Beni unut deme, ben acizim unutmakta
Tüm yaşanmışığı bir boşluğa atmakta
Akıl fikir kıvranır,ruh korda yanmakta
Yüregim zehr-i dert ile- sen-aranmakta

Aranmakta, herkese tek tek sormakta
Gece zindanını umut ışıgı ile yıkmakta
Yeri yurdu - sen- oldun, bekler durakta
Benliğim hubb-i yâr ile yola çıkmakta

Çıkmakta, sema, zemin arası girdapta
Çökük omzuna  vebalini sırtlanmakta
Öyle fırtınada yaprak gibi çırpınmakta
Köklerim dar-ı elem ile çile dokumakta

Vuslat Tuna