CHAPTER 26

Warning!!! SPG!!! Read at your own risk.
***
Chapter 26






"JUVIAN, why are you like this? Kumain ka na ba? Look at you." Napansin ko ang kamay nitong may bahid ng dugo kaya agad kong kinuha iyon. "What happened?" alalang usal ko habang nanlulumong napatitig sa dugong nasa kamay nito.

May kaaway ba siya? Anong ginawa niya ng wala ako? Goodness!

Where is Aileen? Bakit hindi niya tinatingnan si Juvian dito?

Doon ko napagtanto na nasa hospital pala ito at binabantayan ang anak ko. Napasapo ako sa sariiling noo.

Napatayo ako ngunit hinawakan ni Juvian ang kamay ko. "Iiwan mo na naman ako?" mahinang sumamo niya.

Napalunok ako sa tono ng boses niyang iyon. Nang-aakusa iyon ngunit parang ang sakit pakinggan.

"Kukuha lang ako ng first aid kit, Juvian. Gagamutin ko ang sugat mo," mahinahon kong pagpapaliwanag.

Naglaban ang tingin naming dalawa at kalauna'y unti-unti niyang binitiwan ang kamay ko.

I dashed to the kitchen to get the first aid kit. Nadatnan ko siya sa sofa na nakaupo ngunit nakatukod ang kaliwang kamay sa noo nito habang nakayuko.

Dahan-dahan kong nilapag sa mesa ang kit at inabot ang kamay ni Juvian. Doon lamang napadilat ang namunungay nitong mata.

Hindi na ako umimik pa at nilinis na ang sugat nito. Nang matapos ko iyon ay nilagyan ko ng bandage ang kamay niya.

"Oh!" sigaw ko nang hilahin na lang ako bigla ni Juvian palapit sa kaniya gamit ang kamay niyang may sugat. My eyes widened instantly when I saw his blood staining the white bandage. "Juvian! Kakagamot ko pa lang niyan!"

Dali-dali kong kinuha ang kamay niyang dumudugo ngunit mas lalo niyang nilakasan ang braso para huwag kong mahila iyon.

Lumukot ang mukha ko at napatitig sa kaniya ngunit mabilis niyang nilapit ang mukha sa 'kin. Huli na ng mapagtanto ko ang ginawa niya.

"I'm jealous," he whispered.

Dumagundong ang dibdib ko sa sambitla ng kaniya labi. Napalunok ako at tila nakalimutan kung paano ba humalik. Pilit kong pinoproseso ang sinabi niya.

Paanong nagseselos?

"Ah!" daing ko nang kagatin ni Juvian ang pang-ibaba kong labi na naging dahilan para maibuka ko ang bibig.

Doon ko lamang naramdaman ang paggalugad ng dila niya sa loob ng bibig ko.

Tila natauhan ako ng maglapat ang palad niya sa dibdib ko.

I pushed him hard kaya napasiksik ito sa gilid ng sofa. "Stop it, Juvian. You're drunk. This is not right," namamaos na suway ko.

This is not right?! Oh my god, Ridaya! This is what you wanted years ago!

Gusto kong matawa at kurutin ang sarili sa sinabi. Paanong hindi magiging tama ito?

For fuck's sake, Juvian is my husband and I'm his wife. Having sex is just normal when it comes to a married couple, however, my mind is contradicting what's on my heart.

Bumilis ang paghinga ko nang tumayo at tatalikuran na si Juvian ngunit nang maramdaman ang mainit niyang palad na nakakapit sa pulsuhan ko ay tuluyang natibag ang pilit kong pinapatatag na sarili.

He onced again pulled me that made me sit on his lap. Napahawak ako sa dibdib nito sa gulat ng ginawa niya at agad kong nilayo ang kamay ng maramdaman ang nakakapasong init ng kaniyang katawan.

"Ridaya, I'm jealous," seryosong aniya at tinitigan ako ng diritso.

I swallowed hard and asked him, "Jealous for what? Hindi kita maintindihan, Juvian."

"I'm jealous with that fucking guy Dexter and that fucking Doctor you are talking earlier!" diing aniya, tila batang nagtatampo. "Are they better than me?"

Nangunot ang noo ko. Juvian is jealous?

Tila kiniliti ang ilang parte ng katawan ko sa narinig ngunit hindi ko iyon pinahalata sa kaniya.

I attempted to stand again but Juvian snaked his arms around me unable to do anything. My heart pounded harder for that. Kulang na lang ay lumukso ito sa sobrang lakas ng tibok. Nangangamba tuloy ako na baka marinig nitp ang nasa dibdib ko.

"Juvian. . . lasing ka."

"I want you back, Ridaya. Please, accept me. I love you. I love you, Ridaya."

I was speechless for what Juvian said. Those words shut my system down that I'm not able to think at the moment.

Nang sinimulan nitong siilin ng halik ang labi ko ay kusa na lamang gumalaw ang akin para mahalikan siya lalo. Tila may ibang taong kumokontrol sa katawan ko sa pagkakataong ito at tuluyan nang yumakap ang mainit na pakiramdam sa buo kong sistema.

The living room was filled with our kisses and my soft moans. Libo-libong kuryente ang nanggagaling sa bawat haplos ni Juvian hita ko pataas sa bewang.

"Hmm. . ." ungol ko nang dakutin nito ang dalawa kong dibdib.

His warm hands made me wet down there. Napapasabunot din ako sa buhok nito sa ekspertong pagpiga niya ng dibdib ko.

Bigla kong naramdaman ang mainit niyang kamay na lumalandas paibaba sa aking pagkababae. My system was filled of excitement at tila sabik sa gagawin niyang iyon.

"Ridaya, please, be with me forever," he's not asking but have a tone of commanding.

Mas lalo lamang akong nag-init ng marinig iyon at maramdaman ang patuksong paglandas ng kaniyang kamay sa aking pagkababae.

"Ahh."

He agressively kissed my neck and sucked it. Bumalik ulit ito sa labi ko at kinagat ang pang-ibabang labi ko.

"Hmmm," he moaned.

Hinawakan nito ang dalawa kong hita at pinulupot iyon sa kaniyang bewang. Pagkatapos no'n ay tumayo ito at naglakad patungo sa itaas habang hindi pinuputol ang halikan naming dalawa.

Mas lalo akong napakapit sa kaniya at alam kong hindi niya ako bibitawan. Nalunod ako sa sarap ng bawat halik nito at naulinagan na lang ang pagbagsak ko sa malambot na kama.

He's fast!

He undressed me at tinulungan ko ring hubarin ang pang-ilalim nito. Juvian knows that I'm a virgin at alam kong hindi niya iyon nakalimutan sa pagdaan ng panahon.

Napadapo ang mata ko sa pagkakalalaki nito. It's huge! Ito ba ang palaging nakikita ng mga babae niya? Ito ba ang nilalasap ng mga kinakasam niya? I want to spit facts bitterly towards his face but lust is currently invading my system.

Wala na talaga ako sa wisyo at tanging nag-iinit na lamang na katawan ang iniisip ko.

I once again glaced with his huge dick.

Magkakasya ba iyan sa akin? I mentally scream dahil nasisigurado akong sobrang sakit iyon at talagang mawawasak ako.

"Do you still love me?" he asked, hoping.

Naibalik ko ang paningin kay Juvian.

Hindi ako nakasagot sa kaniya dahil sa nakakailang at namamasok na tingin. Agad akong napaiwas ng tingin sa kaniya.

Mahal na mahal kita, Juvian. Hindi iyon nawala kahit kailanman.

"Ridaya, look at me." He carefully moved his fingers on my chin.

Napatingin ako sa kaniya and sadness was evident on his face. I bit my lip for the emotion that I have read.

"Do you still love me, wife?"

I swallowed hardly when he mentioned the word wife. I wanted to cry. Nanginginig ang labi ko sa galak ngunit agad kong kinagat iyon.

This is all I want in the beginning of our married life. It's all happening.

My heart hammered so hard. Tila maririnig na yata iyon ni Juvian sa sobrang lakas ng tibok no'n.

"I love you Juvian, I still do. Hindi iyon nawala," I honestly told him.

Pansin ko ang pagkagat-labi nito at kalauna'y sinabisab ako ng halik. Walang halong pagpipigil at puno ng pananabik.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top