Sana papatlayar toplasam
Yemyeşil kırlarda, çimenlik yerlerde
Saçlarına kurdelalar bağlasam
Bahar yellerinin yüzünü okşadığını yerde
Kahve kokulu sokaklardan yürüsek beraber
Deniz mavisi akşamlara karışsak sonra

Begonviller selâma dursa
Sevindiğini bilsek eski taş evlerin
bizi görünce
Uçurtma uçursak çocuklarla
Bir bahar akşamından başlayan masallar dinlesek hatıralardan

Bi yanımız yemyeşil kırlarda olsa
Bi yanımızda sonsuzluk
Bi türkü olsa dilimizde
Anlatsa,  Hani candan çok severken insan sevdiğim dediğinde,
Şimdi biz, bizi hangi üstü örtülmüş zamanlara koyduk..

her şeyi bi yana bırakıp
Hayalin bi köşessinde yaşamayı ne çabuk unuttuk...

Vuslat Tuna

3. Nisan.. 2024