Op deze wereld leven ontelbaar veel levende wezens. Letterlijk ontelbaar. De schattingen lopen uiteen van drie miljoen tot tweehonderd miljoen soorten, maar het zou best eens mogelijk kunnen zijn dat niet minder dan 97% van alle planten- en diersoorten op aarde nog ontdekt moeten worden. Hoe komt dat?

Te klein: in een handjevol aarde uit een willekeurig bos zitten al gauw zo'n tien miljard bacterien waarvan de meesten voor de wetenschap nog onbekend zijn. Nog los van alle andere schimmeltjes, zwammen en microscopisch gespuis wat er in rond sjokt.

Te ver afgelegen: Eén plantkundige heeft in enkele dagen in een klein stukje oerwoud in Borneo duizend nieuwe bloeiende planten ontdekt. Ik bedoel maar. Heel veel planten- en diersoorten moeten nog ontdekt worden omdat ze gewoon veel te ver weg verstopt zitten in de oerwouden en andere afgelegen plekken.

En er zijn te weinig mensen die zoeken: Neem nou het microscopisch kleine diertje de Bdelloidea, ooit van gehoord? Nee natuurlijk niet!
Deze onbekende diertjes zijn vrijwel onverwoestbaar! Als de omstandigheden even te moeilijk zijn rollen ze zich op als een balletje, schakelen ze hun stofwisseling uit en wachten op betere tijden. Je kan ze in kokend water gooien of haast tot het absolute nulpunt bevriezen, en toch zullen ze zich als die marteling voorbij is weer ontrollen en verder leven alsof er niets is gebeurd.
Tot nu toe heeft men er vijfhonderd soorten van ontdekt, maar niemand weet precies hoeveel het er alles bij elkaar kunnen zijn.
Waarschijnlijk omdat de mensen die dát boeit op de vingers van een hand zijn te tellen!