Hun vader heeft hen altijd vertelt "Ga nooit te diep in het woud, het is er gevaarljik. Wees voorzichtig van de Zilverrivier, het is woest water, voor je het door hebt ben je verdronken." Die gedachte maakte de kinderen altijd voorzichtig, hun vader was een wijs man dus luisterden ze.

Behalve vandaag, vandaag wou Finn iets anders. Hij wou het limiet op zoeken, hij wou de titel "Grote Broer" waardig zijn. Vandaag zou hij niet stoppen en proberen een andere uitweg te vinden om aan zijn zusje te ontsnappen. Vandaag zou hij erover geraken, zonder brug of pad. 

Terwijl hij een tak ontweek, verscheen de Zilverrivier in zijn visie. Hij versnelde zijn tempo en sprintte richting de rivier, zijn weg zoekend. Zou ik daarover springen ? Of via de stenen in de rivier?

Diep in gedachten, nog steeds oplettend, kwam de Zilverrivier dichter en dichter.