Kolejną rzeczą, o której trzeba pamiętać pisząc powieść historyczną jest... adekwatność czyli zgodność, a więc dążenie do tego, aby nasza książka wiernie oddawała interesującą nas historyczną rzeczywistość.

Co możemy zaliczyć to tej rzeczywistości:

1. Epoka historyczna ( np. epoka Wiktoriańska)

2. Miejsce historyczne ( np. Londyn w drugiej połowie XIX wieku)

3. Obiekt historyczny ( np. Koloseum)

4. Wydarzenie historyczne ( np. Bitwa pod Grunwaldem)

5. Postać historyczna ( np. Napoleon Bonaparte)

No dobrze, to pewnie teraz się zastanawiacie, jak pisać o czymś o czym  nie ma się zielonego pojęcia?

Odpowiedź: Jako osoby, które nie żyły w tamtych czasach możecie to zrobić tylko w jeden sposób – musicie skorzystać z wiarygodnych źródeł historycznych.

Pewnie każdy z Was uczył się na lekcjach historii, czym są źródła historyczne.

Dla przypomnienia:

Źródło historyczne - jest to każdy ślad działalności człowieka, zarówno materialny jak i niematerialny, który służy do rekonstruowania przeszłości. Źródła historyczną dzielą się na pisane i niepisane.

Źródła pisane dzielą się natomiast na:

· AKTOWE ( NORMATYWNE) – możemy do nich zaliczyć np. dokumenty, ustawy, kodeksy, edykty, statuty, przywileje, manifesty, dekrety.

· OPISOWE ( NARRACYJNO-RELACYJNE) – czyli np. histografia (np. kroniki), korespondencja ( np. listy), pamiętniki, biografie, autobiografie, katalogi ( listy przodków lub poprzedników na urzędzie), a także twórczość publicystyczna ( czasopisma, dzienniki, gazety, ulotki itp.).

Także możemy podzielić źródła niepisane.

· IKONOGRAFICZNE – do tej grupy należą fotografie, obrazy, karykatury, rysunki.

· SYMBOLICZNE – diagramy, mapy, dane statystyczne, kartodiagramy

· MATERIALNE – ten rodzaj źródeł tworzą np. ubrania, budynki ( architektura), narzędzia, biżuteria, broń itp.

Gdy już wiecie, jak dzielą się źródła historyczne i co się do nich zalicza pora na zastanowienie się, które z nich mogą nam się najbardziej przydać, aby oddać historyczną rzeczywistość. W tym celu spróbujcie przypsać do każdego z wymienionych wcześniej elementów ( tła historycznego) po kilka źródeł.

Np.

1. Epoka historyczna – pamiętniki, dzienniki, czasopisma, gazety

2. Miejsce historyczne – fotografia, obraz, rysunek, pamiętnik

3. Obiekt historyczny – fotografia, obraz, rysunek

4. Wydarzenie historyczne – pamiętniki, dzienniki, czasopisma, gazety, kronika, fotografia

5. Postać historyczna – biografia, autobiografia, dzienniki, fotografia, obraz, korespondencja

Oczywiście trzeba się z tym liczyć, że nie wszystkie źródła są dostępne np. jak znaleźć czyjąś korespondencję, kronikę, pamiętniki czy dany dokument lub ustawę?

Wtedy z pomocą przychodzi Internet. Dużo osób, zwłaszcza te, które dopiero zaczynają swoją przygodę z powieścią historyczną – ograniczają się jedynie do szukania potrzebnych informacji w Wikipedii.

Jak tego uniknąć: Nie idź po najmniejszej linii oporu! Wikipedię tworzą najczęściej amatorzy, a nie eksperci, więc nie zawsze informacje tam zawarte pochodzą z wiarygodnych źródeł. Szukaj więc także na innych stronach internetowych i aby potem nie zapomnieć ich adresów, zapisz w folderze przeglądarki internetowej ;)

 Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że czasem bardzo ciekawe rzeczy na temat danej epoki, czy postaci można znaleźć na niepozornych stronach typu np. tumblr czy pinterest. Gdy szukałam informacji na temat Epoki Wiktoriańskiej, natknęłam się na tzw. Masterpost z linkami do angielskich stron internetowych, jak również biblioteki online z oryginalnymi książkami, gdzie zostały zapisane zwyczaje, obowiązki ludzi np. służącej ( trafiłam np. na angielską książkę kucharską z drugiej połowy XIXw.).

Również wszystko zależy od tego, co chcesz opisać – czy coś z historii np. Polski czy dajmy na to historii Francji. Wiadomo, że jeśli interesuje cię ta druga opcja to większość artykułów w Internecie znajdziesz po francusku lub po angielsku. Można oczywiście użyć opcji Google Tłumacz, ale wadą jej jest to, że tłumaczy dosłownie ( czyli nie uwzględnia np. idiomów czy potocznych wyrażeń, przysłów i rzecz jasna przetłumaczone zdania będą brzmieć w stylu „ Kali jeść, Kali pić ").

Gdzie zatem jeszcze szukać dobrych źródeł?

· w bibliotekach i księgarniach. A nóż trafi się coś ciekawego – może wpadnie ci w ręce biografia jakiejś postaci historycznej albo czasopismo, w którym znajdziesz fakty i ciekawostki na temat interesującej cię epoki.

· W muzeach i galeriach sztuki. Jeśli masz taką okazję warto z niej skorzystać. Muzea posiadają zbiory przedmiotów, które używano w danej epoce np. narzędzi, różnego rodzaju broni, a nawet kolekcję monet. Często też są tam oryginalne stroje z dawnych czasów, a sale lub komnaty np. w pałacach/ zamkach mogą posiadać autentyczne wyposażenie. Natomiast w galerii sztuki znajdziesz obrazy z interesującej cię epoki. Także z nich dowiesz się więcej o wyglądzie ludzi, którzy wtedy żyli – np. fryzury, ubrania, biżuteria. A także obrazy przedstawiające sceny z życia codziennego lub dzieła będące pejzażami, a więc ukazujące jakiś element przyrody lub np. widok danego miasta w tamtym okresie czasu.

Jeśli nie poznasz dobrze zwyczajów czy np. polityki danego okresu historycznego mogą wyniknąć błędy typu, że np. jednym z przedmiotów szkolnych w 1930 roku była informatyka. Albo, że np. W średniowieczu był taki instrument jak fortepian. NIE!!! (TO BRAK WIEDZY NA TEMAT TAMTEGO OKRESU). A naszym celem jest właśnie  uniknąć tego!

 Teraz już wiesz z czego korzystać i jak znaleźć potrzebne informacje. Zatem jak połączyć to wszystko w spójną całość, aby wiernie oddać realia danej epoki lub scharakteryzować daną warstwę społeczną, albo postać historyczną?

O tym dowiesz się czytając kolejny wpis.