Alice en James keken elkaar een tijdje aan. Daarna begonnen ze te praten. Hun levens waren zo anders, ze waren allebei erg nieuwsgierig naar het leven van de ander. Alice en James keken elkaar kort aan. Hun blikken zeiden genoeg.

'Maar,' zei James. 'Dan word je ziek!' Alice haalde haar schouders op en drukte haar lippen tegen die van James. James hield haar gezicht vast. Ze gingen weer goed zitten en glimlachten.

Alice zei: 'Ik ga maar.' James knikte en snoof zijn neus. Alice verliet zijn kamer en ging naar haar eigen kamer.

Toen ik 2 dagen later wakker werd hoorde ik Alice heel hard hoesten. Voorzichtig stak ik mijn hoofd de kamer in alsof ik Ross, Rachel, Joey, of Phoebe was, en vroeg ik: 'Gaat het wel met je?'

Ze knikte, maar ik wist dat dat niet waar was. Ze zag er net ze beroerd uit als James een paar dagen ervoor. Net zo bleek, net zo slecht. Met James ging het al wat beter, hij kon al lopen zonder om te vallen.

Hij hoorde het duidelijk ook en stak zijn hoofd ook om de deur heen. 'Alice,' begint hij bezorgd. 'Gaat het?' Ze knikte weer en ik zei: 'Ik geef jullie wel even wat ruimte.'

James ging op het bed zitten en vroeg met een schuldige stem: 'Komt dit door mij?' Alice haalde haar schouders op en zei: 'Het is het zo waard.'

James glimlachte en liep weer weg. 'Ik moet ook weer rusten.' Alice knikte en ging liggen.

Ik kwam weer binnen en zei: 'Heb je nog wat nodig?' Alice dacht even na en zei toen: 'Nou ja, als het niet een groot bezwaar is...' Ik schudde mijn hoofd heftig, en ze ging verder. 'Dan moet er gebeuren wat er ook bij James gebeurde. Natuurlijk niet zo chic, maar wel de basis.'

Ik knikte en riep het dienstmeisje Demi. 'Kan jij voor mij de volgende dingen halen? Een emmer, een glas water, een aspirine, een doos Kleenex, en een flesje met hoestdrank.' Demi knikte en snelde uit de kamer.

Alice zuchtte diep. 'Oh, ik ben vast heel lastig! Kom ik in het paleis, word ik ook nog ziek.' Ik troost haar een beetje en ga dan naar mijn eigen kamer, en hoop dat het goedkomt.