2.Bölüm "Uyandı"

    "İnsan sevdiğini olduğu gibi sever olmasını istediği gibi değil."
                     -Totstoy-
*******
Bölüm. M: Andeeo Damassy -Ese Amor -

*******
M.M : Alenda Yalaz

*******
Keyifli okumalar

*******

48 saat boyunca ameliyatta kalan genç adam sonunda normal odaya alındı narkozun etkisiyle hala uyuyan genç adam bir süre sonra yavaşça gözlerini kırpıştırdı zorlukla gözlerini aralayan adamı dikkatle izlemeye başladı genç kız acı çektiği her halinden belli olan adama bakarken iki adım atıp sağında durdu kendiside yorgunluktan kırılırken bunu umursamadı 3 gündür hastanedeydi sadece iki kez eve gitmişti. Büyükannesine bir arkadaşında kalacağını söylemişti. Eve gitmesinin sebebi ise büyükannesi merak etmesin diye hemde kirlenmiş elbiselerini değiştirmek için eve uğraması gerekiyordu Birkaç parca kıyafet sırt çantasına koydu, iştahı olmadığı için ağzına su dışında hiçbir şey koymamıştı koymayı da düşünmüyordu yemek görünce midesi kalkıyordu.. hastane yakınlarında bulunan birkaç dükkâna gidip genç adam için gerekli eşyaları aldı sonuçta hastaydı ve kıyafeti de yoktu hastanede olmalarına rağmen hala adamı kimsenin gelip
gitmemesi garibine gitmişti.

Genç adam suratını buruşturup gözlerini açarken beyaz bir tavanla karşı karşıyaydı ilk basta nerde olduğunu anlamadı ama kafasını çevirip yanındaki serum şişesini görünce nerede olduğunu anladı hareket edeceği zaman kaburgalarına giren ağrıyla yattığı yerde durdu ağrı nefesini kesmişti.

Genç kız ileri atılarak hemen adama yardım etmeye başladı genç adam kolunda hissettiği  baskıyla şaşırmadan edemedi odada tek olduğunu düşünüyordu yavaşça başını sağ tarafina çevirerek karşısındaki kişiye baktı ilk defa gördüğü kişiyle kaşlarını çattı aklından bu kızın kim olduğu ve ne kadar güzel olduğu sorusu dolanıyordu.

Alenda hızla kapıya doğru koşup doktorun odasina ilerledi genç adamın uyandığını bildirmek için doktorun kapısını calip komut beklemeden içeri daldı adamın gözleri onu heycanlandırmıştı uyandığı için çok mutluydu sevinçle doktorun odasında "uyandı uyandı"diye bağıran genç kız oldukca sevinmişti doktor nevzat  kim olduğunu anladı ve gerekli olan aletleri alıp kontrol amaçlı alendayla birlikte genç adamın bulunduğu hastane odasına doğru ilerlediler.

Genç adam şaşkınlıkla alendanin arkasından bakarken bir hayal oldugunu bile düşündü kafasına aldığı darbeyi hatırlayıp bu düşüncesini onayladı kesinlikle o kız hayaldi yoktu öyle birisi ama neden kapı açık ki adam kafayı yemeye başladığını düşünüp hemen kahverengi gözlerinin üstünü kumral tenli göz kapaklarıyla örttü gözlerinin önü kararırken azıcık da olsa rahatlamayı diledi ama vücudunun ağrısıyla bu pek mümkün değildi gelen seslerle tekrar göz kapakları aralanırken tekrardan aynı kızı gördü yine hayal gördüğünü sanıyordu.. bu sefer tek başına değildi yaninda doktor olduğunu bildiği orta yaşlarda bir adam vardı ustundeki beyaz önlükten doktor olduğu anlaşıyordu zaten. Doktor nevzat savaşa yaklaşarak gözlerine ışık tuttu bu ışıkla gözleri yanan savaş gözlerini hızla kapattı. Genç kız savaşın o halini görünce bembeyaz dişlerini pembemsi dudaklarına geçirdi içinden bir şeyi olmaması için dua ederken yatakta yatan adamın istemsiz olarak onun olmasını istiyordu doktor nevzat savaşın azda olsa iyileştiğini görünce derin bir nefes aldı yapması gereken kontrolleri yaparken biran önce kalkmasını istedi.

Oda da yankılanan telefon sesiyle herkes sesin geldiği yöne doğru çevirdi bakışlarını genç kız elini giydiği siyah pantolonun cebine atıp telefonunu çıkardı büyükannesi arıyordu telefonun yeşil ikonunu kaydırarak kulağına koydu eş zamanlı olarak da dışarı adimlamaya başladı kapının önüne çıktığında büyükannesine cevap verdi

-"Efendim büyükanne?"

-'kuzum, seni merak ettim. iyimisin ?' dedi sesine yansıyan merakla.. merak ediyordu torununu çok severdi alendayı ailesinin sevgisizliginden dolayı genç kızın üstüne çok düşerdi ailesi sadece para verip giderlerdi genç kız onları çok sevsede bir yanı hep nefret ediyor..

-"İyiyim ben büyükanne merak etme beni.. Sen nasılsın?"

-'iyiyim yavrum,arkadaşın nasıl oldu iyileşti mi ?'

-"yavaş yavaş iyileşiyor büyükanne birkaç gün daha yanında kalacak gibiyim."

-'tamam kızım dikkat kendine.'

-"Tamam görüşürüz." diyip telefonu kapattı eş zamanlı olarak da doktor nevzat odadan çıktı alenda doktora hafif tebessümle selamladı

-"Durumu nasıl?"

'Gün geçtikçe daha iyi oluyor merak etme ilaçlarını düzenli olarak kullanırsa daha iyi olacak'
Genç kız başını sallayarak teşekkür etti kapıyı tıklayıp içeri girdi genç adam onu görmesiyle yerinden hafifçe kıpırdadı genç kızı arayanı merak etti ama asıl merak ettiği bu kızın kim olduğuydu kendisini kurtaranın bu kız olduğunu biliyordu. adamları neredeydi ki.. Çoktan kendisini bulmaları lazımdı ama hala ortalarda yoktu kaç gündür burada olduğunu bilmiyordu biran önce buradan çıksa iyi olurdu çünkü kapalı alanlardan hoşlanmazdı.

Alenda bu yakışıklı adamı gördükçe heyecanlanıyordu savaşa doğru adimlamaya başladı ve

hafif titreyen sesiyle 
-"Nasılsınız?" diye sordu

Genç adam alendadan gelen sesi duyduğunda aklından ne kadar güzel bir sesi var diye düşünmedi değil pürüzsüz bir yüzü vardı genç kızın mükemmel yüz hatları vardı değişik göz rengi yüzüne ayrı bir ahenk katmıştı insani mayhoş eden bir güzelliği vardı genç kızın
Genç adam daha fazla bakmayı kesip kısık sesle 'İyiyim'  dedi ve yorgunca kafasını yastığa geri koydu ilaçlarını etkisiyle uykusu gelmeye başladı yaşadığı olay hafif değildi bu basina gelen tek olay değildi daha ağırlarınıda görmüştü ama bu biraz farklıydı ne olduğu belli olmayan bir sıvı damarlarına enjekte etmişlerdi biran evvel iyileşip o adamları öldürmek istiyordu.

Alenda başını sallayarak cevap vermekten kaçındı odada bulunan sandalyeye çekinerek  oturdu yabancı ve ultra yakışıklı bir adamla başbaşa bir odadaydi üstelik adam hastaydı yeni ameliyattan çıkmıştı kafasını kaldırıp adama baktığında hayretler içinde kaldı bu adam biraz önce uyanıktı ne ara uyudu merak etti. İlaçların etkisiyle uyudu herhalde diye düşündü  uyamasi iyi oldu bir yandan da utaniyordu çünkü birde tanımadığı adamla bir odada başbaşalardı her ne kadar hastanede olsalar da hemşireler gelip gitsede içi rahat degildi.

Savaşın uyumasını fırsat bulup o da üstünde oturduğu sandalyede rahat bir hal aldı ve onu izlemeye başladı beyaz renkli duvara asılı olan saate baktı aksam 21:30 du tekrar dönüp savaşı izlemeye başladı yavaş yavaş onunda gözleri kapanırken  yorgunluktan hemen uykuya dalmıştı.

********
Okudugunuz için teşekkür ederim

********

Elimden geleni yapmaya çalışıyorum hatalarım var biliyor zamanla kendimi geliştirim inşallah sizde eksiklerimi bana bildirirseniz duzeltirim bu tarz yazdığım ilk kitap olduğu için eksiklerim çok...

*******
Yorum yapmayı ve vote vermeyi u utmayın lütfen

******
İyi geceler tatlı rüyalar 💕💕

01:35

02/12/2018

Salise A.

    Son bir söz bırakıp gidiyorum
                       👇👇👇
{"Daha ne kadar şaşırtabilir diye düşündüğüm kim varsa hep fazlasını yaptı çok şükür."}

******
Umarım keyif almışsınızdır  💋❤💋❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top