Hoofdstuk 11

"Gefeliciteerd Thomas" zei de man die hen had aangesproken kwam naar hem toe en gaf hem een andere soort badge dan Emily ooit had gezien: het was een Pokémon badge in de vorm van vuurwerk met een pokébal in het midden.

"Bedankt" zei Thomas en hij nam de badge aan en stopte de badge weg.

"Veel succes op jouw reis en voor jou succes op het Sinnoh League" zei de man en hij liep weer weg.

"Volgens mij heb ik nog iets te drinken te goed" zei Thomas en hij maakte weer een buiging waardoor Emily moest giechelen.

Ze gingen samen naar het restaurantje waar Thomas eerst heen wilde en liepen er naar binnen, ze regelde een tafeltje en namen plaats.

"Nu kan ik wel met je meereizen, als je dat wilt tenminste" zei Thomas kijkend naar zijn nieuwe 'badge'.

Ze bestelden allebei wat drinken en kletsten wat over wat ze allemaal gedaan hadden.

Moon en Houndoom konden het goed vinden en waren buiten voor het raam waar zij zaten een spelletje aan het doen.

Sun zat netjes naast Emiky van haar pokévoer te eten en keek af en toe naar haar zusje.

"Laten we gaan" zei Thomas nadat ze klaar waren.

Op weg naar het pad naar Hearthome City kwamen Thomas en Emily twee trainers tegen.

"Zin in een gevecht?" zei het meisje, "tuurlijk waarom niet?" zei Emily kijkend naar Thomas die ook ja zei.

"Venomoth!" riep de jongen, "Ampharos!" riep het meisje.

Uit de twee pokéballen verschenen een lila kleurige mot Pokémon en een gele Pokémon met zwarte strepen rond zijn lange nek en rode bollen.

"Sun!" riep Emily, "Houndoom!" riep Thomas.

"Venomoth doe windvlaag op die Eevee!" riep de jongen, "Ampharos doe donder stoot op die Houndoom!" riep het meisje. "Sun doe snelaanval op die Venomoth" riep Emily, "Houndoom doe vuurtand op die Ampharos!" riep Thomas.

Venomoth's vleugels begonnen wit te gloeien en hij begon met zijn vleugels te wapperen. Sun had moeite om te blijven staan maar werd toen weggeblazen. Sun kwam weer overeind en haar tanden begonnen zwart te gloeien en ze stormde naar Venomoth toe en zette haar tanden in de mot Pokémon. Venomoth liet een akelig geluid horen en begon toen omhoog te vliegen met Sun aan zijn vleugel het was moeilijk maar het lukte. Thomas zag dit en zei: "vang Sun op, Emily laat haar vallen!" "Sun loslaten!" riep Emily. Sun liet los en viel naar beneden ze werd opgevangen door Houndoom die haar voorzichtig bij haar nekvel had gepakt en hij lande met Sun in zijn bek netjes op de grond. Houndoom's tanden vatte vuur en hij klampte zich vast aan Ampharos' arm. De gele Pokémon liet een geschrokken kreet horen.

"Sun doe bijt op Venomoth!" riep Emily, "Houndoom doe smog!" riep Thomas. "Ampharos donderstoot!" "Venomoth doe windvlaag!"

Sun's tanden kregen weer dezelfde zwarte kleur en wist Venomoth bij zijn poot te pakken, ze liet dit keer meteen los en zocht bescherming achter Houndoom. Venomoth richtte zijn windvlaag op Houndoom maar Houndoom werd niet naar achteren geblazen. Hij liet een paarse rook vrij die naar Ampharos stroomde. "Venomoth blaas die smog weg met windvlaag!" riep de jongen. Venomoth liet de gifwolk verdwijnen voordat het Ampharos raakte.

"Ik neem Venomoth" zei Thomas met een glimlach, Emily wist het weer: Houndoom had een elektrische aanval!

"Houndoom donertand op Venomoth!" riep Thomas, "Sun snelaanval op Amoharos!" riep Emily. "Venomoth doe windvlaag op die Eevee" "Ampharos doe donder stoot op de Houndoom!"

Met ene paar snelle sprongen kreeg Sun meer vaart en in een flits was ze verdwenen, met een luide plof wierp ze zich tegen Ampharos aan die een stap naar achteren zette vanwege de kracht. Houndoom's tanden ontwikkelden energie en hij beet zich vast in Venomoth's vleugel. Venomoth viel bewusteloos neer en Houndoom bracht hem netjes naar zijn trainer. De jongen keek de Venomoth aan en liet hem terugkeren in zijn pokébal.

Ampharos' arm begin elektriciteit te ontwikkelen en hij haalde uit naar Houndoom, maar Houndoom sprong opzij en Sun voerde nog een snel een snelaanval uit en Ampharos viel bewusteloos op de grond.

"Yes!" riepen Thomas en Emily tegelijkertijd en gaven elkaar een knuffel. Ze lieten elkaar los en keken blozend de andere kant op.

"Wat een geweldig gevecht!" riep het meisje, "mijn naam is Kate trouwens" "de naam is Tom" zei de jongen.

Ze gaven elkaar een hand en namen afscheid.

Ze liepen Eterna City uit en kwamen al snel aan bij een gigantische brug.

"We moeten hier overheen, dan naar links en dan de bergen in via een grot en dan zullen we in Hearthome City zijn!" zei Thomas opgewekt.

Bij het horen van dat er een grot zou zijn slikte ze even.

"Is er geen andere uitweg?" zei ze met een klein stemmetje, "nope" .

Ze zuchtte, "ben je bang voor het donker?" zei Thomas.

"Nee, daarom kan ik ook niet weg zonder Luxio of Ponyta" zei Emily.

"Geen zorgen, ik ben hier" hij gaf haar een glimlach en liepen de brug op.

Om de beurt vochten ze tegen een trainer en Emily heeft één keer verloren.

Toen het middag was en ze bij een klein meertje aan het eten waren lieten ze al hun Pokémon los.

Buizel dook het meertje in gevolgd door Prinplup en Sun ging zenuwachtig aan de rand van het water zitten.

Moon en Houndoom waren rondjes aan het rennen en achtervolgden elkaar, Golbat hing ondersteboven aan een boom.
Grotle had een plekje gevonden onder een boom, Ponyta en Luxio meden elkaar. Spark rolde zich op naast Thomas en Staraptor ging naast Golbat in een boom hangen.

Sun keek naar het water, ze was bang om erin te zwemmen. Ze herinnerde zich nog goed van toen ze klein was en in een riviertje was gevallen en bijna verdronken was als Emily haar niet gered had.

Buizel sprong op de oever "kom ook het water in!" zei hij opgewekt.

"Ik ben bang" zei Sun, "ik help je wel!" zei Buizel.

Sun schudde weer haar hoofd, het hoeft niet.

"Straks laat ze je een keer tegen een waterpokémon vechten" zei Buizel en hij ging naast haar staan.

Sun twijfelde, "zul je me niet laten verdrinken?" vroeg ze.

"Ik beloof het" zei Buizel en hij stak zijn poot uit.

Hij zocht een klein ondiep stukje en ging er staan, voorzichtig klom Sun het water in en Buizel hield haar stevig vast.

Het water voelde koud aan en de buik van Sun was al helemaal doorweekt.

"Ik wil terug" fluisterde ze, "dan gaan we terug" zei Buizel en hij begeleidde haar naar de oever.

Buizel sprong op het droge en tilde Sun eruit.

"Zo erg was het toch niet?" zei hij, "niet zo erg, maar als jij er niet geweest was... dan had ik dit nooit gekunt" zei Sun.

"Wil je weer terug het water in?" zei Buizel voorzichtig, "vooruit" zei Sun.

Buizel sprong het water weer in en hielp Sun om weer naar beneden te komen.

De Eevee zette hele kleine stapjes toen ze steeds dieper het meertje ingingen.

Prinplup was aan het zwemmen en spetterde wat in het rond en heel even wilde Sun dat ze niet meer bang was voor water.

Buizel hield haar nog steeds stevig vast en toen voelde Sun geen bodem onder haar voeten.

"He-!" riep ze en verdween onder water, Buizel dook ook onder water en pakte haar vast om haar weer boven water te trekken.

Hoestend en proestend kwam Sun boven, "goed en nu trappelen met je poten" zei Buizel voorzichtig.

Sun begon heen en weer te spetteren met haar poten en op een gegeven liet Buizel haar los.

"Ik kan het!" riep ze, "ik kan zwemmen!" ze zwom een rondje rond Buizel en bleef het de hele tijd herhalen.

En toen begon Sun te gloeien, haar wollige staart werd dunner en splitste zich aan het einde, ze kreeg grote oren en haar vacht verminderde ook een soort parel verscheen op haar hoofd.

"Espeon!" hoorde ze opeens, Emily draaide zich om en zag Sun nergens alleen een roze Pokémon zwom er in het meertje met Buizel ernaast.

"Sun!?" riep Emily in paniek, "Es" riep de roze Pokémon en ze sprong uit het water en rende naar haar toe.

"Sun?" zei Emily tegen de Pokémon, "Espeon!" riep de Pokémon.

"Wow! Een Espeon!" riep Thomas die nu naast haar kwam staan, hij knielde neer en krabbelde de Espeon op haar hoofd.

"Sun is geëvolueerd!" zei Emily, "ik wenste dat ik het had kunnen zien" zei ze erachteraan.

Buizel kwam achter Sun staan en keek haar vol bewondering aan.

"Es" zei Sun tegen de wezel Pokémon en ging netjes zitten.

"Het word maar eens tijd dat we gaan" zei Thomas na een tijdje terwijl ze Sun aan het doodstaren waren.

Emily knikte en riep Girafarig die aan kwam huppelen vanuit wat bosjes, ze liet al haar Pokémon terugkeren behalve Girafarig en Sun en ook Thomas liet zijn Pokémon terugkeren behalve Houndoom.

"Misschien moet je Girafarig een keer gaan vangen" zei Thomas nadat ze vertrokken waren.

"Hoe bedoel je?" zei Emily.

"Weet je nog bij mijn wedstrijd? Dat ze je pokébal negeerde? Dat kon ze alleen doen omdat je haar nog niet gevangen heb" legde Thomas uit.

"Dan doe ik dat nu" zei ze, snel pakte Emily een pokébal en voordat Girafarig kon reageren duwde ze de pokébal tegen haar neus aan.

Girafarig werd erin gezogen in een rode flits en na drie keer schudden hoorde je een luide ping.

Meteen verdween de pokébal en voordat Emily begon te panieken zei Thomas snel: "Girafarig is bij professor Rowan"

"Maar ze is nog maar een baby! Ik wil haar terug hebben!" zei Emily angstig, "dan gaan we haar halen, kom" zei Thomas en ze liepen weer terug naar Eterna City.

"En dan zo snel mogelijk naar Hearthome City" zei Emily nadat ze Grotle had ingewisseld voor Girafarig.

De baby Pokémon bleef de hele tijd bij Emily en wilde niet haar pokébal in door de angst die ze had gevoeld.

Emily had haar kunnen kalmeren en ze waren weer op weg naar Hearthome City.

"Weet je al welke Pokémon je wilt gebruiken? Ik heb gehoord dat Fantina vrij sterk is" zei Thomas.

"Ik denk Luxio, Girafarig en Ponyta" zei Emily maar ze twijfelde wel een beetje.

"Lijkt me een goede keuze, ik zou Luxio bewaren voor haar Drifblim die is deels vliegtype" zei Thomas.

"Ik heb geluk dat jij hier bent nu, anders had ik dit nooit kunnen weten!" zei Emily glimlachend.

Thomas schonk haar een glimlach en keek weer naar voren.

Emily kriebelde Girafarig onder haar kinnetje en Girafarig maakte een tevreden geluidje.

"Waar is die grot waar je het over had?" zei Emily, "achter die twee trainers daar" wees Thomas haar aan.

"Laten we maar tegen ze vechten" zei Emily en Thomas knikte instemmend.

"Ik en mijn vriendje tegen jij en jouw vriendje" zei het meisje.

Thomas en Emily begonnen rood aan te kleuren, "w-we zijn niet samen" stotterde Thomas.

"Oh, sorry" zei het meisje lachend.

"Mijn naam is Tiffany en dit is Ben" zei Tiffany wijzend naar haar vriendje.

"Krijg ik toch de gelegenheid om Girafarig nog snel te testen" zei Emily opgewekt, "Gira!" riep de normaal-psychische type en ze sprong naar voren. "Golbat!" riep Thomas, uit zijn pokébal kwam de paarse vleermuispokémon en hij riep zijn naam. "Ninetales!" riep Tiffany, "Arbok!" riep Ben. Uit hun pokéballen kwamen een vospokémon met negen staarten en een paarse slangpokémon met beangstigende patronen op zijn kraag.

"Girafarig doe verwarring op Arbok!" riep Emily, "Golbat doe vleugelaanval op de Ninetales!" riep Thomas, "Ninetales doe sintel op de Girafarig!" riep Tiffany en Ben riep: "Arbok doe kraak op de Golbat!" riep Ben.

Girafarig werd omringt door een lichtblauwe gloed op hetzelfde moment dat Arbok omringt werd door hetzelfde en hij vloog de lucht in.

"Goed zo en sla hem nu tegen de grond aan!" riep Emily enthousiast.

Maar voordat Girafarig iets kon doe werd ze geraakt door een vuuraanval en verloor haar concentratie waardoor Arbok op de grond viel. Girafarig zette een paar stappen naar achteren en keek de Ninetales woedend aan.

"Bedankt liefje" zei Ben.

Golbat vloog omhoog en zijn vleugels begonnen een zilveren gloed te krijgen en hij dook neer op Ninetales en raakte haar met twee snelle scheren maar voordat hij weer omhoog kon gaan greep Arbok zijn vleugel en trok hem naar beneden. "Golbat riepl het uit van de pijn en bewoog op en neer om zijn vleugel te bevrijden.

"Snel help Golbat met verwarring!" riep Emily, "stop die Girafarig met nog een sintel!" riep Tiffany "ontwijk snel!" riep Emily erachteraan.

Ninetales vuurde een sintel af maar met een paar snelle stappen had Girafarig Ninetales' sintel ontwijkt en richtte haar aandacht op Arbok. De slangpokémon werd omringt door een blauwe gloed en van schrik liet hij Golbat's vleugel los en probeerde zich los te rukken.

"Sla hem nu tegen de grond!" riep Emily, met een ruk van Girafarig's hoofd suisde Arbok met enorme kracht tegen de grond aan en kwam met moeite overeind.

"Golbat vleugelaanval op Ninetales!" riep Thomas, "doe nog een keer kraak op die Golbat!" riep Ben.

Golbat viel niet weer voor hetzelfde trucje en na één uithaal naar Ninetales vloog hij op en verdween uit het zicht. Arbok keek heen en weer en zag Golbat nergens meer dus beet hij zich vast aan Girafarig maar Girafarig leek niks te merken.

"Girafarig is een psychisch type, het zal geen effect hebben" zei Emily met een glimlach.

"Girafarig doe nog een keer verwarring!" riep Emily, "Golbat doe brave bird op Ninetales!" riep Thomas, "Arbok doe gifangel op de Golbat!" riep Ben, "Ninetales ontwijk en doe sintel op Girafarig!" riep Tiffany.

Girafarig begon al weer blauw te gloeien en Arbok vloog weer de lucht in. Met een snelle ruk van Girafarig's hoofd suisde Arbok door de lucht en lande met een luide boem op de grond. Arbok kwam niet meer overeind. Girafarig werd geraakt door de sintel van Ninetales en riep haar naam in pijn. Golbat dook omlaag omringt door blauwe vlammen en raakte Ninetales die niet op tijd uit de weg sprong. Eenmaal weer in de lucht riep hij zijn naam in pijn door de pijn die brave bird veroorzaakte. Ook Ninetales zakte in elkaar en bleef bewusteloos liggen.

"Yes!" riepen Thomas en Emily tegelijk en ze gaven elkaar een high five.

"Goed gevochten" zei Tiffany met een glimlach en Ben schudde Thomas' hand.

"Veel succes verder!" zei Emily en ze deden een stap richting de grot.

'Hier gaat 'ie dan' dacht ze.

Espeon is het geworden na een even aantal, ik heb aan het rad gedraaid en dit is er verschenen. Umbreon loopt voor bij Moon!

Madelief out ->

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top