Gönül, mübtelâ oldun kapısına ermeye
Baş tacı etmezler can kurban verenleri
Bi hayâle umut yakıp, ömrü hiç etmeye
Geri vermezler hayata, nefes eritenleri 

Çünkü bu fani dünya, vefada ederi yok  Dermana sürmezler yâresi ni deşenleri
Sevda yakmaya meyilli, kül etmesi çok
Vuslata salıvermezler köze düşenleri

Daha ne desem boş, akıl başta değilki  Murâda yetirmezler divane gezenleri
Bi' çare ne yapsın evvel yazılır kaderi
Bahara yetirmezler çölü yurt edenleri

Anlar insan, daha geri dönmeyecek
Şu gönül şehrinin apansız gidenleri
Güneş gidip gün bittiğinde, kaybedecek
Cenneti satan şöhret şehrinin sakinleri

Vuslat Tuna

12. 3. 2024