CHAPTER 29

Chapter 29






I FOUND myself entering at the near convenience store. Paikot-ikot lang ako sa mga samu't saring produkto ng pagkain at kung ano-ano pa pero wala naman akong ganang kumain.

Nakuha ng atensyon ko ang isang candy mint at kukunin ko na sana nang maramdamang may bumangga sa paa ko. Agad akong napatingin sa paa ko and to my surprise it's a cute little girl.

Napatingala ang bata at ngumiti sa 'kin. "Sorry po!"

Ngumiti ako at lumibel sa taas niya, maybe she's around 3 or 4? I don't know. "It's okay cute little girl." I pinched her cheeks. "Bakit ka mag-isa? Where's your mommy and daddy, hmm?"

"There's mommy po! Bumibili ng milk ko!" masiglang sagot niya at tumakbo na habang humahagikhik.

Napangiti ako at muling napatayo. She's so cute, nakakagigil.

When I'm about to walk ay nahagip ng mata ko ang babaeng lumapit sa 'min nang nasa restaurant kami.

My world begin to crumble as my heart pound with nervousness. She's here, with a bump on her womb.

That face, alam na alam ko ang mukhang iyan, tandang-tanda ko pa ang masakit na alalalang iyon sa restaurant.

Hi, DM! Who are you with?" I can sense the sarcasm there. Nilibot niya ang paningin sa amin at mapanuya siyang napatitig sa kabuuan ko kahit na nakaupo pa.

I scanned her body. She's sexy, have the height and have a good visual. Maputi ang balat at maikli ang buhok na hanggang tenga lamang.

Nangunot ang noo ko sa babaeng ito. What's her problem?

"Ah! I know na! She's your mistress ba?" natatawa niyang dagdag na ikinakuyom ng kamao ko.

"Miss, mawalang galang na. Hindi ako magbibingi-bingihan sa pambabastos mo sa ina ko!" diing sabat ni Daneil habang matalim na tinititigan ang babae.

"Stop it, Step! I'm with my wife, fucking leave!" malamig na sambit ni Juvian pero tumawa lang ang babae.

"After those hot nights? I will leave you? No! That woman should leave you dahil buntis ako!" malakas na sigaw niya na naging dahilan para mapukaw ang atensyon ng mga tao.

The moment I heard it, hundred of spears stabbed my chest. Unti-unting nangiligid ang luha ko at pilit na pinipigilang huwag malaglag iyon.

I looked at Daneil.

Mabilis kong naisawalang bahala ang nararamdaman dahil sa anak kong iyon. Taranta kong hinawakan ang kamay niyang nakakuyom dahil nanlilisik ang mata nitong nakatitig sa ama nito.

"Anak. . ." tawag ko ngunit parang bingi na ito. Nakikipagtagisan ito ng tingin sa ama.

"At nang buntis ka pa talaga ng ibang babae, dad?! How could you do this to our family?! Palagi mo na lang sinasaktan si mommy!" sigaw niya.

Napatayo ito at pilit ko siyang pinipigilan. Veins are now visible on his face. "Anak, please," pakiusap ko.

"No, mom! This is enough proof that dad will never love you! Hindi ko na maatim pang saktan ka niya! Let's leave him!"

"Pero anak—"

"Daneil enough," kalmadong usal ni Juvian at napatayo na rin.

Daneil threw him a dagger look. "And who are you to tell me that?!"

"Daneil!" malakas na saway ko.

"Mom, kakampihan mo pa 'yan? Ginagago ka na ni dad pero heto ka at dikit pa rin nang dikit sa kaniya! Will you live your life like this, mom?!"

Hindi ako nakaimik sa sinabi ng anak ko. Will I lived like this for the rest of my life? That I will be the least of Juvian's priority and will be his other one?

Hindi namin napansin na pumagitna na sa amin ang may ari ng restaurant. "Ma'am, sir, I don't have the right to interfere in this matter but can you all calm down for a bit? P'wede ni'yo naman po iyang pag-usapan ng mahinahon. Some customers are complaining already—"

"I will buy this restaurant so shut the fuck up!" inis na asik ni Juvian. "Ridaya," tawag niya.

But Daniel suddenly punched Juvian's face. Napasapo ang kamay ko sa bibig at dinalahik ng kaba ang buo kong sistema. Nanginginig ang buo kong katawan at tila naitulos ko na lang ang sarili sa kinatatayuan.

Naramdaman ko na lang ang mainit na kamay ng anak kong nakahawak sa kamay ko at iyon na rin ang oras na hinila na ako ni Daneil kaya wala akong nagawa kaya nagpatianod na lang.

Siya, siya ang nagsabing buntis siya at si Juvian ang ama ng dinadala niya. Napasapo ako sa bibig at napapatitig sa bata. Kay Juvian 'yan?

Oh god!

Nangangatal ang kamay ko at halos may ilang libong punyal ang tumarak sa dibdib ko. Halos manlambot ang paa ko ngunit pilit kong pinapatatag iyon.

Muli kong tinitigan ang bata, I can't see Juvian's resemblance to that kid pero hindi ko rin tiyak kung siya nga ba ang ama o hindi.

Namalayan ko na lang na lumalapit ako sa direksyon nila. Napapatitig lang ang babae sa 'kin at nangunot ang noo, probably she forget about me.

Gusto kong matawa nang mapait. Gano'n niya lang ako kalimutan? Sinira niya ang pamilyang noon ko pa binubuo ng ganoon lang at pagpapahiya sa 'kin sa maraming tao roon sa restaurant.

Ganoon lang? Nagngangalit ang loob ko at napakuyom ng kamao. How could this woman forget all of it?!

"Is there something wrong, miss?" mahinahong aniya, napatras ng kaunti papalayo sa 'kin.

Inayos ko ang sarili at bahagyang ngumiti.

Pansin ko rin ang pagbabago ng aura nito. Kung noon ay isang tingin mo pa lang ay alam mo ng malandi, ngayon ay tila kagalang-galang na ito.

What happened to her?

Dumapo muli ang paningin ko sa tiyan nito.

That baby bump. . . is it possible that it's Juvian's?

"Who's the f-father of that child?" turo ko sa tiyan nito.

Nangunot ang noo niya dahil sino ba naman kasi ang magtatanong ng ganoon sa taong nakita mo lang bigla.

Namataan ko ang papalapit na lalaki sa direksyon namin at hinapit ang bewang nitong si Step.

"What's the matter, babe? Who is she? Inaaway ka ba?" tinitigan ako nito as if na may ginawang hindi maganda.

"He's the father of this kid, bakit miss?" turo nito sa lalaki at kinunutan ako ng noo.

"Are you s-sure?" mahinang ani ko, naninigurado.

"Of course! I'm the father!  What's the deal, miss? Hindi ka namin kilala, you're weird."

Nginitian ko sila dahil parang naiinis na sila sa 'kin. "M-Mauna na ako," malumanay na aniko at dali-daling lumabas sa convenience store.

Napalingon akong muli sa pinanggalingan ko. Totoo kaya? Hindi iyon anak ni Juvian?

Dulot ng pagkakabagabag ay bigla na lang ako umuwi sa bahay namin ni Juvian.

May mumunting sayang sumibol sa puso ko pero agad kong binalewala iyon. Hindi ako mapapanatag kapag hindi iyon nanggaling kay Juvian, if he confirm that the babyy is not related to him then I will be the most happy person on earth.

Nakakabinging katahimikan ang bumati sa 'kin at tanung mga yapak ko lang ang nagpapabuhay sa bawat sulok na nadadaanan ko.

Naglakad ako papuntang kwarto pero bigla na lang may kung anong nagtulak sa 'kin na pasukin ang kwarto ni Juvian.

I shrugged my shoulder and walk towards Juvian's room. Walang pag-aalinlangan kong pinihit ang door knob para makapasok.

Una kong napansin ang amoy ni Juvian sa buong kwarto. His scent is lingering to my nose that made me close my eyes.

Sa oras nang pagpikit ko ng mga mata ay pumasok sa isipan ko ang hubad na katawan ni Juvian at binabayo ako nito.

Marahas akong napamulat at tinampal ang sarili. "Ang libog mo, Ridaya!" suway ko sa sarili.

Inikot-ikot ko ang buong kwarto nito at napadpad ako sa isang mini table nito. May laptop na nakapatong roon at iilang mga papel at ballpen.

Inayos ko ang mga nagkalat na papel sa mesa ni Juvian at aksidenteng mahawakan ang laptop nito.

Nabuhay iyon at nang masilayan ko ang lockscreen ng laptop ni Juvian ay halos tumalon ang puso ko. It's a picture of me, smiling while watering the roses.

I bit my lip for the idea that Juvian is taking pictures of me secretly. Napadpad ang kamay ko sa dibdib ko at ramdam na ramdam ko ngayon ang bilis ng tibok ng puso ko.

Pinindot ko ang enter button ng laptop nito kaya na open at napunta sa homescreen nito. Agad na napansin at nabuhay ang kuryusidad ko nang may makitang folder na naka pin sa windows

Kapansin-pansin talaga iyon dahil siya lang ang nag-iisa roon. Napalunok ako at mas lalong binuhay ang kuryusidad ko kaya walang pag-alinlangan ko itong binuksan.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top