelen evin hizmetçisiydi feyza hanım kızını aşağı çağırıyordu geleceğim deyip ayağa kalktı elbisesini düzeltti ayakkabısını ayağına koydu tekrardan aynadan bakıp çantasındaki bordo ruju dudaklarina sürdü aşağı inmek için hazırdı.

Genç kız eski odasından çıkıp merdivenlere yöneldi siyah elbisesinin eteğini hafif bir şekilde toplayıp ayağına takılmasını engelledi sekiz yasinda aldığı feyza hanımın deyimiyle gerçek bir hanım efendi gibi olma dersi almıştı Alendayı fark edenler onu süzerken herkes ne kadar güzel olduğunu düşünüyordu.

Alenda merdivenin son basamağındayken kapıdan içeri giren kişiyi görmesiyle yerinde dondu kaldı hayal görümüyorsa karşısında ki SAVAŞ KARAMANDI.

Savaş kutlamanın olduğu eve geldiğinde biraz geç kaldığını fark etti vuralla birlikte arabadan inip eve yürüdüler gelen sesler genç adamı rahatsız etmeye yetmişti bile böyle şeyler ona göre değildi içeri girmesiyle etrafa göz gezdirdi sanki aradığı şey merdivendeymis gibi oraya baktı gördüğü kişiyle yüzünde gülümseme oluştu hayal değildi alenda karşısında duruyordu.

Merdivenin son basamağınıda hızla inen genç kız savaşa doğru yürüyerek kollarına atladı çok özlemişti savaş kollarına atlayan alendayı tutup sıkıca sarıldı birbirlerine uzun zamandır görmemiş sevdalılar gibi birbirlerine sarılıyorlardı alenda savaşın boynundaki elini sıkılaştırıp daha çok sarıldı genç adam daha sıkı sarıldı genç kıza

Etraftakiler şaşırmış gözlerle birbirine sımsıkı sarılmış çifti izlerken Vural gülüyordu ikisi de nerede olduğunu çoktan unutmuştu gazeteciler bu görüntüleri çekerken yarın sabah gazetede ve magazin programlarının kaçınılmaz malzemeleri olacaklardı onlar bunun farkında değildi ama zaman mekan kavram onlar için yok olmuştu sadece birbirine sımsıkı sarılmış alenda ve savaş vardı

"İyi misin" dedi genç kız şaşkınlık ve heyecanla

"Çok iyiyim" dedi adam tebessümle

"Çok özledim" dedi genç kız özlemle

"Sürekli aklımdasın" dedi adam hissetiği şeyleri söylerken
"Bir daha seni göremeyeceğim sanıyordum" dedi genç kız umutsuzlukla savaş kollarındaki bedene daha sıkı sarıldı

Genç kız ufak ama derin bir öpücük kondurdu savaşın yanağına gelen temasla gözlerini kaptan savaş kesinlikle bu kızı bir daha birakmamaya karar verdi. Birbirlerinden yavaşça ayrıldılar savaş hafif bir tebessümle genç kızın elini tuttu alenda utanarak savaşa baktığında ne yaptığının farkına yeni varmıştı başını tekrardan yere eğdi savaş utanarak başını eğen alendanın başını kaldırıp kendiyle birlikte yürüttü salonda dans müziği çaldığında alenda savaşa bakıp "dans edelim mi" dedi genç adam başını sallayıp dans edenlerin arasına katıldılar.

(Çalan şarkı )

Dans ederken alenda utandığı için savaşın yüzüne bakmıyordu savaş da gözlerini dikmiş alendaya bakıyordu ne kadar da güzel diye düşündü savaş elbisesine göz gezdirdiğinde kaşları çatıldı kızın elbisesini beğenmemişti güzeldi ama çok açıktı üstelik ona çok yakışmıştı.

Beyaz vücudunun üst kısmı tamamen açıktaydı alendanın

kaşlarını çatmış elbisesine bakan savaşa anlamsızca baktı genç kız

"ne oldu" dedi merakla savaş gelen sesle tekrar alendanin güzel yüzüne baktı

"bu elbisenin üst tarafı nerede güzelim??" alenda savaşın ona 'güzelim' demesiyle mutlu olurken

"ben güzel miyim!?" diye sordu savaş alendanin sorusu üzerine kafasını salladı alenda cevaptan tatmin olmayıp

"ne kadar?" diye sordu savaş bilerek biraz düşünür gibi yaptı ve ağzından çıkan cümleyle içten içe gülmeye başladı ama bunu dışarıdan belli etmedi biraz sinirlendirmek istedi genç kızı

"Eh işte" dedi savaş alenda kaşlarını çatarak savaşa baktı hafiften omuzuna bi tane vurup

"Pisliksin"dedi alenda savaş onun yaptığı hareketlere gülerken oldukça eğleniyordu şarkı bitince savaş tekrardan genç kızın elini tutup vuralın bulunduğu masaya yönlendirdi masaya gelince savaş ceketini çıkartıp alendanin çıplak omuzlarına bıraktı böyle daha iyi oldu diye düşündü.

Alenda eski evinde göz gezdirirken kız kardeşi demre ilgisini çekti bir tane orta yaslı adamla flört etiğini gördü kim bilir yine neyin peşindeydi.

Savaş alendanin baktığı yere baktığında 15-16 yaşlarında bir kız gördü kızın alendayla benzerliği kafasını karıştırdı genç kız hakkında hicbir şey bilmiyordu ama en kısa zamanda öğrenecekti en önemlisi de burada ne aradığıydı alendanın onu bulduğu semt gecekonduların olduğu fakir bir mahalleydi burada olması aklını karıştırdı hayır savaş insan sınıfı ayrımı yapmıyordu ona gore herkes eşitti ama alendanın burada olması kafasını karıştırmıştı neyse sonra öğrenirim dedi .

Alenda hem ortamdan hem de bakışlardan rahatsız olduğu için savaşın elini tutup odasına doğru ilerletti odasına birlikte girdiklerinde savaş alendanın bu evde bu kadar rahat davranmasını anlayamadı girdikleri siyah beyaz ağırlıklı odanın duvarındaki resimler alendanin odası olduğunu kanıtlıyordu alenda o zaman bir yalazdı genç adam dahada şaşırarak karşısında utanarak ona bakan alendaya baktı.

Alenda adamın şaşkınken ne kadarda yakışıklı olduğunu düşünüyordu savaşın aklının karıştığını biliyordu ama şimdi konuşmak istemiyordu sadece hastaneden çıktığından beri aklında sürekli dolanıp duran adama sarılmak istiyordu içinde çok farklı bir his vardı sürekli gülmek istiyordu daha önce hiö boyle olmamıştı kalbi pıt pıt atıyordu açıkçası bu durum onu biraz tedirgin etmişti.

Alenda burada kalan elbiselerini toplamak için bavul aramaya başladı üstünde ki savaşın kokusuna bulanmış ceketten her ne kadar memnun olsa da evin içi sıcaktı ceketi bir köşeye düzgünce bıraktı  hala ayakta durup onu izleyen savaşın yanına gitti savaşın elinden tutup yatağına oturttu belki hala canı acıyor diye düşündü kendiside bavul bulup eşyalarını almak için dolaba yöneldi elbiselerini alıp bavula yerleştirirken savaş herşeyi titiz bir şekilde yapan alendayi tebessümle izliyordu sessizdi.

Alenda çok düzenli bir insandı herşeyi eşit hizada olacak aynı renk kıyafetler üst üste gelecek etraf temiz tutulacak kesinlikle kimse onun bir şeyine ne dokunacak ne giyecek yoksa cinnet geçirirdi odasını ondan başkası temizleyemezdi odaya kimseyi almazdı odasına sınır koymuştu o çizgiyi kendisinden baska kimse geçemezdi ama bu akşam bir istisna yaptı ve savaşı odaya aldı.

Eşyalarını bavula yerleştiren genç kız tekrar etrafı inceleyen adama baktı işini bitirmişti artık buradan gide bilirdi aşağıdan hala ses geliyordu babası murat bey davetlilerle konuşuyordu gözlerini devirdi genç kız millete yalakalik yapıp kendisine dünyayı dar ettiğine alışmıştı artık bi an önce buradan gitmek istiyordu çok bile kalmıştı savaşa dönüp "gidelim mi?" dedi savaş başını sallayıp onayladı alenda çekmeceden arabasının anahtarını alıp kapıdan çıkacak olan savaşı durdurdu arka kapıdan çıkacaklardı kimse görsün istemiyordu bavulunu taşıyan savaşının elinde alacak ken savaş izin vermedi alenda savaşın elini tutup kendiyle birlikte arka kapıdan çıkardı yavaş adımlarla ilerlerken otoparka geldiler alenda arabasının otomatiğine bastı arabanın açılmasıyla içine bindiler daha hala birşey anlamayan savaş onu takip ediyordu ses çıkarmadan.

Kesinlikle konuşacakları çok şey vardı

Arabayı çalıştırdı elini radyoya götürüp açma tuşuna bastı çalan şarkıyla ikisi de birbirine baktı ilk dans ettikleri şarkıydı

KALBİMİN TEK SAHİBİNE

Dualar eder insan
Mutlu bir ömür için
Sen varsan her yer huzur
Huzurla yanar içim

Çok şükür bin şükür
Seni bana verene
Yazmasın tek günümü sensiz kadere
Ellerimiz bir gönüllerimiz bir

Vedalar denizler engeldir sevene
Bu şarkı kalbimin tek sahibine
Ömürlük yarime gönül eşime
Bahar sensin bana gülüşün cennet
Melekler nur saçmış aşkım yüzüne ...
-----------
Okuduğunuz için tesekkur ederim

Yazım hatası olabilir affedin

Dün sevgililer günüydü romantik bir bölüm olsun dedim ama pek beceremediğim için yayınlayamadım ama şimdi attım

"Neşeli birşeyler çal hayat, Ama ne olur benden değil."

Sevgiler

Salise A.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top