Kamatayan! Ano ang nasa kabila mo?

Napapagitnaan ng makapal na ulap

Ang iyong kahiwagaan

Nararapat ka bang katakutan

O kaya'y ituring na bituin

Katakutan sapagkat baka wala na

Kapag napatirapa na kami sa'yong paanan

At mahawi ang ulap na pumapalibot sa'yo

Ay doon na ang hangganan

Wala ng karugtong, wala ka ng likuran, wala na

Kamatayan! Ano ang nasa kabila mo?

Bituin kang ituring ng iba

Yaong mga taong natitigib sa kalungkutan

Ganun din ng mga taong may saplot ng paniniwala

Na sa likod ng iyong misteryosong ulap ay lugar ng kaginhawaan

Ang katotohana'y ang pag-ukulan ka

Ng munting oras ay sadya lamang kabaliwan

Ang pagtutuos at pag-aaral sa iyong kalalima'y

Higit pa sa pagsisid

Sa pinakapusod ng karagatan

Ang tanging nakakasilaw na nakatakda'y

Magaganap ka, sa bawat isa sa amin

Ang iyong matalim na karit ay laging nakaamba

Sa isang magulang, kapatid, asawa, o anak

At higit sa lahat, sa aming sarili mismo

Ang isang gaya ko'y umaasa

Na sana'y sa iyong likura'y

Mayroong isang lugar na mas mainam

Sa kung anong mayroon kaming

Mga nilalang sa ngayon

Mundong kadalasa'y naiguguhit lamang

Naming mga tao sa aming pananginip

Mapayapa, walang inggit, patas

Isang paraiso, na kung saan di ka na namin iisipin 

Sapagkat doon ay di ka nananahan

Ngunit sa buhay na ito

Tanggap ko, na sa tamang oras

Sa panahong iyong naisin

Ika'y bubulaga at di ko maaring sabihing

"Wag pa't hindi pa ako handa."

Iniisip ko ang iyong kahiwagaan

Di ko maaaring itanggi

Mamamasid sa akdang ito

Kung paano mo ginagambala

Ang mapaglaro kong isip

Gaya nga ng iminutawi ko

Isang kabaliwan ang pagtuunan ka ng oras

At marahil baliw akong nagsulat sa papel na ito

Ang magtanong sabay sigaw nang malakas sa kaparangan

Kamatayan! Ano ang nasa kabila mo?

November 30, 2017 @ 8:48 PM

Mysterious Aries