Hannah's POV*****

Natapos ang unang gabi namin sa islang ito na puno ng kaba at takot dahil sa larong ginanap ng game master. At hindi rin maitatago na puno ng paghihinagpis ang bawat isa dahil sa isang iglap, nawala agad ang isa naming kasamahan.

"Guys I'm so sorry." saad ni Angelie dahil nandoon siya sa lugar kung nasaan nilagutan ng buhay ng game master si Jonahvel. "Sorry if wala akong nagawa upang tulungan siya sa bingit ng kamatayan. I'm so weak and coward. I'm so sorry" dagdag n'ya pa.

"Kala mo sino ka makaasta kung nilelead mo kami. Napakatapang mo pero iyon pala napakaweak mo." sabi ni Nikki. Alam kung lubos siyang nasasaktan dahil best friend n'ya si Jonahvel.

"It's not her fault Nikki. Kung ikaw ang nandoon, tutulungan mo ba siya?" tanong ni Carl kay Nikki.

"Oo tutu--"

"Masasabi mo lang 'yan kasi wala ka sa sitwasyon." pagputol ni Joshua sa kay Nikki. "We don't want to die, we don't want to be slain. Let's be thankful dahil nabuhay pa tayo at hindi tayo ang namatay."

"Ano na? What's our plan now?" sabi ko sa kanila. I hate dramas, napakadrama nila.

"Let's rest for now and let's have a plan later before lunch." sabi ni Joshua at nagsipasok na kami sa mga bahay na naka assign sa amin.

Agad akong pumunta sa higaan upang matulog dahil pagod na pagod ako sa mga kaganapan na nangyayari. Sana sa pagtulog ko ay makakalabas na ako sa lugar na ito. Sana sa pagtulog ko ay matakasan ko ang lugar na ito.

°°°°

"Joshua itigil mo na iyan. Uwi na tayo." sabi ni Lyssa Mae. Nandito kami nina Mico at Mary Joy sa isang bar dahil tinawagan kami Lyssa Mae na umiinom raw si Joshua.

"I want to escape from this world. I wanna go to the fantasy world. I can't take it anymore." sabi ni Joshua na halatang lasing na. "Pagod na ako sa pagiging malakas. Pagod na ako kakatulong." dagdag niya pa.

"We'll help you. We are your friends so you can ask as for a help." sabi ni Mary Joy kay Joshua kaya umagree kami sa sinabi n'ya.

"Hope that you're always there for me but it's just an half false and half real imagination." saad ni Joshua. "Tara na nga umuwi na tayo. I want to go to bed already." hirit n'ya pa kaya tumayo kami at lumabas sa bar. Inaakay nina Mico at Lyssa Mae si Joshua dahil hindi ito makalakad ng maayos dahil lasing na nga siya.

"I bring my car with me. Nandoon sa parking lot. Let's go there." sabi ni Joshua. "I can't drive Mico kaya ikaw na magdrive."

Naglakad kami patungo parking lot at sumakay sa Lamborghini car ni Joshua. Nasa back seat sina Mary Joy, Lyssa Mae at Joshua sa likod at ako ang nasa shot gun seat.

"Let's have a sleep over now guys. Doon tayo sa bahay nina Mico kasi mapapagalitan ako ng mga magulang ko if they found out na lasing ako." suhestyon ni Joshua at wala namang umangal sa amin.

Matiwasay at ensaktong bilis lang ang takbo ng sasakyan namin. Joshua have a bluetooth speaker in his car kaya kinonect ko doon ang phone ko at nagpamusic. I scroll my list of music and I found my favorite song, Listen na cinover ni Charice Pempengco.

Listen to the song here in my heart
A melody I start but can't complete

Listen to the sound from deep within
Its only beginning to find release

Oh the time has come for my dreams to be heard
They will not be pushed aside and turned.

Into your own, all 'cause you won't listen

"Chorus na guys. Please don't sing a long para di ako madistract sa pagdrive rito." sabi ni Mico.

"Listen, I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home" sabay sabay na pagkanta nina Lyssa at Mary Joy.

"Makikisali na rin ako." saad ni Joshua.

"And I've tried and tried, To say what's on my mind. You should have known" sabay sabay uli naming kanta.

"Guys please be silent, I can't focus. Ok lang if magaganda ang boses n'yo pero to tell you friendly, napakapangit ng mga boses n'yo. Trying hard." sabi ni Mico.

"Wow ikaw nga itong parang sirang plaka kung kumanta." pagbara ni Mary Joy kay Mico.

"I know and I admit it hindi katulad sa iba d'yan na mga trying hard." sabi uli ni Mico habang lumingon sa likod.

"Mico watch out!" sigaw ko at biglang huminto ang sasakyan dahil may nasagasaan kami.

Bumaba kami agad at bumungad sa amin ang duguan at wala nang buhay na dalagang babae.

"Guys ano ang gagawin natin?" tanong ni Mico. "Ayaw ko pang makulong."

"No one wants to be imprisoned but we can't revive this girl and we can't just leave her here in this road." saad ni Lyssa Mae.

"So we only have one choice. Ilibing natin siya para wala na ring makakita at walang makakaalam." sabi ni Joshua na para bang bumalik na siya sa wisyo dahil sa nangyari.

"Let's put her in the car and bury her in the abandoned lot near the school." sabi ni Mary Joy.

"How about we report it to the police. Hindi kaya ng konsenya ko ang gagawin natin." sabi ko.

"Are you out of your mind? Ano ang sasabihin natin sa mga police, na nasagasaan natin siya at ano?" sarkastikong sabi ni Mico.

"Let's go now and bury her para lalong madaling araw pa." sabi ni Joshua at agad kaming pumunta sa abandoned lot na sinabi ni Mary Joy.

Pagkarating na namin abandoned lot ay agad naming inilibing ang katawan ng dalagita at umalis na kami.

"Guys please make this as a secret of our group dahil madadamay tayong lahat if ever na may magsumbong." sabi ni Joshua. Kahit na naaawa ako sa kinahinatnan ng dalaga, ayaw kong ipahamak ang mga kasama ko at ang sarili ko. Agad na kaming pumunta sa bahay nina Mico to rest.

"Hannah! Gising na magsisimula na ang pagpupulong." paggising sa akin ni Mary Joy habang inalog alog ako.

Napaginipan ko na naman uli ang nangyari noon. Kahit kailan ay hindi ko malimutan ang kaganapang iyon.

"Susunod na lang ako. Magbibihis muna ako." saad ko at lumabas na si Mary Joy kaya agad akong nagbihis at lumabas at pumunta sa kanila.

"Have a seat." sabi ni Angelie at inialok niya ang upuan sa gilid n'ya.

"So isa na ang nalagas sa atin kaya 24 nalang tayo." panimulang saad ni Joshua at tumayo."Let's forgive and forget everyone because walang sino man ang gustong mamatay. So Nikki and Angelie please magkaayos na kayo kasi walang magandang maidudulot 'yan" dagdag n'ya pa at agad na tumayo si Nikki at pinuntahan si Angelie.

"I'm sorry Angelie, I'm just carried away by my emotion." sabi ni Nikki at niyakap si Angelie.

"It's fine and I'm must say sorry also kasi wala akong nagawa." sabi naman ni Angelie at niyakap na rin n'ya sa Nikki.

"So let's have a lunch first everyone kasi nagugutom na ako" sabi ni August.

"I already cooked a rice at nagluto na rin ako ng tinulang manok." saad ni Rochelle. "August help me para kunin ang mga food." Agad silang pumunta sa bahay nila para kunin ang mga food.

Pagkarating nila ay agad kaming nagdasal at kumain. Masarap ang pagkaluto ni Rochelle sa tinulang manok at halatang sanay ito sa pagluluto kasi pati ang rice ay tamang tama lang ang pagkakaluto.

"Good afternoon my dear players plus survivor." sabi ng game master mula sa speaker na narito sa labas. "I'm tired sa ginawa ko kahapon dahil napakashonga ng pinatay ko so mamaya, let's have a a new and fabulous but of course bloody game." sabi ng game master at nagsitayuan ang mga balahibo ko.

Kinuha ni Nikki ang microphone na nasa taas ng speaker at nagsalita.

"Marami ka pang satsat. Tell us the mechanics and instructions para makapaghanda na kami." sabi n'ya at umirap ito.

"Ok, as you wish. So the game was so simple. You only need to run as fast as you can so you can survive. I call this game as dog race."sabi ng game master." Dog race so may aso talaga. The 2 dog that I raise ay walang kain ng limang araw so gutom talaga sila kaya I need to feed them. But less worry dahil baka pakawalan ako ni pagod mamaya at makasali ako sa laro. See you later my lovely players. See you in hell"

Nangamba na naman ako sa mangyayari mamaya and I need to prepare myself.

Hello everyone, here's the update of this book. Please don't forget to hit the star button to vote this part and share this book to the other. The dedication is still available so approach me if you want na ededicate ko sa iyo ang isang chapter ng book kong ito.

See you in my next update guys and and have a blessed and fruitful night.