Hannah's POV*****

Halos hindi mapalagay ang ibang mga kasamahan ko dahil baka sila na raw ang susunod na malagutan ng hininga habang ang iba naman ay wala lang sa kanila ang mangyayari dahil tanggap na nila na mawawala sila sa lugar na ito habang ako naman ay both.

We don't know kung sino o ilan ang mamamatay sa but one thing is for sure, it will become a bloody night again. May dugo nanamang dadanak sa lupa at katawan na masisira.

"My dear players please prepare your self because we will start after 5 minutes, gutom na rin kasi ang aking mga aso" annunsyo ng game master kaya nagsitakbuhan na ang bawat isa kaya tumakbo na rin ako. "And sana makasurvive kayo para may mga kalaro pa ako." ang huling sinabi ng game master.

"Everyone please be safe, don't allow the dogs to eat you." sabi ko sa mga kasamahan ko habang tumatakbo sa loob ng kagubatan. "Shout if you want help!" sabi ko pa bago sila nawala sa aking paningin.

Tumakbo ako ng tumakbo at hindi ko alam kung saan ako patungo basta ang gusto ko lang ay ang makaligtas. Umakyat ako sa isang puno upang hindi makita ng mga aso.

Sa hindi kalayuan, nakita ko si Lyssa Mae na hinahabol ng mga aso kaya tinawag ko siya ngunit parang hindi niya ako narinig dahil patuloy lang siya sa pagtakbo kaya bumaba ako sa puno upang tulungan si Lyssa Mae.

"Lyssa Mae dito" sigaw ko at narinig niya ako at tumakbo siya patungo sa direksyon ko ngunit hinahabol pa rin siya ng aso.

Kumuha ako ng kahoy na pangpalo ko sa aso kaya nang malampasan ako ni Lyssa ay agad kong hinampas ang aso at tumilapon ito.

"Akyat ka sa puno bilis!" sabi ko kay Lyssa at umakyat na rin siya at sumunod naman ako.

"Thank you for saving me. Akala ko mamamatay na ako." sabi ni Lyssa habang humihinga ng malalim. "Ang tapang mo pala."

"You're welcome and it's a friends job to help his or her friend who is in trouble." sabi ko sa kanya. "Hindi ko alam kung saan galing ang tapang ko kanina, basta nalang gumalaw ang katawan ko.

Biglang tumahimik kaming dalawa at tanging mga hininga lang namin ang naririnig. Medyo na weirdohan ako sa atmosphere kaya sinara ko ang katahimikan.

"Saan kaba nagtago at bakit ka agad nahabol ng asong iyon." tanong ko kay Lyssa at para siyang nagulat sa tanong ko.

"Kanina habang tumatakbo ako nakita ko si Gem kaya nilapitan ko siya at tinanong kung bakit hindi siya gumagalaw at hindi siya sumagot kaya sinundan ko ang tiningnan niya at pati ako ay nastatwa." sabi ni Lyssa. "Dalawang aso ang nakita ko at parang kakainin na kami kaya tumakbo ako ng mabilis at ganon rin si Gem." dagdag nya pa

"Kaya pala isang aso lang ang humahabol sa iyo." sabi ko. "Be thankful dahil nakaligtas ka at nagsama tayo."

"Ano na kaya ang nangyayari sa bahay namin ngayon? Kamusta na kaya sila mama at papa?" tanong ni Lyssa at tumahimik na naman uli.

"Tara maglakad na tayo baka sumali pa ang game master at tayo pa ang kanyang makita." sabi ko nang mawala na ang aso sa aming paningin.

Patuloy lang kami sa paglalakad pero may isang narinig kaming sumigaw. Sigaw na parang nagulat kaya dahan dahan naming pinuntahan ang pinanggalingan ng boses at natuod sa aming pinagtataguan.

Si Levigean ang sumigaw at nasa harap niya ang game master at may hawak na itak at may parang handgun naman sa pouch sa gilid ng kanyang bulsa.

Gagalaw na sana ako pero biglang nagsalita ang game master. "Ang cute mo naman taba. Cute rin ng katawan mo kung magkalasuglasog na. Gusto mo bang mangyari iyon?" sabi ng game master sabay ngiti na nagpangindig sa aking mga balahibo.

"Please h'wag mo po akong patayin. Nagmamakaawa po ako sayo. Sabihin mo lang gusto mo at ibibigay ko" yan ang huli kong narinig sa pag uusap nila dahil hinila na ako ni Lyssa Mae at dahan dahan kaming umalis doon.

"Bakit ba tayo umalis? Bakit hindi natin siya tulungan? Hindi kaba naaawa? Nasaan na ang konsensiya na taglay mo? " sunod-sunod na tanong ko kay Lyssa Mae at halata sa kanyang mukha ang pagkainis dahil sa huling kataga na sinabi ko.

"Do you think nagustuhan ko na umalis doon at walang nagawa para tulungan ang isa sa kasamahan natin?" tanong ni Lyssa pero walang halong inis sa kanyang boses. "Masakit isipin na wala akong nagawa para tulungan si Levigean. Kinakain ako ng konsensya ko Hannah. Alam mo ba na close ko siya na kaibigan pero I did nothing to help her." dagdag niya pa at humagolgol na kaya nilapitan ko siya at pinaiyak sa aking balikat.

"Sorry kasi nabigla lang ako sa ginawang pag iwan sa kanya." sabi ko at dahan dahan na kaming pumunta sa bahay namin kasi alam namin na andoon na ang game master sa dapit na iyon at halata sa kalangitan na malapit nang mag umaga.

Levigean's POV****

Naglalakad ako sa masukal na daan at ng makaramdam na ako ng pagod ay agad akong lumapit sa isang puno upang umakyat pero biglang may nagsalita sa likod ko.

"What do you think your doing? Are you going to hide?" sarkastikong sambit ng game master habang naglalakad palapit sa akin.

"Please wag mo po akong patayin, I still wanna see my parents and my friends." sabi ko at natatakot na ako.

"Ang cute mo naman taba. Cute rin siguro ng katawan mo kung magkalasuglasog na. Gusto mo bang mangyari iyon?"

"Please h'wag mo po akong patayin. Nagmamakaawa po ako sayo. Sabihin mo lang gusto mo at ibibigay ko" pagmamakaawa ko sa kanya habang dahan dahang umaatras pero parang di niya ako naririnig at mas lumalapad ang kanyang ngisi.

"May alam ka ba na kanta na pambata? Yung kantang pang kindergarten." tanong sa akin ng game master kaya nag isip ako kung sasagutin ko ba o hindi pero may kinuha siya sa bulsa niya at tinapon ito sa akin.

"Sagutin mo naman kasi ako, nakakawala ka ng gana." sabi ng game master at nilapitan ako. "Pasalamat ka machete lang yan at sa hita mo lang tumama. Uulitin ko, may alam ka bang pang kindergarten na kanta?" sabi nya at biglang kinuha ang machete na nakatapak sa hita ko.

Sumigaw ako ng malakas kasi napakasakit at napakahapdi. "Oo may alam ako." sabi ko at contorted na ang mukha ko dahil sa sakit. "Twinkle twinkle little star at iba pa."

"Good, tama lang na ganyan sinabi mo kasi nasusunod ito sa plano ko at sa tingin ko magiging interesado ang pangyayaring ito." sabi nya at sabay tawa at dinilaan ang dugo na nasa machete na tinapon niya sa akin.

"Please let me live please. My parents are still waiting for me." pagmamakaawa ko.

"Sigurado kabang naghihintay sila sa iyo?" makabuluhang tanong niya sa akin.

Oo, mula noong nagkaroon sila ng trabaho hindi na nila ako masyadong pinag tutuonan ng halaga at mas inuuna nila ang pera kesa sa akin.

"Oo, I'm sure that they're waiting for me and they love me." sabi ko

"How pity you are ugly bitch. Naniniwala ka sa isang impossible." sabi ng game master at medyo naguluhan ako kung sino talaga ang game master dahil alam niya kung ano ang buhay ko. "I'm little bit bored na kaya simulan na natin ang live show." pagkasabi na pagkasabi niya yun ay pinagsasaksak niya ang mga hita ko at wala akong nagawa kasi napakalakas ng game master. Puro lang ako iyak at sigaw.

"Boring naman ng iyak mo, wait may naisip akong mas masaya na laro" sabi ng game master at ginapos ang mga kamay ko sa likod. "Kantahin mo nga yung alam mong kindergarten song." dagdag niya pa kaya kumanta ako habang umiiyak.

"Twinkle twinkle little star" pagkanta ko sa unang linya ng kanta at gumawa siya ng hugis bituin na sugat sa tiyan ko kaya natigil ako sa pagkanta at sumigaw sa hapdi at sakit.

"Sinabi ko bang tumigil ka sa pagkanta?" galit na sabi ng game master sabay tapak ng machete sa gilid ko. "Kahit na pangit ng boses mo, nag titiis nalang ako para naman may marinig akong energizer. Sige na pagpatuloy muna or else lalagutan na kita agad ng buhay." sabi ng game master at kinuha ang handgun sa pouch sa gilid ng katawan niya.

"Patayin mo nalang ako hayop ka. Wala na rin naman akong magagawa, mamamatay at mamamatay rin naman ako kahit anong gawin ko." sabi ko sabay iyak. "Kill me Now!" pasigaw kong dagdag at bigla niya akong sinabunutan at itinutok niya sa ulo sa ulo ko ang handgun.

"Gusto ko kasi may thrill." sabi niya at nilagay sa sahig ang handgun at kinuha ang machete. Dahan dahan niyang nilaslas ang leeg ko. Dahan dahan na malakas parang naghihiwa ng karne. Ramdam na ramdam ko na umaagos ang napakaraming dugo sa katawan ko at dahan dahan na akong nalalagutan ng hininga ngunit tumigil siya.

"It's still not your time my dear to die" sabi niya at hinubad ang maskara na nakatabon sa kanyang mata. At nagulat ako kung bakit siya. Pinagkatiwalaan ko siya. Itinuring ko siyang idolo ko at inspirasyon ko sa pag-aaral ko pero ganito lang ang huling nagawa niya sa akin.

"W-why?" pilit kong sinabi kahit na wala na akong boses at nanghihina na ako pero di niya ako pinakinggan, kinalagan niya ako pero wala na akong lakas.

Tinadtad niya ang mga kamay ko. Ramdam na ramdam ko ang sakit at dinig na dinig ko ang mga buto kong nagkalasog lasog. Chinop chop narin niya pati mga paa ko at may iginuhit siya gamit ang machete sa mukha ko.

"It's your end now Ms. Levigean. Paku kamusta nalang ako kay satanas." aabi niya at pinulot ang hand gun at pinaputok niya ito sa ulo ko.

Author's POV*****

I'm so sorry po if matagal akong di nakapag update kasi nabusy lang sa school paper namin. I hope you'll understand me and you'll continue to read this book.

Please don't forget to hit that star button to vote this chapter and please leave a comment and share this book to other.

Nga pala, isasali ko ang book na ito sa Wattys2019 so please support my book. Thanks in advance

See you sa next update... Salamat..

Teaser:

"Bakit nandito ka?"