Na twoją chorobę co godzinę umiera jeden mężczyzna, wiesz? Nie pytaj, skąd wiem; po prostu wiem. Widocznie muszę mieć czym się zadręczać.

 Tak się składa, że ze względu na naturę naszego związku to mógłby być każdy z nas. Cóż, gdybyś był kobietą, a ja miał tyle samo szczęścia do survivalu... 

Patrzę na zegarek. Równą godzinę temu ktoś dzielący twój los odszedł, tu, w tym samym szpitalu. Okropne.

Nie wiem, dlaczego zwracam uwagę na nieubłagane wskazówki zegara. Może chcę mieć pociechę, że było nam dane tyle więcej czasu - chociaż to. Może to mój nowy nawyk, bo w ogóle się zmieniłem. Zacznijmy od tego, że dawniej nie nosiłbym zegarka.

I nie kończmy na worach, pomińmy mój wygląd. Ty wyglądasz gorzej. I inaczej, bo włosy masz przerzedzone, dawno też nie nakładałeś farby. 

Ja zresztą też nie dbam o kolor. 

Nie minęła jeszcze godzina. Ale nieuniknione się pośpieszyło. 

Teraz twoja kolej.