Głośny krzyk Ciszy
Zmęczonej brakiem Ciebie
Samotność w pokoju
odbija blask słońca za dni,
księżyca za nocy.
Twój delikatny dotyk
wydaje się być
tak blisko
i tak oczywisty
a jednak twe odbicie
skamieniałe w mym sercu
przewierca mnie na wylot.

A już jutro cię zobaczę.
Zobaczę twą tęczową kurtynę,
maskę, najpiękniej urozmaiconą
ze wszystkich masek.
Z uśmiechem wymalowanym
jak na najdroższym płótnie.

I czuję, że jesteś mój.
I czuję, że jestem Twoja.

A jednak wiem, że nie mam żadnych szans.

I wydaje mi się, że już Ciebie nie ma.
A nie, chwila moment. Jednak jeszcze jesteś...

Nie umiem nazwać
mojej miłości do Ciebie

Bo sama już nie wiem

co czuję

czym jestem.

tęsknię.