Nu stond zijn steunstok niet zo stevig als eerst, waardoor een lichte tik, hem eigenlijk al kon laten omvallen, en dat had de vis ook door.

Hij zwom soepel door het wilde water richting de stok, die zijn weg versperde en duwde hem om, waardoor de stok niet alleen viel, maar ook de jongen eraan vast.

Terwijl hij het water dichter zag, en voelde komen, voelde hij zijn voeten wegglippen vanop de stenen.

Niet veel later waren zijn kleren doorweekt en zag hij hoe hij meegesleurd werd door het wilde water, wat wilder was dan het eruit zag.

Nadat hij zijn laatste adem uitblies, voelde hij een harde klap tegen zijn achterhoofd, waardoor hij niet alleen zijn zuurstof verloor, maar ook zijn bewust zijn.

--------------------------------

Dit is het officiële einde van Jump!

Zoals het genre aangeeft is het een kort verhaal en dus helemaal niet lang. 16 korte hoofdstukjes van 100-200 woorden.

Ik hoop dat jullie het boek leuk vonden. Bedankt voor alle stemmen, reacties en het lezen.

Hopelijk tot binnenkort in een nieuw boek! Meike.