Chapter 2
Mingyu's POV
"HOY TANGINA MO BILIS MINGYU! DALI!" Sigaw ni Seungkwan sakin habang hinahatak-hatak yung braso ko.
Kumakain kami ngayon ng pagkain (pfff-) kasi lunch na namin. Alam niyo kung anong baon ko?
Chicken! Yehey! Chicken heals our heartseu.
"Ha? B-Bakit? Ano meron?" Dahil sa gulat ko sa hampas niya, nabitawan ko yung chicken na kakagatan ko sana. "Hoy tangina Seungkwan tignan mo! Tumalbog tuloy yung chicken tapos yung kanin- ugh! Tangina mo talagang baboy ka! Anong bang problema mo?!" Ano nga ba talaga ang meron at bakit siya nakahawak sa braso ko? Kairita ha!
"MINURA KITA?!" Oo Seungkwan, minura mo kong baboy ka. Gusto ko sanang sabihin pero wag na, aawayin pa ko niyan eh. "Tangina neto. Bangag ka bang hayop ka? Kanina pa ko nagke-kwento sayo hindi mo pala naiintindihan! Leche ka! Bahala ka diyan!"
Hinampas niya ulit ako (pero mas malakas kesa kanina) tapos pumunta siya dun kela Chan. Gagu to oh.
Pumunta ako dun sa kabilang dako ng lamesa (kasi nasa kanan ako tapos nasa kaliwa sila) tapos kinuha ko yung balikat ni Seungkwan.
Wala na siyang balikat. Tinanggal ko na.
Joke lang.
Hinawakan ko yung balikat niya tapos inikot siya kaya ngayon nakaharap na siya sakin.
"Hoy tangina ano nga kasi yun?"
"Yie si Mingyu kinabahan! Baka daw kasi hindi ko siya pansinin ng ilang linggo ahehehehe ekew Mengyew ah ehehehehe mey hedden desire ke pele seken ehehehehe pero tangina mo loyal ako kay noo pakyu." Landi netong baboy na to eh no. "At tsaka hindi tayo talo hayop ka! Parehas tayong bottom--"
"HOY TANGINA MO AKO TOP SAMIN NI WONU HAYOP KA BA PORKE'T MAS MALALIM LANG BOSES Niya..............."
Lahat pala ng tao nakatingin na sakin habang sinsigaw ko yun. Ahe..?
"Uuuyyy~ Si hyung nangingitim! Hehehe!" Sabi ni Chan.
"HOY ANONG NANGINGITIM! NAMUMULA KASE!" Sigaw ko naman sakanya habang nakapikit yung mata ko sa hiya. Sheeeet.
"Okay lang yan, makakalimutan din nila yan." Sabi ni Junhui habang tumatawa. Tangina talaga netong baklang to, munggago.
"Alam mo, di ka nakakatulong." Sabi ko kay Jun tas sabay irap. Tumawa nanaman ang gago. HHHHHNNNNGGGG THE FUCK.
"Anyways. OH ANO NGA BA KASE YON BABOY."
"EH KASI ANDON NGA YUNG LOVE OF YOUR LIFE! NANDON! DON! DOON OH! OVER THEIR! DUON- ARAY PUTCHAKELS. ANOBA! BAT MO KO SINAMPAL!"
"SABI KA NANG SABI NA NANDON PERO DI MO NAMAN TINUTURO! ASAN?!" Para kasing tanga ampota.
"OVER THEIR!" Sabi niya sabay turo dun sa may stage-
Shet.
Shet?
SHET?!
STAGE?!
E PUTANGINA ANG LAPIT LANG NON SA TABLE NAMIN-
"HALA KWAN!" Sigaw ko habang nanlalaki ang aking mga mata (kasing laki ko) habang pinipisil yung mukha ni Seungkwan. "Narinig niya kaya yung sinabi ko?!"
"Uruy ku Mungyu ung sukut! Butuwun mu kuyu uku!" Dahil sinabi niya, sinunod ko naman. Mabait ako e. Tularan si Mingyu. Ang pogi ko talaga.
"Ano? Sa tingin mo narinig niya yung sinabi ko?" Tanong ko ulit pero this time pabulong kasi alam mo na, baka may makarinig hihi.
"Tangina Mingyu ang baho ng hininga mo. AMOY MANOK! LUMAYO KA NGA SAKEN! PESTE." Tinulak ako ni Seungkwan palayo, pero mahina lang kasi baka tumalsik ako diba. Sungitan ba naman ako.
"Oy sagutin mo na nga kasi yung tanong ko!"
"Ewan. Siguro. Baby."
"ANONG BABY! MAYBE YATA YON!" Sigaw ni Jeonghan.
"Weh? Maybe ba yon?" Tanong ko. Maybe ba yon? Akala ko rin baby eh!
"OO MGA BOKLOGS! Mag-aral kasi kayo! Mygod!" Tapos pinagulong niya yung mata niya. (Rolls eyes.)
"K. Anyweighs. Ayun nga! Andun si Wonwoo mo oh!" Sabi sakin ni Seungkwan at hinarap yung katawan ko sa harap ng stage habang tinuturo siya.
"Uy wag mong ituro mahahalata ako neto eh! Asan ba?!"
"Ayun nga oh! Yung nakatayo na naka-white! Di mo ba makita?!"
"AYOOOON! Kita ko na! Hehe ang ganda niya gago!" Hinampas ko si Kwan sa braso nang ilang beses kasi nga PUTANGINA KINIKILIG AKO ANOBA!
Bagay sakanya yung white! Wonwoo invented white shirts hehe.
"Oh, hyung. Laway mo tumutulo." Sabi sakin ni Hansol habang tumatawa. Bastos tong batang to.
"Pakyu, Hansol. Kay ano ka lang eh."
"KAY ANO?!"
"Secret. Hihi. Anyways."
"Ano ginagawa nila diyan, hyung?" Tanong ko kay Jeonghan hyung.
"Sabi sakin ni Seungcheol bebe labs ano daw parang may practice ata sila sa performance? Ewan ko. Di ko na maalala eh." Sagot niya. "Speaking of Seungcheol, nakita niyo ba yon? Di ko makita sa stage eh."
"Landi mo, hyung."
"Wow. Coming from you." Ano raw?
"Ha?"
"WALA! ANG GANDA KO KAKO!"
Hindi halata pero magkaiba kami ng grade ni Wonwoo oppxr- este hyung. Wonwoo hyung? PFFFFT HAHAHAHAHAHA. Wonwoo noona? HAHAHAHAHAHAHA. Okay tama na.
Magkaiba kami ng grade kaya ang ibig sabihin non mas matanda sila samin, duh. Except ata dun kay Seokmin ba yon, advanced kasi siya sabi nung mga chismoso't chismosa sa paligid ko.
DK nga daw tawag nila diyan kasi dead kid siya non. HAHAHAHAHAHAHAHA. New student kasi kaya nung naisipan niyang mag-aral dito, sa ibang grade siya napunta. Dapat talaga ka-grade namin yan eh, sayang! Masaya raw kasama.
(So si Seokmin na crush mo?)
AY ANOBA! Ang epal mo naman yata masyado, author-nim!
(Epal mo to. Pakyu.)
Wag niyo na pansinin yan, epal yan e. Loyal ako kay Wonwoo, noh. Pwe.
Anyways.
Ayon. Dahil tinatamad na ko magkwento tungkol sa tropa nila at tropa namin, itutuloy ko nalang sa next chapter. Byebye! Ang pogi ko!
—
HAHAHAHAHAHAHA HINDI KO RIN ALAM HAHAHAHAHAHAHA NATATAWA NALANG AKO SA KAGAGUHAN KO E HAHAHAHAHAHAHA
mas makabuluhan yung next chapter oki oki weyt niyo lang hihi saranggay to all mwah mwah
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top