MILA RASMEN

'Vind je het erg als ik Daisy even bel?'. Jason schudt zijn hoofd. 'Ga je gang'.

Ik klik haar nummer aan en vrijwel direct neemt ze op. 'Hey met mij' zeg ik, terwijl ik mijn kamer uitloop.
'OMG Mila het spijt me zo voor je!' Roept ze door de telefoon.

Dan pas dringt alles tot me door. Niet alleen Josh kan die foto zien, iedereen kan hem zien!

Ik loop via de trap naar beneden en ga in de keuken zitten.
'Heb je enig idee wie die foto gemaakt heeft?'.
Ik schud mijn hoofd, maar bedenk me dan dat ze me niet kan zien. 'Nee'.
'Heeft Josh hem al gezien?'.
'Uhu'.
'En? Wat zei hij?'.
Ik slik. 'Hij heeft het uitgemaakt'.
'Wat?!' Schreeuwt ze. Ik hou de telefoon een stukje bij mijn oor vandaan.
'Is hij helemaal knetter geworden?!'.
Een naar gevoel bekruipt me weer. Ik vond hem echt leuk. Die ene zoen heeft alles verpest. Het was nog wel tegen mijn wil in ook.

'Mila ben je er nog?' Klinkt het vanuit mijn telefoon'.
Ik schrik op uit mijn gedachtes.
'Ehm ja sorry'.
Ik zucht. 'Ik heb Josh niet nodig'.
Ik hoor Daisy zachtjes lachen.
'Wat?' Vraag ik.
'Klopt, maar ik had niet verwacht dat je dat nu al in zou zien'.
Dit keer ben ik degene die lacht. 'Als hij me niet gelooft mag hij lekker oprotten'. Het komt er overtuigder uit dan dat ik ben.
'You go girl!' Roept ze. Een glimlach speelt rond mijn mond.

'Wat zei Jason?' Vraagt ze dan opeens.
'Hij zei dat Josh een lul is' lach ik.
'Oehh Milson is on fire!' Roept ze plagerig.
Ik rol met mijn ogen. 'Hij is mijn neef sukkel'.
'Hij was je neef' corrigeert ze me.
'Dat is hetzelfde'.
'Nee dat is het niet'.
Ze heeft gelijk. De laatste tijd voelt het gewoon anders tussen Jason en mij.
We zijn natuurlijk nog steeds beste vrienden, maar toch, het is gewoon niet meer zoals vroeger.

'Je bent nu zeker over Jason aan het dagdromen nu hè?' Vraagt ze na een korte stilte. Ik rol opnieuw met mijn ogen.
'Je ziet spoken Dais'.
'Ik zie geen spoken, ik zie Milson!' Gaat ze tegen me in.
'Milson bestaat niet'.

Op dat moment komt Jason de kamer binnenlopen.
'Zijn jullie nou nog niet klaar?'.

'Ik moet gaan' zeg ik tegen Daisy.
Nog voordat ze kan antwoorden hang ik op.

'En wie is Milson?' Vraagt hij terwijl hij zijn wenkbrauwen in een rare frons trek.
Ik schrik, maar probeer dat niet aan hem te laten zien.
'Stond je ons af te luisteren?'.
'Ik ving alleen de naam Milson op' zegt hij onschuldig.
Ik lach omdat hij het niet begrijpt. Jongens en ship-names. Vermoeiend.

'Is dat je nieuwe fix?'. Dit keer ben ik degene die fronst.
'Nee natuurlijk niet. Het is nog niet eens een kwartier uit met Josh'.
Hij haalt zijn schouders op. 'Zou toch kunnen'.
'Het is gewoon een jongen van school' liegt ik.
'Je vindt hem leuk hè?!' Vraagt Jason lachend, alsof hij net een groot geheim heeft ontdekt.

Ik probeer serieus te blijven kijken. 'Echt niet'.
'Echt wel'.
'Echt niet'.
'Echt wel'.
'Oh Jason kom op' zucht ik.

Hij lacht. 'Dus je geeft toe?'.
'Nee'.
'Jawel'.
'Nee'.
'Jawel'.
'Ja-soooon!'.
'Wat?!'.
Ik zucht. 'Laat ook maar'.

'Ha weet je....'.
'Wat Jason?' Vraag ik geïrriteerd. Weer zucht ik.
'Milson lijkt net een soort combinatie van Mila en Jason'.
Ik barst in lachen uit. Hij moest eens weten.
'Ja nu je het zegt'.
Triomfantelijk kijkt hij me aan. 'Zeg maar tegen Milson dat hij een coole naam heeft'.
Ik schudt mijn hoofd en lach weer. 'Zal ik doen'.
Hij snap er niks van. Gelukkig.

JASON SMITH

'Dus wat gaan wij vandaag doen?'.
Mila kijkt me lachend aan. Geen idee waarom zij ineens zo vrolijk is.
'Wat dacht je van huiswerk maken?'.

Ik kreun luid.
'Je wilt toch over dit jaar of niet?'.
Ik zucht en knik.

~~

Een uur later zitten we samen scheikunde huiswerk te maken.

'Maar deze reactie vergelijking ziet er heel anders uit dan deze' merk ik op.
Mila glimlacht 'meen je deze?'.
Ik knik. 'Ja want kijk als je deze vergelijkt dan is dat heel anders'.
'Dat is logisch, want dit is een ontleedbare stof en deze niet' zegt ze op een du uh toon.
Verbaasd kijk ik haar aan. 'Jij bent echt een nerd'.
'Dankje'.

'En hoe doe je het dan bij deze?'.
Mila zucht luidt. 'Let jij überhaupt wel op tijdens de lessen?'.
Ik grijns. 'Wat denk je zelf?'.
Ze schudt lachend haar hoofd.

Mila zit geconcentreerd op haar rekenmachine te tikken. Mijn blik valt op een potlood dat onder haar rekenmachine ligt en krijg een idee.
Ik trek het er onder vandaan, waardoor haar rekenmachine op de grond klettert.
Geïrriteerd kijkt ze me aan. Ik zet een glimlach op, waardoor Mila uiteindelijk ook begint te lachen.

'Jason we moeten nog super veel opdrachten' zegt ze streng. 'We moeten verder werken'.

'Maar dat gaat niet zonde rekenmachine' zeg ik plagerig. Snel gris ik haar rekenmachine van de grond af en ren er mee haar kamer uit, de trap af en naar buiten.

'Jasooon!' Roept ze wanneer achterna rent.
In de tuin stop ik en hou hem hoog boven mijn hoofd.
Meteen begint ze me te kietelen waardoor ik een rare kronkel maak. Ze pak mijn arm beet en trek de rekenmachine uit mijn hand.

'En nu mee komen naar boven en netjes je huiswerk afmaken' zegt ze als een soort kleuterjuf.
'Ja juf Mila' zeg ik spottend.
Ze steekt haar tong uit en loopt weer naar binnen.
Met tegenzin loop ik achter haar aan. Dit gaat nog een lange dag worden.

Toch nog maar even een hoofdstukje geüpdatet🎉ook al moet ik eigenlijk leren😕
Saai en kort deel, maar het is beter dan niks🙃
Xxx